Μπορεί η Αγγλία; Ναι, αλλά μόνο αν δει κάθε ματς σαν τελικό!

Η ώρα της Αγγλίας να ριχτεί στη «μάχη» του Παγκοσμίου Κυπέλλου έχει έρθει. Μπορούν τα «τρία Λιοντάρια» να κατακτήσουν το πρώτο τους Μουντιάλ μετά το 1966; Αυτή είναι η ερώτηση! Σαφώς και μπορούν, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό, είναι να ξεκινήσουν καλά το τουρνουά, να αντιμετωπίζουν κάθε αναμέτρηση ως τελικό και να πάψουν να τοποθετούν το «πρέπει» στην συζήτηση, αναφορικά με το… «Its coming home»! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.  



Μπορεί η Αγγλία; Ναι, αλλά μόνο αν δει κάθε ματς σαν τελικό!

Είναι μία πραγματικότητα πως το Μουντιάλ στο Κατάρ, το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που λαμβάνει χώρα χειμώνα, και το πρώτο τουρνουά που έχει τόσο μικρή απόσταση από το προηγούμενο, είναι γεγονός.

Ξεκινήσαμε ήδη με την ήττα της διοργανώτριας χώρας, του Κατάρ, από το Εκουαδόρ, με τα δύο γκολ του Βαλένσια, με τους φιλοξενούμενους να «γράφουν» ιστορία, καθώς ποτέ πριν στα 92 χρόνια του τουρνουά, δεν είχε ηττηθεί η διοργανώτρια στην πρεμιέρα. Αυτομάτως, με την έναρξη του Μουντιάλ, έχουμε έκπληξη! Δεν είναι τυχαία λοιπόν η αίσθηση που έχει δημιουργηθεί πως μπορούν γύρω στις 10 ομάδες να το κατακτήσουν.

Η Βραζιλία, η Αργεντινή των 35 αήττητων αναμετρήσεων, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, ώστε να υπάρχει πάντα το δίλημμα… Μέσι ή Κριστιάνο, και φυσικά η Αγγλία. Η ομάδα που ψάχνει την πρώτη της μεγάλη διάκριση μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966!   

Το ερώτημα φυσικά, αναφορικά με τους Άγγλους, είναι αν μπορούν να το κάνουν… Πρέπει να ξεκινήσουν καλά τον όμιλό τους, να επικρατήσουν του Ιράν, και να κάνουν το χρέος τους απέναντι σε ΗΠΑ και Ουαλία, ώστε να προκριθούν ως πρώτοι στον επόμενο γύρο.

Σαφώς και μπορούν να το πραγματοποιήσουν είναι ανώτεροι από τις τρεις προαναφερθείσες και είναι αυτοσκοπός το 3Χ3, ώστε να φύγει το άγχος αλλά και οι αρνητικές εντυπώσεις, που προκλήθηκαν από τις κακές εμφανίσεις στο Nations League.

Το απόλυτο λοιπόν στην διαδικασία των ομίλων θα είναι εξαιρετικό για τα «τρία Λιοντάρια», που εν συνεχεία μπορούν να σκέφτονται… «Γιατί όχι»; Η φιναλίστ του προηγούμενο EURO, μία ομάδα που έχασε το τρόπαιο, ναι μεν στην έδρα της, αλλά από την άλλη, στα πέναλτι, και όχι σε κανονική διάρκεια, η ομάδα που τερμάτισε στην πρώτη τετράδα του προηγούμενου Μουντιάλ, πώς είναι δυνατό να μην έχει ελπίδες;

Απλώς, αυτό που πρέπει να αντιληφθεί το σύνολο του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, είναι ότι το λεγόμενο «It’s coming home», πιο πολύ αγχώνει την ίδια την ομάδα, παρά βοηθάει. Δεν χρειάζεται άγχος, αλλά καλό μομέντουμ και φυσικά τύχη, την ώρα που η Αγγλία δεν είναι το ίδιο σταθερή με την Αργεντινή όπως προείπαμε, αλλά έχει τις δυνατότητες αγωνιστικά να ανταπεξέλθει σε δυσκολίες.

Συνεπώς, πού καταλήγουμε; Θα είναι ιδανικό το 3Χ3 στους ομίλους και μετά, αντιμετωπίζεις τον θεσμό… ματς με ματς. Χωρίς άγχος, χωρίς πίεση, χωρίς μεγαλύτερα εμπόδια από αυτά που ο ίδιος μπορείς να ξεπεράσεις. Ίσως αυτό είναι το μυστικό. Ίσως αν το γνωστό αγγλικό σύνθημα, δεν ακούγεται το ίδιο συχνά, να γίνει και πράξη. Κάθε ματς σαν τελικός και γιατί όχι, επιστροφή στο 1966…