Ο Τεν Χαγκ και το πέρασμα των Ολλανδών τεχνικών στην Πρέμιερ Λιγκ

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα στην ατζέντα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ φαίνεται πως λύνεται πλέον μετά την συμφωνία με τον Έρικ Τεν Χαγκ. Το England365.gr θυμάται τις περιπτώσεις άλλων οκτώ Ολλανδών προπονητών που πέρασαν από ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ.  



Ο Τεν Χαγκ και το πέρασμα των Ολλανδών τεχνικών στην Πρέμιερ Λιγκ

Το κορυφαίο πρωτάθλημα αποτελεί πόλο έλξης και χωνευτήρι πολλών ποδοσφαιρικών σχολών και η ολλανδική είναι μία εξ αυτών. Άλλωστε διαχρονικά οι Ολλανδοί σε επίπεδο προπονητικής έχουν αφήσει το στίγμα τους στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα.

Συνεπώς δεν προκαλεί έκπληξη η περίπτωση του Έρικ Τεν Χαγκ για να αναλάβει το “τιμόνι” της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, παίρνοντας τη θέση από τον υπηρεσιακό Ραλφ Ράνγκνικ. Ούτως ή άλλως ο 52χρονος προπονητής θεωρείται επάξιος εκπρόσωπος της ποδοσφαιρικής σχολής που πρεσβεύει. Ο νυν τεχνικός του Άγιαξ μόλις βρεθεί στο «Ολντ Τράφορντ», θα αποτελέσει τον 9ο προπονητή από τη χώρα της τουλίπας που αναλαμβάνει σύλλογο της Πρέμιερ.

Κάνοντας μια αναδρομή στην ιστορία της διοργάνωσης ας θυμηθούμε με χρονολογική σειρά τους οκτώ συμπατριώτες του που προηγήθηκαν αλλά και το αποτύπωμα που άφησαν στο νησί.

Ρουντ Γκούλιτ (Τσέλσι 1996-98, Νιούκαστλ 1998-99): Τα λόγια είναι περιττά για την αξία του ποδοσφαιριστή Γκούλιτ, όμως το αστέρι που είχε φάνηκε και στην πρώτη του σεζόν ως τεχνικός της Τσέλσι (βασικά ως παίκτης-προπονητής, έπειτα από τη φυγή του Γκλεν Χοντλ) κατακτώντας με τους «μπλε» το κύπελλο Αγγλίας. Ωστόσο δεν μακροημέρευσε στο Λονδίνο κι έτσι ανηφόρισε στο Νιούκαστλ για τη σεζόν 1998/99, φτάνοντας πάλι στο τελικό του κυπέλλου με τις «καρακάξες», χάνοντας όμως το τρόπαιο από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (η οποία κατέκτησε το «τρεμπλ»). Έχοντας ανοίξει μέτωπο με τον Άλαν Σίρερ και με τα αποδυτήρια, ο Γκούλιτ δεν κατάφερε να μείνει καιρό ούτε στη Νιούκαστλ, φεύγοντας έπειτα από μόλις 5 ματς (4 ήττες & 1 ισοπαλία) στις αρχές της σεζόν 1999-2000.

Μάρτιν Γιόλ (Τότεναμ 2004-07, Φούλαμ 2011-13): Έχοντας κερδίσει συνολικά 276 βαθμούς στην Πρέμιερ Λιγκ ο Γιόλ έχει συγκεντρώσει τους περισσότερους από κάθε Ολλανδό τεχνικό στην ιστορία του θεσμού. Βέβαια ρόλο σε αυτό το επίτευγμα έπαιξε το γεγονός ότι έχοντας αναλάβει δύο συλλόγους στο πρωτάθλημα, έχει διευθύνει από τον πάγκο 201 παιχνίδια, τα περισσότερα από όλους όσοι βρίσκονται σε αυτή τη λίστα. Στην Τότεναμ έκατσε για τρεις σεζόν φτάνοντας τους «πετεινούς» μέχρι την 5η θέση δύο φορές, χάνοντας το στόχο της εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η συνέχεια τον βρίσκει στη Φούλαμ, κρατώντας για τους «cottagers» δύο σεζόν στη μέση της βαθμολογίας (9η και 12η θέση), όμως τα συχνά ανεπιτυχή αποτελέσματα της σεζόν 2013/14 (ρεκόρ 3-1-9) έφεραν το Γιόλ στην πόρτα της εξόδου πριν τα μισά του πρωταθλήματος.

Γκους Χίντινκ (Τσέλσι 2009 & 2015/16): Η απόλυση του Φελίπε Σκολάρι έφερε ως προσωρινή λύση τον Χίντινκ στο «Stamford Bridge» το Φεβρουάριο του 2009, ο οποίος παράλληλα εκτελούσε χρέη ομοσπονδιακού για την εθνική Ρωσίας. Ο τότε 63χρονος Ολλανδός τεχνικός έφερε τους «μπλε» μια ανάσα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ έπειτα από δύο επεισοδιακούς ημιτελικούς με τη Μπαρτσελόνα, ενώ στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην 3η θέση. Παρόλα αυτά δεν έμεινε χωρίς τρόπαιο, κατακτώντας το κύπελλο Αγγλίας απέναντι στην Έβερτον. Η 2η θητεία του Χίντινκ (ως υπηρεσιακός μετά τη 2η απόλυση Μουρίνιο) κρίνεται λιγότερο επιτυχημένη, καθώς η Τσέλσι εν τέλει βρέθηκε 10η στο βαθμολογικό πίνακα. Προς υπεράσπιση του Ολλανδού, ανέλαβε τους λονδρέζους στην 16η θέση!

Ρενέ Μόλενστιν (Φούλαμ 2013/14): Αρχικά βοηθός και στη συνέχεια διάδοχος του Μάρτιν Γιόλ στον πάγκο της -προβληματικής και τελικά υποβιβασμένης Φούλαμ- το πέρασμα του Μόλενστιν από το «Craven Cottage» ήταν σύντομο (σχεδόν 2 μήνες), συγκεντρώνοντας μόλις 10 βαθμούς σε 13 ματς. Παρά τη βραχύβια παρουσία ως τεχνικός, ο Μόλενστιν είχε σημαντική πορεία στην Αγγλία, έχοντας διατελέσει προπονητής για τις ρεζέρβες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μέλος του τεχνικού επιτελείου της πρώτης ομάδας, αλλά κι επί σειρά ετών βοηθός προπονητή στο πλάι του θρυλικού Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και του συμπατριώτη του, Γκους Χίντινκ.

Λουίς Φαν Χάαλ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2014/16) : Δυστυχώς το όνομά του επανήλθε στην επικαιρότητα εξαιτίας του προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει. Ο Φαν Χάαλ πήρε τη σκυτάλη του υπηρεσιακού Ράιαν Γκιγκς στον πάγκο των «κόκκινων διάβολων», αποτελώντας μάλιστα τον πρώτο τεχνικό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εκτός Ηνωμένου Βασιλείου. Στις δύο σεζόν του Ολλανδού στο «Ολντ Τράφορντ», η ομάδα τερμάτισε 4ή και 5η αντίστοιχα, γράφοντας ένα ιδανικό φινάλε στο νησί κερδίζοντας στο τελευταίο του με το σύλλογο το κύπελλο Αγγλίας επί της Κρίσταλ Πάλας. Εκτός του κυπέλλου, η παρουσία του Λουκ Σο στο ρόστερ της ομάδας είναι το μόνο που θυμίζει τη θητεία του Φαν Χάαλ στο Μάντσεστερ, καθώς ο Άγγλος αριστερός μπακ ήταν από τα πρώτα αποκτήματα του Ολλανδού τεχνικού. Πρόσφατα πάντως προειδοποίησε πως η Γιουνάιτεντ δεν θα ήταν ο ιδανικός προορισμός για τον Έρικ Τεν Χαγκ, λέγοντας πως πρόκειται για έναν εμπορικό σύλλογο.

Ρόναλντ Κούμαν (Σάουθαμπτον 2014-2016 & Έβερτον 2016-2017): Η σχεδόν τριετής παρουσία του Κούμαν στην Αγγλία έχει χαρακτηριστεί από σκαμπανεβάσματα και στους δύο συλλόγους που υπηρέτησε ως τεχνικός. Αρχικά με τη Σάουθαμπτον, φτάνοντας στην 7η θέση την πρώτη χρονιά, την επόμενη κάνει το βήμα παραπάνω τερματίζοντας στην 6η, κερδίζοντας έτσι εισιτήριο για τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ της νέας σεζόν για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Ο ίδιος ωστόσο δεν γεύτηκε τους καρπούς αυτής της επιτυχίας, καθώς άφησε τους «Αγίους» για λογαριασμό της Έβερτον, αντικαθιστώντας τον Ρομπέρτο Μαρτίνεζ. Στο «Γκούντισον Παρκ» ο Κούμαν από την πρώτη σεζόν επαναλαμβάνει την επιτυχία εξασφαλίζοντας την πρόκριση των «ζαχαρωτών» στο Γιουρόπα Λιγκ. Όμως οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν (μαζί με τα 150 εκατομμύρια λίρες που δόθηκαν σε δύο μεταγραφικές περιόδους) δεν αρκούσαν για να αποφευχθεί η απόλυση του Κούμαν, καθώς τα στραβοπατήματα στο πρωτάθλημα στις πρώτες 9 αγωνιστικές έφεραν την Έβερτον στη 18η θέση και το διαζύγιο με τον Ολλανδό τεχνικό μόλις τον Οκτώβρη.

Ντικ Άντβοκατ (Σάντερλαντ 2015) : Ο πολύπειρος προπονητής προσελήφθη από τη Σάντερλαντ με έναν κύριο στόχο, την παραμονή στην Πρέμιερ. Η αποστολή βγήκε εις πέρας με τον Άντβοκατ να φεύγει με τη λήξη της σεζόν, ανακοινώνοντας το τέλος της προπονητικής του καριέρας. Ωστόσο δεν ήταν εύκολο για τον Ολλανδό να αποτινάξει το … σαράκι της προπονητικής κι αποδεχόμενος εκ νέου συμβόλαιο με τις «μαυρόγατες» για άλλο ένα χρόνο, επιστρέφει στους πάγκους. Όμως η απόφαση αυτή αποδείχτηκε ολέθριο λάθος. Μέχρι τον Οκτώβρη του ’15 ο απολογισμός στο πρωτάθλημα ήταν 3 ισοπαλίες και 5 ήττες κι αποκλεισμός στο κύπελλο Αγγλίας από τον 3ο γύρο.

Φρανκ Ντε Μπουρ (Κρίσταλ Πάλας 2017) : Τόσο ο ίδιος όσο και οι φίλοι της Κρίσταλ Πάλας θα θέλουν να σβήσουν από τη μνήμη τους το πέρασμα του Ολλανδού από την Πρέμιερ. Ο Ντε Μπουρ ακολούθησε την κλασική διαδρομή των εξαιρετικών ολλανδών παικτών που εξαργυρώνουν τις διασυλλογικές επιτυχίες σε εισιτήριο προπονητικής μετά το απαραίτητο “αγροτικό” σε μεγάλη ομάδα της Eredivisie, συνήθως του Άγιαξ, όμως αυτό αποδεδειγμένα δεν αρκεί πάντα. Σαφώς η αποστολή δυσκολεύει όταν πρόκειται για ένα τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα όπως το αγγλικό κι ο Ντε Μπουρ το κατάλαβε από νωρίς, οδεύοντας προς την έξοδο μόλις το Σεπτέμβρη του ’17, έχοντας σε 4 αγωνιστικές ισάριθμες ήττες και μόνο μία νίκη για το 2ο γύρο του κυπέλλου Αγγλίας. Ο ίδιος απέδωσε το ανεπιτυχές πέρασμα από την Πάλας στην έλλειψη χημείας με τους παίκτες, αλλά και στην ποιότητά τους. Ο επίλογος πάντως στη σύντομη καριέρα του Ντε Μπουρ επί αγγλικού εδάφους δόθηκε από την ατάκα του Ζοσέ Μουρίνιο: «ο χειρότερος μάνατζερ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ.»

Διονύσης Γαλιατσάτος