Κάποτε ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον , πεισμωμένος από την αποτυχία του να αποκτήσει τον Αλαν Σίρερ που είχε προτιμήσει την Μπλάκμπερν για να δουλέψει με τον Κένι Νταλγκλίς, βγήκε στην αγορά και αγόρασε πανάκριβα τον Αντι Κόουλ. Παρά τα πολλά γκολ που έβαζε ο πρώην φορ της Νιούκαστλ, ο σερ Αλεξ δεν έκρυψε πως έψαχνε και για έναν ακόμη επιθετικό. Και μάλιστα χωρίς πολλά χρήματα.
«Σημασία δεν έχει πόσο θα κοστίσει αλλά πόσα γκολ θα βάλει» ήταν η απάντηση του σε ερώτηση δημοσιογράφου. Ύστερα βγήκε στην αγορά και βρήκε τον άγνωστο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ με 1,5 εκατομμύριο λίρες από τη νορβηγική Μόλντε. Τα γκολ του μικρόσωμου Νορβηγού έγραψαν ιστορία και κυρίως εκείνο με το οποίο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1999 στη Βαρκελώνη στη δραματική ανατροπή με την Μπάγερν.
Μία δεκαετία και πλέον αργότερα, ο Φέργκιουσον κάνει και δεύτερη «κλοπή του αιώνα» αποκτώντας με μόλις έξι εκατομμύρια λίρες, τον Ερνάντεζ. Ο Μεξικανός πέτυχε φέτος 20 γκολ, αλλά όλα ήταν υπερπολύτιμα στην προσπάθεια της ομάδας του. Πάλι βρήκε δίχτυα την Κυριακή απέναντι στη Τσέλσι όπως είχε κάνει και στο Τσάμπιονς Λιγκ και απέδειξε πόσο σημαντική μεταγραφή ήταν. Πριν το Μουντιάλ όταν ανακοίνωνε η Γιουνάιτεντ την απόκτηση του, όλοι απόρησαν. Ένα χρόνο μετά δεν χρειάζεται να απορούν πια αφού παίκτης με τόσο καθοριστική συμβολή στην κατάκτηση τίτλου από ομάδα , με τόσο μικρό κόστος δεν πρέπει να υπήρξε στο αγγλικό ποδόσφαιρο ποτέ! Και αποδεικνύει η περίπτωση του πόσο σημαντικός παραμένει για την Γιουνάιτεντ ο άνθρωπος που έφτασε κοντά στην απόλυση τρεις τουλάχιστον φορές, στα πρώτα τέσσερα άτιτλα χρόνια στου στο Ολντ Τράφορντ: ο Σερ Αλέξ Φέργκιουσον.
Ο άνθρωπος που άλλαξε τη ροή της ιστορίας για την Γιουνάιτεντ , η οποία το 1986 όταν την ανέλαβε έφτανε τις δύο δεκαετίες χωρίς πρωτάθλημα, με μόλις τρεις τίτλους σε αυτό το διάστημα. Ένα τέταρτο του αιώνα μετά, με 12 πρωταθλήματα, αρκετά Κύπελλα και Λιγκ καπ και κυρίως δύο τσάμπιονς Λιγκ και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ο πιο πετυχημένος Βρετανός τεχνικός όλων των εποχών επιβεβαιώνει πως αυτός παραμένει ο αληθινός σταρ της Γιουνάιτεντ και όχι όλα τα αστέρια που πέρασαν από την ενδεκάδα της αυτό το διάστημα.
Και μην ξεχνάμε πως μιλάμε για τον προπονητή που κάποτε πήρε
μέσα σε μόλις 7 χρόνια τρία πρωταθλήματα Σκωτίας, τέσσερα κύπελλα, ένα Λιγκ καπ και ένα Κυπελλούχων (κερδίζοντας
την Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό) με την Αμπερντίν! Ήταν η τελευταία φορά που μία
ομάδα μπήκε σφήνα στο δίπολο της Ρέιντζερς και της Σέλτικ στη Σκωτία. Αυτό και
αν ήταν επίτευγμα!
Ο Μο Σαλάχ έχει καταφέρει να «γράψει» ιστορία στην Premier League και η πρόσφατη ανακήρυξή του ως κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Λίγκας για τρίτη φορά, μέσω της ψηφοφορίας των ποδοσφαιρικών ρεπόρτερ, τον καθιστά μοναδικό στην ιστορία της Λίβερπουλ. Αυτό το επίτευγμα τον καθιστά επίσης μόνο τον δεύτερο παίκτη στην ιστορία της Premier League που πετυχαίνει κάτι τέτοιο, ύστερα από τον εμβληματικό Τιερί Ανρί, ο οποίος είχε την ίδια διάκριση με τη φανέλα της Άρσεναλ. Αυτή η αναγνώριση από τους δημοσιογράφους αναμένεται να επικυρωθεί με έναν ακόμα τίτλο, πιο σημαντικό: αυτόν του καλύτερου παίκτη της σεζόν μετά την ψηφοφορία των συναδέλφων του, των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στο αγγλικό ποδόσφαιρο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Το ποδόσφαιρο του 21ου αιώνα είναι απίστευτα υψηλού επιπέδου, παρά τις συνεχείς (στο όριο της γραφικότητας) επικλήσεις πολλών στο συναίσθημα πως πριν 30 ή 40 χρόνια υπήρχαν καλύτερες ομάδες και βλέπαμε πιο ωραία ματς. Η τελευταία δεκαετία μας έχει δώσει εκπληκτικούς προημιτελικούς και ημιτελικούς, σε μία διοργάνωση που παραδοσιακά ο φόβος «παρέλυε» τις αισθήσεις, μόλις έφταναν οι σύλλογοι κοντά στον τελικό! Τα δύο «επικά» παιχνίδια Μπαρτσελόνα και Ίντερ, τα οποία παρακολουθήσαμε, για εμένα είναι τα καλύτερα ποτέ σε σειρά ημιτελικών στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Και ήταν μια «ζωντανή» διαφήμιση για το ίδιο το σπορ. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Δύο εξαιρετικές εμφανίσεις, δύο μεγάλες νίκες και όλα δείχνουν πως εκτός μίας τεραστίων διαστάσεων έκπληξης, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τότεναμ θα βρεθούν στον τελικό του EuropaLeague! Οι «κόκκινοι διάβολοι» διέλυσαν την Αθλέτικ Μπιλμπάο, σε μία από τις καλύτερες βραδιές τους εκτός έδρας, ενώ η ομάδα του Άγγελου Ποστέκογλου δέχθηκε ένα γκολ, αλλά θα είναι «έγκλημα» να αποκλειστεί. Οδεύουμε λοιπόν στον δεύτερο «εμφύλιο» σε επτά χρόνια και στον τρίτο συνολικά από το 1970 και έπειτα. Συζητάμε για τη 14η και τη 16η ομάδα της PremierLeague. Και όμως, δεν μας προξενεί εντύπωση, με το επίπεδο του αγγλικού ποδοσφαίρου να «φωνάζει» για τις διαφορές του με τους υπολοίπους. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ένα χρόνο πριν με τη Λίβερπουλ στη φάση μελαγχολίας, οι οπαδοί «θρηνούσαν» για την αποχώρηση του Γιούργκεν Κλοπ που είχε μετατρέψει την ομάδα σε μόνιμη πρωταγωνίστρια τα τελευταία χρόνια έπειτα από μια περίοδο μετριότητας. Η εύρεση ενός νέου προπονητή έμοιαζε δύσκολη ώστε να ακολουθήσει έναν εμβληματικό άνθρωπο και η δουλειά είχε γίνει ακόμα πιο προβληματική μετά την απόφαση Αλόνσο να μείνει στη Λεβερκούζεν. Η επιλογή Σλοτ πιστώνεται στον Ριτσαρντ Χιουζ και ένα χρόνο μετά, οι μέρες που βρέθηκε στην Ολλανδία καθόρισαν την εξέλιξη αυτής της σεζόν, που τελείωσε με ένα άνετο πρωτάθλημα… Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος