Πως βίωσα την Boxing Day στο γήπεδο και ποιες είναι οι 5 αναμετρήσεις που δεν θα ξεχάσω
Αν για κάτι είναι πραγματικά αξεπέραστο το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι αυτή η μοναδική του γιορτινή ατμόσφαιρα με τα συνεχόμενα ματς μέσα στις γιορτές! Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος γράφει για την 26η του Δεκέμβρη που είναι γεμάτη από τρομερές στιγμές με μπάλα και θυμάται τις 5 αναμετρήσεις που έχει ξεχωρίσει από την Boxing Day, βιώνοντας την ημέρα στο γήπεδο.
Έχοντας βιώσει αυτή την εμπειρία περνώντας περισσότερες από 25 φορές τις γιορτές στο Nησί μπορώ άφοβα να πω ότι αν ποτέ κάποιος σταματούσε τα ματς μέσα στα Χριστούγεννα, στο αγγλικό πρωτάθλημα, θα ήταν σαν να έβγαζε τη ψυχή από το σώμα!
Με το μυαλό στην μεγάλη σημασία που είχε για τη Λίβερπουλ το 4-0 στην έδρα της Λέστερ το 2019, όταν τότε η ομάδα του Κλοπ μόλις είχε επιστρέψει από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στο Κατάρ και αντιμετώπιζε την 2η ομάδα της βαθμολογίας (ανοίγοντας τη διαφορά στους 13 βαθμούς μετά από εκείνο το παιχνίδι, το μυαλό μου πάει αμέσως σε ένα ματς μεταξύ των δυο ομάδων στο ίδιο γήπεδο πριν 25 χρόνια!
Ήταν 26 Δεκέμβρη του 1996 και η Λίβερπουλ που πετούσε φωτιές και ήταν πρώτη στη βαθμολογία με τέσσερις πόντους διαφορά από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, υποδεχόταν την Λέστερ του Μάρτιν Ο'Νιλ που ήταν έβδομη και έκανε μια πολύ καλή πορεία. Το τελικό 1-1 παρά τις δεκάδες ευκαιρίες που σπατάλησε η Λίβερπουλ την έβγαλε από τους στόχους της και δυο εβδομάδες μετά θα είχε χάσει τη κορυφή!
Πηγαίνοντας το χρόνο πίσω, η πρώτη μου εμπειρία από αγώνες της Boxing Day και γενικώς των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που βίωσα στο γήπεδο ήταν το μακρινό 1979 όταν είδα στο «Άνφιλντ» την Λίβερπουλ να κερδίζει με 2-0 την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Από τότε μέχρι φέτος σε αυτά τα 42 χρόνια δεν έχει αλλάξει οτιδήποτε μετατρέπει το ποδόσφαιρο στην Αγγλία σε θρησκεία! Αυτή η διαφορετική προσέγγιση με το ποδόσφαιρο να βάζει τα καλά του, ο κόσμος να το διασκεδάζει, ο καιρός να δίνει τον τόνο, πότε με κρύο , πότε με χιόνι αλλά και (σπάνια) με έναν ήλιο που κάνει δειλά δειλά την εμφάνιση του πριν χαθεί πολύ σύντομα, σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι τι είναι για αυτούς αυτή η ιεροτελεστία!
Με νέους, και παιδιά με γυναίκες και ζευγάρια, με ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που πηγαίνουν στο γήπεδο γιατί έτσι μεγάλωσαν, με τέτοιες εικόνες και παραστάσεις. Και στην Βρετανία οι παραδόσεις είναι πάνω από όλα!
Όποιος θέλει να καταλάβει τι σημαίνει πραγματικά αγγλικό ποδόσφαιρο ας προσπαθήσει να δει ένα ματς μέσα στις γιορτές σε οποιαδήποτε κατηγορία! Ακόμα κι αν φέτος όλα είναι διαφορετικά, θα επιστρέψουν οι μέρες και οι στιγμές και οι γιορτές που οι εξέδρες θα είναι sold out και θα γεμίζουν από εορταστικό κλίμα, πρόσωπα, ατμόσφαιρα και ένταση...
Θα προσπαθήσω να διαλέξω πέντε από τα ματς που είδα μέσα στο γήπεδο όλα αυτά τα χρόνια στην Αγγλία ειδικά την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων αν και όπως λένε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ δύσκολο να διαλέξεις μέσα από τις αναμνήσεις σου γιατί αδικείς αυτά που είναι η ίδια η ζωή σου!
Ξεκινάω με πρώτο και καλύτερο αυτό που είδα στις 26 Δεκεμβρίου του 1979, όταν τελείωνε η δεκαετία των 70's. Η Λίβερπουλ έβαλε τις βάσεις σε εκείνο το ματς για ένα ακόμη πρωτάθλημα κερδίζοντας με γκολ του Άλαν Χάνσεν (με τρομερό σουτ) και του Τζόνσον μία εξαιρετική Γιουνάιτεντ που πάλευε υπό τις οδηγίες του Ντέιβιντ Σέξτον και αυτή για τον τίτλο. Δυστυχώς δεν υπάρχουν εικόνες που να σώζονται σε βίντεο από εκείνη την αναμέτρηση.
Το 1985 είχα βρεθεί στο «Γκούντισον Παρκ» για να δω την (τότε) πρωταθλήτρια Έβερτον να αντιμετωπίζει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και να κερδίζει με 3-1 αν και είχε βρεθεί πίσω στο σκορ πολύ νωρίς. Ήταν μία χρονιά που γινόταν μεγάλη μάχη για τον τίτλο, με την Έβερτον και την Γιουνάιτεντ να κατέχουν τις δύο πρώτες θέσεις στην βαθμολογία , την Γουέστ Χαμ τρίτη με διαφορά τερμάτων από την τέταρτη Λίβερπουλ, που ωστόσο στο τέλος πήρε το πρωτάθλημα.
Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του 1993 βρέθηκα στο «Ολντ Τράφορντ» για να δω την κόντρα της ομάδας του Φέργκιουσον που προηγείτο με αρκετούς πόντους στην βαθμολογία με την (ανερχόμενη δύναμη που ήταν η) Μπλάκμπερν του Κένι Νταλγκλίς.
Οι Ρόβερς προηγήθηκαν 1-0 πριν ισοφαρίσει στο τελευταίο λεπτό η Γιουνάιτεντ, όμως ήταν φανερό πως η ομάδα του Λάνκασάιρ δεν ήταν τυχαία και την επόμενη χρονιά κατέκτησε τον τίτλο, τον πρώτο της από το 1917!
Το 1997 στο «Ανφιλντ» είδα ένα από τα καλύτερα ματς με την Λίβερπουλ να κερδίζει με 3-1 με φοβερή εμφάνιση του πιτσιρικά Μάικλ Όουεν και του Ρόμπι Φάουλερ την (ανερχόμενη τότε) Λιντς Γιουνάιτεντ. Πήρα έτσι και μία πρώτη γεύση από τη φουρνιά των νέων φυντανιών της Λιντς που τα επόμενα χρόνια θα διεκδικούσαν τον τίτλο, φτάνοντας ακόμη και στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το 2003 τη χρονιά του αήττητου πρωταθλήματος της Άρσεναλ πήγα στο «Χάιμπουρι» (που πάντα λάτρευα ως γήπεδο) να δω την ομάδα του Βενγκέρ να κερδίζει τη Γουλβς με τον Ανρί σε μεγάλα κέφια!
Τέλος βάζω στη λίστα το ματς της Μάντσεστερ Σίτι με τη Λίβερπουλ το 2013 στο «Etihad» όπου ουσιαστικά αν το δει κανείς εκ των υστέρων, αποδείχτηκε ματς τίτλου.
Η Λίβερπουλ που ήταν πρώτη τα Χριστούγεννα έκανε πολύ καλή εμφάνιση, δεν της μέτρησε ο διαιτητής ένα καθαρό γκολ, προηγήθηκε αλλά έχασε με 2-1.
Όμως από την εμφάνιση της πήρε δύναμη για να κάνει αληθινή κούρσα πρωταθλητισμού. Από την άλλη ήταν μία απόδειξη πως η Σίτι είχε το πληρέστερο ρόστερ στη σεζόν και στο τέλος κατέκτησε και τον τίτλο απόλυτα δίκαια!
Το 2020 μπορεί να ήταν κακό, μπορεί ο κόσμος ν' απομακρύνθηκε από τα αγαπημένα του πρόσωπα αρχικά κι έπειτα από τα γήπεδα, τα πράγματα στη ζωή να διαφοροποιήθηκαν, όμως, φέτος ξανά οι γιορτές θα έχουν sold out στα γήπεδα όπου θα υπάρξει δράση. Έχουν ήδη αναβληθεί αναμετρήσεις και με τον κορονοϊό κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σε πόσα μέρη τελικά θα τσουλήσει η μπάλα κι αν με το νέο έτος θα έχουμε ξανά γεμάτες ή άδειες εξέδες...
Όπως και να 'χει, γιορτές και μπάλα στην Αγγλία πάνε πακέτο και αυτό θα συνεχίσει να ισχύει... παντοτινά!
