Πήρε την Premier League και το Champions League, αλλά αυτός είναι ο πιο γλυκός τίτλος του Κλοπ με τη Λίβερπουλ!

Με τέσσερις ποδοσφαιριστές τραυματίες. Με τρεις ακόμη να μαθαίνουμε την τελευταία στιγμή πως είναι εκτός αποστολής. Με τον Χράβενμπερχ να χτυπά στο πρώτο ημίχρονο, με ένα γκολ που  ακυρώθηκε, και με τέσσερα παιδιά από τις ακαδημίες να ολοκληρώνουν το παιχνίδι. Και παρόλα αυτά, η Λίβερπουλ κατέκτησε  το Λιγκ Καπ απέναντι στην Τσέλσι, που είχε πλέον  στο γήπεδο στο τέλος μια ομάδα μισού δις χάρη στην κεφαλιά του ηγέτη της, Φαν Ντάικ. Και με κόρνερ ασίστ του εξαιρετικού Κώστα Τσιμίκα. Ίσως ο Γιούργκεν Κλοπ να μην υπερβάλλει που είπε ότι είναι ο σημαντικότερος τίτλος στην καριέρα του!  Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος



Πήρε την Premier League και το Champions League, αλλά αυτός είναι ο πιο γλυκός τίτλος του Κλοπ με τη Λίβερπουλ!

Είναι μία πολύ μεγάλη νίκη για τη Λίβερπουλ, αυτή απέναντι στην Τσέλσι, στον τελικό του Λιγκ Καπ. Αρκεί απλά να γνωρίζει κάποιος  τα δεδομένα της αναμέτρησης, πριν από την έναρξη αυτής, αλλά και κατά την διάρκειά της. Από το πρώτο λεπτό δηλαδή, μέχρι και το τελευταίο.

Τι θέλω να πω με αυτό; Είχα πει και το Σάββατο, στο ραδιόφωνο, πως η Τσέλσι βρίσκεται σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση. Τα πρόσφατα αποτελέσματά της το «φώναζαν» και κυρίως η εικόνα της και η ισοπαλία απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι, έδειχναν πως ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο αρχίζει να κάνει… ομάδα τους «μπλε», πράγμα που ήταν εξαρχής και ο βασικός στόχος της σεζόν.

Στο «Έτιχαντ» η Τσέλσι απέδειξε πως δεν είναι ομάδα που πρέπει να βρίσκεται στην 10η θέση και επίσης ο τελικός δεν θα είχε σε καμία περίπτωση την εικόνα του αντίστοιχου ματς στο «Άνφιλντ», με τους «κόκκινους» να επικρατούν με χαρακτηριστική ευκολία. Άλλωστε οι δύο ομάδες είχαν παίξει σε επτά συνεχόμενα ματς που είχαν τελειώσει ισόπαλα, πριν το πρόσφατο εύκολο για την Λίβερπουλ 4-1 στο «Άνφιλντ». 

Και ο λόγος που το υποστήριζα αυτό, ήταν πολύ απλός: το γεγονός πως η ομάδα του Κλοπ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα τραυματισμών. Ήταν έξω δεδομένα ο Άλισον, ο Άρνολντ, ο Κέρτις Τζόουνς και ο Ντιόγο Ζότα ( ξεχνάμε τον μόνιμα αποκτά Τιάγκο αλλά και τον Μάτιπ γιατί αυτοι λείπουν καιρό) ωστόσο πριν από την έναρξη του παιχνιδιού, μαθαίνουμε πως Σόμποσλαϊ, Νούνιες και Σαλάχ, δεν είναι καν στην αποστολή.

Βλέπεις τον πάγκο των «κόκκινων» και δεν γνωρίζεις τους ποδοσφαιριστές που περιβάλλουν τον Γιούργκεν Κλοπ. Είναι παιδιά από τις ακαδημίες δεν έχουν παίξει ποτέ με την ομάδα, πόσω δε μάλλον σε ένα ματς στο Wembley. Κάποια από αυτά τα παιδιά σήμερα το πρωί είναι και πάλι στο σχολείο τους! Οι συνθήκες όμως της συνάντησης, τους κατέστησαν απαραίτητους.

Παρακολουθούμε έναν πολύ ωραίο από πλευράς θεάματος τελικό. Αμφότερες έχουν ευκαιρίες, η Λίβερπουλ χάνει με τραυματισμό και τον Χράφενμπερχ, με τον  Καισεδο να μην βλέπει καν κίτρινη! Μετά ο Φαν Ντάικ σκοράρει και βλέπει το γκολ του να ακυρώνεται, σε μία υπόδειξη που ελάχιστοι κατάλαβαν! Με το γράμμα του κανονισμού σωστά ακυρώθηκε το γκολ ωστόσο με το πνεύμα του παιχνιδιού και του τελικού όχι! Και για μία ακόμη φορά η αγγλική διαιτησία πέρασε κάτω από τον πήχη! Ο τελικός ήταν πολύ ωραίο είχε φάσεις, από ένα δοκάρι για κάθε ομάδα, και σημαντικές αποκρούσεις τόσο του Κέλεχερ όσο και του Πέτροβιτς

Και πηγαίνοντας στην παράταση  ο Γιούργκεν Κλοπ παίρνει ένα δεδομένο ρίσκο. Βάζει τους «πιτσιρικάδες» στο γήπεδο. Μπαίνουν ο Ντανς, ο ΜακΚόνελ, ο Κλαρκ, ο Κουάνσα και φυσικά ο Κώστας Τσιμίκας. Είναι η κλασική επιβεβαίωση του γεγονότος πως είσαι πόσο καλός δείχνεις μέσα στο γήπεδο και όχι με τόπο σου λέει ημερομηνία γέννηση σου. Αυτά τα παιδιά μπήκαν έχοντας στο μυαλό τους απόλυτα συνειδητοποιημένος το γεγονός πως η ομάδα τους μπορούσε να τους χρειαστεί ακόμα και σε ένα μυθικό γήπεδο όπως είναι το Wembley όπου πολλές φορές ακόμα και πολύ πιο έμπειροι φαίνεται να τους κόβονται τα πόδια. Με την άγνοια κινδύνου που ξεχωρίζει πάντα τον καλό από τον μέτριο σε αυτή την ηλικία, τα πιτσιρίκια της Λίβερπουλ μέσα στο γήπεδο θα είναι  εξαιρετικά. Και με τον Έλληνα διεθνή  να είναι πρωταγωνιστήςξανά, δύο χρόνια μετά από το πέναλτι στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, αφού καταγράφει την ασίστ στο  γκολ του Φαν Ντάικ στο ματς. Αυτό που μετρά και η Λίβερπουλ πανηγυρίζει και πάλι απέναντι στην Τσέλσι, στο ίδιο γήπεδο.

Ο μοναδικός που έχει βιώσει ένα ανάλογο συναίσθημα από τους «μπλε» είναι ο Τσαλόμπα, καθώς βρισκόταν και στο Λιγκ Καπ του 2022, στο γήπεδο, ενώ χθες πέρασε ως αλλαγή. Πολλοί θα πουν πως η Λίβερπουλ κέρδισε τα… εκατομμύρια της Τσέλσι. Ας μην πάμε τη συζήτηση στα ποσά. Έχω πει πολλές φορές πως ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να δικαιολογήσει την τιμή που κόστισε στην ομάδα του, μόνο στο γήπεδο. Για παράδειγμα, ο Ντέκλαν Ράις κόστισε 115 εκατομμύρια στην Άρσεναλ και απέδειξε τον λόγο ήδη μέσα στη σεζόν! Μπορεί να πει κάποιος κάτι ανάλογο για τον Μόισες Καϊσέδο; Όχι φυσικά και βλέποντας το παιχνίδι, ποιος καταλάβαινε πως ο Έντο, αγοράστηκε από την ομάδα του με δέκα φορές λιγότερα από τον Καϊσέδο που ήταν «μήλο της έριδος» το καλοκαίρι ανάμεσα σε αυτές τις δυο ομάδες; 

Από εκεί και πέρα, ας σταθούμε στη δήλωση του Γιούργκεν Κλοπ μετά το παιχνίδι. Είπε πως τηρουμένων των αναλογιών, είναι ο σημαντικότερος τίτλος που έχει κατακτήσει με τη Λίβερπουλ και γενικά στα 20 χρόνια που δουλεύει! . Όχι επειδή αποτελεί τον πρώτο εκ των… τελευταίων, όχι επειδή ήρθε στο Wembley. Αλλά επειδή κατάφερε με «παιδιά», να κάνει κάτι τέτοιο. Σας ακούγεται αρκετά «γενναία» σαν δήλωση, όταν ουσιαστικά τον βάζει πάνω από το πρώτο πρωτάθλημα της Λίβερπουλ μετά από 30 χρόνια, και από το Champions League; Το δέχομαι! Αλλά πόσες φορές έχετε δει μία ομάδα να καταφέρνει να φτάσει σε μία τέτοια κατάκτηση, με τόσους τραυματισμούς και τόσους «άψητους» ποδοσφαιριστές στην ενδεκάδα της;

Ήταν ο 8ος τίτλος του με τη Λίβερπουλ και μπορεί  να φτάσει ακόμη και τους 11 φέτος, αν κατακτήσει τα πάντα. Η ουσία όμως, δεν είναι αυτή γιατί αυτό που αφήνει  ο Γερμανός πίσω του είναι μία αληθινή ΟΜΑΔΑ. Και στο τέλος της ημέρας, ο κόσμος της Λίβερπουλ θα θυμάται για πάντα τον τελικό του Λιγκ Καπ, του 2024: Γιατί  αυτή  είναι η Λίβερπουλ και «it means more» που λέει τον σλόγκαν. Ανεξαρτήτως ηλικίας, όταν ένας πιτσιρικάς φοράει αυτή την φανέλα, άσχετα πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός στην πλάτη, ξέρει πάρα πολύ καλά ποιες είναι οι προσδοκίες από αυτόν, ξέρει και ο ίδιος τι σημαίνει να παίζεις για αυτόν τον σύλλογο σε έναν τελικό. Και την επόμενη μέρα το πρωί, μπορείς να ξαναπάς κανονικά στο σχολείο σου!