Η Αρσεναλ των εκπλήξεων
Αν υπάρχει μια ομάδα άξια θαυμασμού αυτή τη στιγμή στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, τότε αυτή είναι σίγουρα η Αρσεναλ. Δεν είναι μόνο το ονειρεμένο ξεκίνημά της στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά και το επιβλητικό 2x2 στο Τσάμπιονς Λιγκ, που την καθιστούν πρώτη σκέψη στο μυαλό όλων όσων ψάχνουν την ομάδα «έκπληξη».
Έκπληξη γιατί ο Αρσέν Βενγκέρ ενώ δήλωνε στις αρχές Ιουνίου ότι έχει διαθέσιμα για μεταγραφές περίπου 70 εκ. λίρες, προτίμησε να δαπανήσει μόνο τα 43 εκ. για έναν παίκτη, κάνοντας παράλληλα ρεκόρ μεταγραφής στην ιστορία των «κανονιέρηδων» με την απόκτηση του Εζίλ.
Έκπληξη γιατί ενώ πάλευε να αποκτήσει τον Γκονζάλο Ιγκουαϊν, ο Ολιβιέ Ζιρού πείσμωνε και το αποδεικνύει με την παρουσία του στις πρώτες μάχες της χρονιάς.
Εκπληξη γιατί ο Ααρον Ράμσεϊ όχι μόνο δείχνει να έχει αφήσει πίσω του τον τρομακτικό τραυματισμό του στον αστράγαλο αλλά αποδεικνύεται ο άνθρωπος που θα προσφέρει στην Άρσεναλ τα γκολ που της έλειπαν τα προηγούμενα χρόνια. Ήδη μετράει οκτώ.
Εκπληξη γιατί η άμυνα δείχνει πιο σοβαρή από ποτέ. Ο Κοσιελνί έχει αφήσει τις…γκέλες στην άκρη, ο Μερτεσάκερ είναι βγαλμένος από τις ημέρες που έφτιαξε το όνομά του στη Γερμανία και ο Σανιά προσφέρει μια αναπάντεχη αξιόπιστη λύση στον Βενγκέρ.
Εκπληξη γιατί η Αρσεναλ αρχίζει και αποκτά και βάθος στο ρόστερ. Απλά να θυμίσω ότι κόντρα στη Νάπολι δεν ξεκίνησαν για διαφορετικούς λόγους οι Γουίλσιρ, Γουόλκοτ, Τσάμπερλεϊν, Καθόρλα, Ποντόλσκι.
Εκπληξη γιατί ο Βενγκέρ κατάφερε να αναστήσει ποδοσφαιρικά ακόμα και τον Ματιέ Φλαμινί, οποίος στη Μίλαν όχι μόνο «έθαψε» το όνομά του αλλά λίγο έλειψε να βάλει τέλος στην καριέρα του όσον αφορά τόσο υψηλό επίπεδο.
Για όλα τα παραπάνω, η Αρσεναλ δεν μπορεί να συγκριθεί αυτές τις μέρες ούτε με τη Μπαρτσελόνα, ούτε με τη Ρεάλ, ούτε με τη Γιουβέντους. Γιατί είναι η έκπληξη που δεν περίμενες και θέλεις να απολαμβάνεις.