Σε μία γωνία του «Ολντ Τράφορντ», την Κυριακή είχε σηκωθεί ένα πανό…You’ll never win the league, έγραφε και ήταν μία ακόμη θλιβερή υπενθύμιση προς τους φίλους της Λίβερπουλ, πως ο τελευταίος τίτλος πρωταθλήματος πήγε στην τροπαιοθήκη τους πριν δύο δεκαετίες!
Το ίδιο πανό είχε αναρτηθεί κάποτε από τους Liverpudlians τον Μάιο του 1992, όταν η Γιουνάινεντ (χωρίς τίτλο τότε για 26 συναπτά έτη) επισκεπτόταν το «Ανφιλντ».
Η Λιντς Γιουνάινεντ περίμενε ένα θαύμα, για να αρπάξει τον τίτλο, και η Λίβερπουλ της έκανε τη χάρη νικώντας 2-0 τους αιώνιους αντιπάλους της. Από την επόμενη χρονιά η Γιουνάινεντ αφού πρώτα έσπασε την γκίνια και πήρε το πρώτο πρωτάθλημα από το 1967, άρχισε το δικό της σερί όπως η Λίβερπουλ νωρίτερα. Οι 7 τίτλοι που είχε τότε έγιναν αισίως 18 και έπιασε τη Λίβερπουλ και τώρα σε μία κούρσα που δείχνει ανοιχτή μεν αλλά την οδηγεί η ομάδα του Φέργκιουσον λίγοι θα πήγαιναν κόντρα της! Έχει και την ποιότητα και την ικανότητα να πάρει τον τίτλο κάτι που θα σημαίνει και νέο ρεκόρ διαδοχικών κατακτήσεων από μία ομάδα. Η Γιουνάινεντ έχει ξαναπάρει τρεις σερί τίτλους μεταξύ του 1999 και του 2001 αλλά αυτό το έχει κάνει και η Λίβερπουλ (1982, 1983, 1984) αλλά και η Αρσεναλ (1934,1935,1936) και η Χάντερσφιλντ (1923,1924,1925). Αυτό λοιπό που θέλει ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον είναι να ξεπεράσει τον ..εαυτό του κάτι δύσκολο όταν έχεις δύο ντουζίνες τίτλους σε αυτή τη θέση και έχεις κάνει τα πάντα!
Όμως αυτή η Γιουνάιτεντ δείχνει πάντα έτοιμη σε αυτό το κρίσιμο κομμάτι της σεζόν, μετά τον Γενάρη και κακά τα ψέμματα είναι αυτή η περίοδος που κερδίζονται οι τίτλοι. Φέτος η Τσέλσι έπρεπε κανονικά να έχει ήδη κατακτήσει τον τίτλο αφού τον Νοέμβριο έκανε ένα σερί επτά αγώνων με μόλις μία νίκη και παρόλα αυτά ήταν πάντα μπροστά στη βαθμολογία μέχρι και την περασμένη εβδομάδα! Όμως επειδή κανείς δεν κερδίζει πρωτάθλημα με τα λόγια, η Γιουνάινεντ ξανάγινε φαβορί με την κυριακάτικη νίκη της επί της χλωμής Λίβερπουλ και επί της ουσίας φοβάται πιο πολύ την εκπληκτική Αρσεναλ του Βενγκέρ. Οι «κανονιέρηδες» που άρχισαν το καλοκαίρι ως επίφοβοι για να μείνουν εκτός τετράδας από τη Μάντσεστερ Σίτι κάλυψαν δύο φορές μέσα στην σεζόν κάλυψαν τεράστιες διαφορές από την κορυφή. Τον Νοέμβριο έμειναν πίσω δώδεκα πόντους από την Τσέλσι μετά την ήττα τους στο Emirates από τους αντιπάλους της, αλλά τους έπιασε στην κορυφή τον Γενάρη! Ύστερα ήρθαν οι δύο κολλητές ήττες από Γιουνάινεντ και Τσέλσι για να ξαναβρεθεί εννιά πόντους πίσω, αλλά και πάλι η Αρσεναλ έφερε τούμπα τη λογική πιάνοντας κορυφή το περασμένο Σάββατο έστω και για 24 ώρες!
Το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι το μεγάλο της ατού και αν καταφέρει ο Βενγκέρ να οδηγήσει την ομάδα του σε αυτό το πρωτάθλημα τότε θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του από την μέρα που έφτασε στο νησί το 1996. Μεγαλύτερη και από το αήττητο πρωτάθλημα του 2004 γιατί τότε διέθετε παίκτες μπαρουτοκαπνισμένους σε μεγάλα ματς και είχαν ήδη γευτεί την χαρά των τίτλων. Αντίθετα τώρα έχει πολλά νέα παιδιά και αν τελικά δεν πάρει το πρωτάθλημα να υπάρχει μία μόνο ευθύνη του Αλσατού: που τον Γενάρη δεν πήγε να αποκτήσει έναν killerσέντερ φορ που θα είχε το εύκολο γκολ και που θα λειτουργούσε ευεργετικά η παρουσία του και για τον Μπέντνερ και που θα είχε ήδη «κλειδώσει» με την παρουσία του τον τίτλο!
Ο Μο Σαλάχ έχει καταφέρει να «γράψει» ιστορία στην Premier League και η πρόσφατη ανακήρυξή του ως κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Λίγκας για τρίτη φορά, μέσω της ψηφοφορίας των ποδοσφαιρικών ρεπόρτερ, τον καθιστά μοναδικό στην ιστορία της Λίβερπουλ. Αυτό το επίτευγμα τον καθιστά επίσης μόνο τον δεύτερο παίκτη στην ιστορία της Premier League που πετυχαίνει κάτι τέτοιο, ύστερα από τον εμβληματικό Τιερί Ανρί, ο οποίος είχε την ίδια διάκριση με τη φανέλα της Άρσεναλ. Αυτή η αναγνώριση από τους δημοσιογράφους αναμένεται να επικυρωθεί με έναν ακόμα τίτλο, πιο σημαντικό: αυτόν του καλύτερου παίκτη της σεζόν μετά την ψηφοφορία των συναδέλφων του, των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στο αγγλικό ποδόσφαιρο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Το ποδόσφαιρο του 21ου αιώνα είναι απίστευτα υψηλού επιπέδου, παρά τις συνεχείς (στο όριο της γραφικότητας) επικλήσεις πολλών στο συναίσθημα πως πριν 30 ή 40 χρόνια υπήρχαν καλύτερες ομάδες και βλέπαμε πιο ωραία ματς. Η τελευταία δεκαετία μας έχει δώσει εκπληκτικούς προημιτελικούς και ημιτελικούς, σε μία διοργάνωση που παραδοσιακά ο φόβος «παρέλυε» τις αισθήσεις, μόλις έφταναν οι σύλλογοι κοντά στον τελικό! Τα δύο «επικά» παιχνίδια Μπαρτσελόνα και Ίντερ, τα οποία παρακολουθήσαμε, για εμένα είναι τα καλύτερα ποτέ σε σειρά ημιτελικών στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Και ήταν μια «ζωντανή» διαφήμιση για το ίδιο το σπορ. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Δύο εξαιρετικές εμφανίσεις, δύο μεγάλες νίκες και όλα δείχνουν πως εκτός μίας τεραστίων διαστάσεων έκπληξης, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τότεναμ θα βρεθούν στον τελικό του EuropaLeague! Οι «κόκκινοι διάβολοι» διέλυσαν την Αθλέτικ Μπιλμπάο, σε μία από τις καλύτερες βραδιές τους εκτός έδρας, ενώ η ομάδα του Άγγελου Ποστέκογλου δέχθηκε ένα γκολ, αλλά θα είναι «έγκλημα» να αποκλειστεί. Οδεύουμε λοιπόν στον δεύτερο «εμφύλιο» σε επτά χρόνια και στον τρίτο συνολικά από το 1970 και έπειτα. Συζητάμε για τη 14η και τη 16η ομάδα της PremierLeague. Και όμως, δεν μας προξενεί εντύπωση, με το επίπεδο του αγγλικού ποδοσφαίρου να «φωνάζει» για τις διαφορές του με τους υπολοίπους. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ένα χρόνο πριν με τη Λίβερπουλ στη φάση μελαγχολίας, οι οπαδοί «θρηνούσαν» για την αποχώρηση του Γιούργκεν Κλοπ που είχε μετατρέψει την ομάδα σε μόνιμη πρωταγωνίστρια τα τελευταία χρόνια έπειτα από μια περίοδο μετριότητας. Η εύρεση ενός νέου προπονητή έμοιαζε δύσκολη ώστε να ακολουθήσει έναν εμβληματικό άνθρωπο και η δουλειά είχε γίνει ακόμα πιο προβληματική μετά την απόφαση Αλόνσο να μείνει στη Λεβερκούζεν. Η επιλογή Σλοτ πιστώνεται στον Ριτσαρντ Χιουζ και ένα χρόνο μετά, οι μέρες που βρέθηκε στην Ολλανδία καθόρισαν την εξέλιξη αυτής της σεζόν, που τελείωσε με ένα άνετο πρωτάθλημα… Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
