Όταν κερδίζουν οι πιο καλοί (συμ)παίκτες!

Η Αγγλία κρατούσε τη νίκη μέχρι το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων στα χέρια της, αλλά για μία ακόμη φορά αποδείχτηκε ποδοσφαιρικά αφελής σε μία μεγάλη διοργάνωση! Ταυτόχρονα η Ουαλία καταφερε,με την πρώτη εμφάνιση της σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, να κάνει αυτό που καμιά άλλη βρετανική ομάδα δεν είχε πετύχει στο παρελθόν: Νίκη με το καλημέρα! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.



Όταν κερδίζουν οι πιο καλοί (συμ)παίκτες!

Σε μία ημέρα που δυστυχώς σκεπάστηκε από σκηνές που μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω, θέλοντας και μη στη μνήμη έρχονται άγρια στιγμιότυπα από βραδιές που θέλουμε να ξεχάσουμε όπως εκείνη η μαύρη του Χέιζελ!

Αγωνιστικά παντως η Αγγλία μπορεί να κρατήσει περισσότερα θετικά από αρνητικά από αυτή την ισοπαλία! Και αυτό γιατί για μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού και καλύτερη από την μετριότατη Ρωσία ήταν και το αγωνιστικό της πλάνο στο εμφανίστηκε πολύ αποτελεσματικό. Εάν μάλιστα οι κυνηγοί της ήταν πιο εύστοχοι στην τελική προσπάθεια το παιχνίδι,  μέχρι να ισοφαρίσει Ρωσία,  θα ήταν ενα εύκολο 3-0. Ωστόσο αυτο δεν αλλάζει το γεγονος πως η αφέλεια πληρώνεται! Έχοντας άλλη μία αλλαγή, που δεν έκανε ποτέ, ο  Χότζον σπατάλησε την ευκαιρία στις καθυστερήσεις να κλειδώσει το παιχνίδι βάζοντας και τον Στόουνς  στο ματς!

Νωρίτερα επίσης, έκανε κακή διαχείριση του αγώνα αφού και τον Μίλνερ άργησε να βάλει ώστε να έχει φρέσκα πόδια στα χαφ και ειχε πιθανως "ξεχάσει"  πως στον πάγκο είχε τόσο τον Βαρντι οςο και  τον Στάριτζ! Με τον Στερλινγκ εκτός κλίματος αγώνα η αμυνα  των Ρώσων δεν φανταζοταν πως ο Αγγλος τεχνικός θα την άφηνε τοσο εύκολα να παρακολουθήσει την εξέλιξη του ματς! Και μόνο η είσοδος ενός παίκτη με όλη τη φήμη που έχει δημιουργήσει γύρω από το όνομα του Ο Τζέιμι Βαρντι με την απαράμιλλη ταχύτητα του θα δημιουργούσε στο αργό κεντρικό δίδυμο της ρωσικής άμυνας έναν πανικό. Αντίθετα ο Χότζον προτίμησε να αφήσει το ματς να κυλήσει πιστεύοντας πως το 1-0 ήταν αρκετό! Και αυτη η ανεξήγητη εμμονή με το να χτυπά τα κόρνερ ο Κειν χρεώνεται στον προπονητή που είδε γενικά να τον κριτικάρουν όχι μονο οι οπαδοί αλλα κυρίως άτομα που πρόσφεραν τα πάντα στο παρελθόν οπως ο Άλαν Σιρερ! Τουλάχιστον ας το αντιληφθούν στην  εθνική Αγγλίας πως εχουν την δυνατότητα να κανουν κατι καλο σε αυτη τη διοργάνωση και ας αλλάξουν καποιες μονολιθικές εμμονές!

Στα πολύ θετικά όμως η παρουσία του Γουέιν Ρούνεΐ, σε ρόλο χαφ όπως στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν έκανε τα καλύτερα παιχνίδια του για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ! Προσωπικά δεν με εξέπληξε αφού η εκτίμηση που έχω στο πρόσωπο του είναι τεράστια και επιμένω πως η εμπειρία του είναι κάτι το ανεκτίμητο για αυτή τη νεανική εθνική Αγγλίας. Ωστόσο ο κορυφαίος, με διάφορα, σε αυτό το ματς για την Αγγλία ήταν ο Νταιερ! Έχοντας μάθει το ποδόσφαιρο με τον πιο σωστό τρόπο, στις ακαδημίες της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ο παίκτης της Τότεναμ έδωσε στην εθνική Αγγλίας κάτι δεν είχε τουλάχιστον για τέσσερις δεκαετίες!

Από την εποχή στη δεκαετία του '70 που ο ξανθομάλλης Κόλιν Μπελ της Μάντσεστερ Σίτι έπαιζε αυτό το ρόλο μπροστά απο τους κεντρικούς αμυντικούς ηρεμώντας το παιχνίδι, κερδίζοντας μπάλες  και πασάροντας με σιγουριά, η Αγγλία δεν ευτύχησε να έχει έναν τόσο ποιοτικο και στα πόδια και κυρίως στο μυαλό ποδοσφαιριστή. Ο μόνος πλησιέστερος στο ρόλο υπήρξε ο Μάικλ Καρικ  που όμως το σύστημα το αγγλικού ποδοσφαίρου δεν τον εκτίμησε ποτέ και δεν ειχε καταλάβει το τι διαφορετικό μπορούσε να προσφέρει  σε μια πολύ πιο ισορροπημένη ενδεκάδα. Η ατυχία του Μπελ ήταν πως συνέπεσε η παρουσία του σε μία εποχή που η Αγγλία αποκλειστηκε  τόσο από το παγκόσμια κύπελλα το '74 και του '78 ενώ δεν διακρίθηκε ούτε στο ευρωπαϊκο του 1976! Ο Νταιερ αντίθετα εχει τωρα την ευκαιρια να καθιερωθεί και να αποτελέσει μια σημαντική μονάδα για αυτη την πιο νεανική ομάδα που εχει παρατάξει απο το 1958 η Αγγλια σε ενα μεγαλο τουρνουά!

Η ισοπαλία δεν είναι ένα κακό αποτέλεσμα αφού ουσιαστικά με μία ακόμα νίκη η Αγγλία έχει εξασφαλισμένη την παρουσία στα νοκ άουτ όμως αυτόματα η νίκη των Ουαλλων στο άλλο ματς εναντίον της Σλοβακίας δημιουργεί τώρα συνθήκες του βρετανικού ντέρμπι την Πέμπτη! Η εξαιρετική παρουσία των "Δράκων" στο παιχνίδι που επικράτησαν των Σλοβακωβ προήλθε κυρίως από την μεγάλη εμφάνιση που έκανε ο Άλεν! Το γκολ του Μπέιλ, που κατά σύμπτωση είχε πετύχει το πρώτο τέρμα  με την φανέλα της Ουαλίας 10 χρόνια πριν εναντίον της  Σλοβακίας και  πάλι με εκτέλεση φάουλ, άνοιξε το δρόμο για μία νίκη που ουσιαστικά φέρνει με το ένα πόδι την Ουαλία στην επόμενη φάση!

Αυτό που η Αγγλία δεν έχει κατορθώσει σε εννια παρουσίες μέχρι τώρα, δηλαδή να νικήσει το πρώτο της παιχνίδι σε Euro το κατάφεραν με την πρώτη φορά οο Ουαλλοι!  Καμιά βρετανική ομάδα δεν το έχει κανει εως τωρα και από μόνο του είναι κάτι πολύ σημαντικό! Μερικές φορές τα ματς τα κερδίζει  μία ομάδα όχι επειδη εχει σπουδαίους παίκτες αλλά με καλούς (συμ)παικτες! Εκεινη που οι ποδοσφαιριστές της καταθέτουν ψυχή στο γήπεδο και μοιάζουν να είναι ως σύνολο ενωμένοι σαν μια γροθιά! Αυτό που ήταν η Ελλάδα το 2004. Ξέρετε καμιά φορά αυτό όχι μόνο αρκεί αλλά και περισσεύει απέναντι σε ποδοσφαιριστές εκατομμυρίων!