Εκεί όπου το εγώ μπαίνει πάντα κάτω από το εμείς!

Η προοπτική της πρόκρισης (που είναι τεράστια πρόκληση από μόνη της) σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο μετά από 32 ολόκληρα χρόνια έχει ξεσηκώσει τη βόρεια πλευρά της Ιρλανδίας, για μία ομάδα χωρίς σούπερσταρ όπου το πραγματικό αστέρι είναι το σύνολο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.



Εκεί όπου το εγώ μπαίνει πάντα κάτω από το εμείς!

Στα προκριματικά  του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2016, η Βόρειος Ιρλανδία ξεκίνησε ως πέμπτο φαβορί πίσω από την Ελλάδα, την Ρουμανία, την Ουγγαρία, και την Φινλανδία! Ναι, μη σας ξαφνιάζει, που οι Φινλανδοί ήταν στα γραφεία στοιχημάτων πιο μπροστά από το συγκρότημα του Μαικλ ΌΝιλ αφού είχαν κάνει καλύτερα αποτελέσματα στο προκριματικό τουρνουά του Μουντιάλ 2014.

Όταν ολοκληρώθηκε η προκριματική φάση, η Βόρειος Ιρλανδία (πανηγυρικά) είχε τερματίσει στην πρώτη θέση και για πρώτη φορά μετά από τρεις δεκαετίες θα έδινε το «παρών» σε μια μεγάλη διοργάνωση. Εκεί, στη Γαλλία, πέρασε και στα νοκ-άουτ μενοντας έξω οριακά από την Ουαλία ολοκληρώνοντας μία επική διετία στην οποία επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά πως όταν πιστεύεις πραγματικά στις δυνατότητές σου τότε δεν υπάρχουν όρια!

Σε αυτή την προκριματική φάση, φάνηκε από την αρχή πως η Γερμανία δεν θα είχε το παραμικρό πρόβλημα. Πίσω της όμως ήδη από την πρεμιέρα, όταν οι Βορειοϊρλανδοί πήραν ισοπαλία στην Πράγα από την Τσεχία, θα γινόταν μάχη! Στο τέλος της διαδρομής των 14 μηνών, κατάφεραν να μείνουν πίσω από τους παγκόσμιους πρωταθλητές και να εξασφαλίσουν την παρουσία τους σε αυτά τα μπαράζ, αρχής γενομένης απόψε στο Μπέλφαστ απέναντι στην Ελβετία.

Ποδόσφαιρο που να ξετρελαίνει τον θεατή δεν πρόκειται να δει κάποιος. Άλλωστε ποτέ δεν διεκδίκησε η Βόρειος Ιρλανδία αυτόν τον τίτλο, άσχετο εάν κάποια στιγμή στη δεκαετία του ´60 και το ´70 είχε φορέσει την φανέλα της ο  πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστης που εμφανίστηκε στα βρετανικά νησιά τα τελευταία 50 χρόνια: ο Τζορτζ Μπεστ!

Όμως με αυτόν στην ομάδα δεν κατορθώσαν να πάνε σε κάποιο τουρνουά, αλλά το πέτυχαν στη δεκαετία του '80, με μία ομάδα που έτρεχε πολύ, πάλευε πολύ και δεν παρατούσε το παιχνίδι σε κανένα σημείο! Υπό τις οδηγίες του πάντα γελαστού Μπιλι Μπίνγκαμ, τον οποίο είχαμε προπονητή στην Εθνική μας για μία διετία από το '71 έως και το '73, η Βόρειος Ιρλανδία πήγε πρώτα στο Μουντιάλ της Ισπανίας το 1982 εκεί όπου πέτυχε το σοκ του τουρνουά αποκλείοντας τους διοργανωτές, ενώ ταξίδεψε και στο Μεξικό τέσσερα χρόνια αργότερα. Η χαλαρή προσέγγιση του Μπινγκαμ που συμπεριφερόταν στους ποδοσφαιριστές του ως φίλος και ζητούσε από αυτούς απλώς να χαλαρώνουν πριν τα παιχνίδια, έφερε τα απόλυτα αποτελέσματα!

Το μεσημέρι της περίφημης νίκης επί των Ισπανών το 1982 ο γκολκίπερ Πατ Τζένινγκς και ο επιθετικός που σημείωσε το ιστορικό γκολ, ο Τζέρι Άρμστρονγκ ήταν στην πισίνα του ξενοδοχείου στη Βαλένθια κολυμπώντας κάτω από τον ήλιο και πίνοντας μπύρες! Μαζι τους ο Νικολ, ο Μάρτιν ΌΝιλ και ο Χαμιλτον αλλά και (το παιδί θαύμα εκείνης της εποχης) ο Νόρμαν Γουάιτσαιντ που σε ηλικία 17 ετών έπαιρνε το ρεκόρ από τον Πελέ ως ο νεότερος που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του οποίου του είχαν δώσει να πίνει μόνο ανθρακούχο νερό! Τα γέλια τους ακουγόντουσαν μέχρι έξω από το ξενοδοχείο, με τους δημοσιογράφους να έχουν μαζευτεί και να κοιτάνε απορημένοι  αν αυτή η ομάδα σε λίγη ώρα θα έμπαινε να παίξει αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου στον οποίο δεν της έκανε καν η ισοπαλία!

«Ήταν οι ωραιότερες μέρες της ζωής μας» μου έλεγε ο Τζέρι Αρμστρονγκ που για χρόνια έπαιξε στην Ισπανία και ουσιαστικά εγκαταστάθηκε εκεί στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του. 

«Ο Μπίνγκαμ μας αντιμετώπιζε όπως ακριβώς έπρεπε ως ενήλικες αλλά ταυτόχρονα και μεγάλα παιδιά, ξέροντας πως θα δίναμε και τη ζωή μας μέσα στο γήπεδο ο ένας για τον άλλο. Βάζουμε πάντα το εγώ κάτω από το εμείς! Όταν κάποια στιγμή στο μέλλον έχουμε και πάλι ποδοσφαιριστές που θα σκέφτονται το καλό του συνόλου και όχι του εαυτού τους και τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς τότε κάτι θα ξαναγίνει» ήταν τα λόγια του γεμάτα νοσταλγία και πίκρα πριν μια δεκαετία όταν μου είχε δώσει μια συνέντευξη για τον Σπορ FM στην επέτειο των 20 ετών από την τελευταία παρουσία της χώρας σε μια μεγάλη διοργάνωση!

Αυτοί οι ποδοσφαιριστές εμφανίστηκαν τελικά τα τελευταία χρόνια και έτσι η χώρα μετά την εξαιρετική παρουσία στον κύκλο που αφορούσε το Euro του 2016, τώρα ονειρεύεται την συμμετοχή της στο Μουντιάλ της Ρωσίας.

«Όταν τελειώνει ένα ματς και έχεις παίξει απέναντι στη Βόρειο Ιρλανδία ξέρεις από το κορμί σου, πόσο δύσκολα  ήταν τα ενενήντα λεπτα» μου τόνιζε ο παλιός χαφ της Λίβερπουλ και της Δανίας ο Γιαν Μέλμπι σε μια κουβέντα μας σχετικά με τα ματς που θα εδινε η Ελλάδα με τη “Norn Iron” το 2014.

Απόψε νιώθω ότι θα το βιωσουν στο πετσί τους οι Ελβετοί και παρότι στα δύο ματς σχετικά έχουν ένα μικρό προβάδισμα δεν θα απέκλεια το εισιτήριο να το πάρει στα χέρια της η ομάδα του Μάικλ Ο’Νιλ. Για την ακρίβεια, δεν δυσκολεύομαι να πω ότι το εύχομαι ολόψυχα!