Είσαι ποδοσφαιριστής, έχεις χρήματα και ό,τι ακριβώς ζητάς; Σε παρακαλώ πολύ, άσε το… γκάζι!
Ο Ντιόγο Ζότα δεν ήταν απλώς ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής. Ήταν πατέρας, σύζυγος, αδερφός. Ένας άνθρωπος με όνειρα. Ένα χαμόγελο που γέμιζε γήπεδα. Και ένα παιδί που έφυγε αθόρυβα, ένα βράδυ Ιουλίου, σε μια ευθεία με… φωτιά.
Δεν είναι εύκολο να το γράψεις αυτό. Ούτε να το διαβάσεις. Ο Ντιόγο Ζότα, στα 28 του χρόνια, έχασε τη ζωή του σε τροχαίο στην Ισπανία. Ένα αυτοκίνητο πολυτελείας, μια Lamborghini, ένα λάστιχο που έσκασε, μια στιγμή. Μαζί του και ο αδερφός του, ο Αντρέ. Δεν πρόλαβε να φτάσει πουθενά. Ούτε να χαιρετήσει. Ούτε να πει «γύρισα».
Πριν λίγες μέρες παντρεύτηκε τη Ρουτέ Καρντόσο. Είχαν τρία μικρά παιδιά. Είχε μόλις σηκώσει τρόπαιο με την Πορτογαλία στο Nations League. Είχε μπροστά του μια καριέρα γεμάτη. Μια ζωή γεμάτη. Και όμως…
Το αυτοκίνητο βγήκε εκτός πορείας λίγο πριν τη 01:00 τα ξημερώματα, στην εθνική Α52. Ξέσπασε φωτιά. Και μετά, σιωπή.
Και λίγους μήνες νωρίτερα, ο Μάικλ Αντόνιο της Γουέστ Χαμ, σε έναν δρόμο στο Λονδίνο, έχασε τον έλεγχο της Lamborghini του. Οι εικόνες ήταν «σοκαριστικές». Ευτυχώς, ουδείς τραυματίστηκε σοβαρά. Εκείνος στάθηκε τυχερός.
Γιατί; Γιατί να συμβαίνει ξανά και ξανά το ίδιο; Ο κόσμος του ποδοσφαίρου το ‘χει πληρώσει αυτό το «λίγο πιο γρήγορα» πολλές φορές. Αλλά δεν είναι θέμα επίπληξης. Δεν είναι ούτε καν «μάθημα». Είναι απλώς θλίψη. Βαθιά, καθαρή θλίψη.
Ο Ντιόγο Ζότα δεν πρόλαβε να ζήσει όλα όσα του άξιζαν. Ούτε τα παιδιά του πρόλαβαν να τον γνωρίσουν όπως θα ήθελαν. Και εμείς μείναμε με τα βίντεο, με τις ασίστ, με τα γκολ του στο «Άνφιλντ», με τις φωτογραφίες από το EURO. Μείναμε με το «αν». Και κάπου εδώ έρχεται αυτό το κείμενο. Όχι για να μαλώσει. Αλλά για να ψιθυρίσει κάτι απλό. Αν οδηγείς, «κόψε» λίγο. Όχι γιατί πρέπει. Αλλά γιατί μπορείς.
Γιατί κάποιες ζωές αξίζουν να ζήσουν - κι όχι να σβήσουν στο σκοτάδι μιας ευθείας…
Άννη Καλοφωλιά