Τα πέντε μεγάλα λάθη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τι έπαψε να κάνει σωστά!
Υπάρχουν φορές που μια απλή ανάγνωση των αριθμών μπορεί να δώσει μια πρόγευση για το τι μπορεί να συμβεί σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Την Κυριακή, στο Ολντ Τράφορντ, βρέθηκαν αντιμέτωπες η καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με μια από τις πιο ευάλωτες άμυνες του πρώτου μισού του βαθμολογικού πίνακα.
Και αν κανείς δεν θα τολμούσε να προβλέψει μια τόσο εμφατική νίκη της Λίβερπουλ, τα σημάδια ήταν όλα εκεί, υπερτονίζοντας τα λάθη της Γιουνάιτεντ, αγωνιστικά και διοικητικά, που έφεραν αυτό το πολύ δύσκολο αποτέλεσμα.
Αρχικά, η επιλογή ενός άπειρου προπονητή. Ναι, ήθελαν να δώσουν την ευκαιρία σε έναν αγαπητό παλαίμαχο της ομάδας. Επίσης, είχαν ήδη δοκιμάσει έμπειρους προπονητές, με περγαμηνές, όπως ο Φαν Χάαλ, και ο Ζοσέ Μουρίνιο. Όμως ο συμπαθής Νορβηγός δεν έχει μπορέσει να σταθεί αντάξιος του βάρους που έχει η θέση του προπονητή στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ειδικά ενώ ψηλά στην κερκίδα παραμένει το βλοσυρό βλέμμα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Η Γιουνάιτεντ, όπως κάθε μεγάλο κλάμπ χρειάζεται προπονητή με εμπειρία, ο οποίος πρώτα θα «κερδίσει» τα αποδυτήρια της ομάδας, μετά θα καταφέρει να «πάρει» από κάθε παίκτη το 100% των δυνατοτήτων του και στο τέλος τα αποτελέσματα θα του φέρουν και την στήριξη των οπαδών.
Αυτό, ο Όλε Γκούναρ Σολσκιερ δεν το έχει καταφέρει.
Δεύτερον, η άμυνα της ομάδας έχει πραγματικά απογοητευτικές επιδόσεις. Έχει ήδη 15 γκόλ παθητικό, ίδιο δηλαδή με της συμπαθέστατης Μπέρνλι, η όποια είναι τρίτη από το τέλος του βαθμολογικού πίνακα. Στις θέσεις που η συμπολίτισσα Σίτι έχει τον Ρούμπεν Ντίας και τον Τζον Στοόυνς, εκεί που η Λίβερπουλ προβάλλει τον Φαν Ντάικ και η Τσέλσι τους Τιάγκο Σίλβα και Ρούντιγκερ, η Γιουνάιτεντ έπαιξε στο ντέρμπι με βασικούς τον ασταθέστατο Μαγκουάιρ και τον αργό Λίντελοφ.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι απέναντι σε τόσο αργούς σέντερ μπάκ, ο Σαλάχ έκανε πάρτι και πήρε την μπάλα του παιχνιδιού σπίτι του. Υποτίθεται ότι γι' αυτό επενδύθηκαν χρήματα για τον Ραφαέλ Βαράν, αλλά απουσίαζε, με τα αποτελέσματα να είναι τραγικά.
Τρίτον, το κέντρο της ομάδας έχει μεγάλο πρόβλημα στην αμυντική λειτουργία. Και πάλι, η σύγκριση με άλλες ομάδες είναι απογοητευτική. Τόσο ο Φρέντ, όσο και ο ΜακΤόμινεϊ δεν μπόρεσαν ούτε κατά διάνοια να ορθώσουν τείχος απέναντι στον Χέντερσον και – για όσο αγωνίστηκε πριν αποχωρήσει τραυματίας – τον Μίλνερ.
Πόσω μάλλον να συγκριθούν με παίκτες όπως ο Καντέ, ο Ζορζίνιο και ο Κόβασιτς της Τσέλσι. Ακόμη και ο πολύς Πογκμπά, δεν αποδίδει αυτά που μπορεί, ίσως και γιατί αγωνίζεται πολύ πίσω για τις προτιμήσεις του...
Φυσικά ούτε λόγος για το εγκληματικό τάκλιν που του κόστισε την αποβολή, αλλά και ούτε καν για συμμετοχή του πολύπειρου Μάτιτς στο παιχνίδι. Μάταια ο Σκόουλς είχε προειδοποιήσει μετά το παιχνίδι με την Αταλάντα ότι «αν η Γιουνάιτεντ παίξει έτσι με την Λίβερπουλ θα δεχτεί τέσσερα γκόλ».
Η αμυντική λειτουργία στο μοντέρνο ποδόσφαιρο βασίζεται σε συνολική προσπάθεια, και αυτό η Γιουνάιτεντ δεν το έχει καταφέρει σε κανένα σημείο της σεζόν μέχρι στιγμής.
Τέταρτον, η επιθετική γραμμή της Γιουνάιτεντ αποτελεί μονόλογο του Κριστιάνο Ρονάλντο. Με την επιστροφή του Πορτογάλου, η Γιουνάιτεντ φαίνεται να τα περιμένει όλα από εκείνον, με αποτέλεσμα να έχει παραγκωνιστεί πλήρως ο Έντισον Καβάνι, ο οποίος πέρυσι είχε κομβικό ρόλο στην επιστροφή των «κόκκινων διαβόλων» στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος.
Ο Μάρκους Ράσφορντ, ήταν την Κυριακή απελπιστικά μόνος του, με το παιχνίδι να μην τον βοηθάει να δείξει τις αρετές του στις αντεπιθέσεις, ενώ τα μπάκ της Γιουνάιτεντ αδυνατούν πλήρως να επιδείξουν επιθετικές αρετές, με τους Σο και Γουαν Μπισάκα να είναι κυριολεκτικά άφαντοι από το παιχνίδι.
Ξανά, η όποια σύγκριση με τους αντίστοιχους μπακ είτε, της Τσέλσι, είτε της Λίβερπουλ, είτε τις Σίτι, προκαλεί απλά δέος.
Τελευταίο στην σειρά των λαθών είναι και ίσως το μεγαλύτερο από όλα. Το κλαμπ είναι ένα τεράστιο όνομα στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα, με οπαδική βάση εκατομμυρίων φίλων σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Υπάρχει όμως η τάση να μένει προσκολλημένο στο πρόσφατο παρελθόν του. Ο Σερ Άλεξ στην κερκίδα, και με προφανή ρόλο στην επιστροφή του Ρονάλντο. Ο Ρονάλντο, στα 36 του, δεν βρίσκει πλέον δίπλα του συμπαίκτες ισάξιούς του για να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους.
Ο Σόλσκιερ στον πάγκο, προερχόμενος από την χρυσή εποχή της Γιουνάιτεντ, τότε που κυριαρχούσε σε Αγγλία και Ευρώπη. Σχεδόν κανένας παίκτης από τις Ακαδημίες της ομάδας, και μόνο πανάκριβες μεταγραφές.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι στην μεγάλη Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ, ο Γκιγκς, ο Σκόουλς, οι Γκάρι και Φιλ Νέβιλ, ο Μπέκαμ, προέρχονταν από τις ακαδημίες!
Πλαισιώθηκαν, δε, με παίκτες με προσωπικότητα όπως ο Ρόι Κιν και ο Ρίο Φέρντιναντ. Η άλλη μεγάλη Γιουνάιτεντ, αυτή του Σερ Ματ Μπάσμπι, είχε αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στο Μόναχο, και πάλι στηριζόμενη σε νέα παιδιά.
Ίσως η λύση στα προβλήματα της Γιουνάιτεντ είναι να κοιτάξει την τεράστια ιστορία της για να αντλήσει τα επιτυχημένα παραδείγματα. Άλλωστε τίποτα λιγότερο δεν αξίζει για μια ομάδα με τόσο βαριά φανέλα από τον σεβασμό στην ίδια της την Ιστορία.
Άκης Βαλαβάνης
Instagram: @lockdownfootball
