Η μέρα που το ποδόσφαιρο έπαιρνε διαζύγιο από τη λογική!

Ο Τρέβορ Φράνσις υπήρξε το  παιδί θαύμα του αγγλικού ποδοσφαίρου στην δεκαετία του '70 και σαν σήμερα πριν 40 χρόνια έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που ξεπερνούσε το φράγμα του ενός εκατομμυρίου λιρών! Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος εξηγεί μια άγνωστη πτυχή για το πως ο Μπράιαν Κλαφ προχώρησε στην ολοκλήρωση της μεταγραφής που συγκλόνισε τότε όλο τον κόσμο!  



Η μέρα που το ποδόσφαιρο έπαιρνε διαζύγιο από τη λογική!

Μόλις 15 ετών στην πρώτη ομάδα της Μπέρμιγχαμ, σκοράροντας πριν κλείσει τα 16, ο Τρέβορ Φράνσις έγινε σαν σήμερα το 1979 ο πιο ακριβός Βρετανός παικτης  όταν η Νότιγχαμ Φόρεστ, αποφάσιζε να σπάσει τα ταμεία, πληρώνοντας διπλά χρήματα από την πιο ακριβή μεταγραφή που είχε γίνει έως τότε, του Ντέιβιντ Μιλς που είχε κοστίσει στη Γουέστ Μπρόμιτς Αλμπιον 516.000 λίρες. 

Παρά τις επιτυχίες που είχε η Νότιγχαμ κατακτώντας τον τίτλο το 1978 προερχόμενη από τη δεύτερη κατηγορία, το «Σίτι Γκράουντ» δεν γέμιζε ξεπερνώντας σπάνια το φράγμα των 32.000 και ο Κλαφ εξοργιζόταν! 

Σε ένα καταπληκτικό βιβλίο του σχετικά με τον ιδιόρρυθμο Άγγλο τεχνικό, Provided You Don’t Kiss Me: 20 Years with Brian Clough, ο Ντάνκαν Χάμιλτον, ένας ρεπόρτερ που ακολουθούσε παντού τη Νότιγχαμ, γράφει: «Αποφάσισε να απαγορεύσει ακόμα και στο ραδιόφωνο να μεταδοθούν παιχνίδια όπως αυτά με την ΑΕΚ και την ελβετική Γκρασχόπερς στο Κύπελλο Ευρώπης, μήπως έτσι πήγαιναν κάποιες χιλιάδες ακόμη στο γήπεδο, αλλά μάταια! Αυτό δεν συνέβη και η Φόρεστ, ο μοναδικός από τους 92 συλλόγους που ήταν στις τέσσερις κατηγορίες και δεν είχε μετατραπεί σε ανώνυμη εταιρεία, συντηρούμενος από τις συνδρομές των 200 μελών του, έπρεπε να ζήσει με ό,τι έμπαινε στο ταμείο».

Όπως μάλιστα σημειώνει ο Χάμιλτον, από εξιστορήσεις του ίδιου του Κλαφ και έχει πραγματικά αξία να το δούμε μέσα από τα λόγια του χαρισματικού μάνατζερ: «Τα μέλη μας κόντεψαν να… λιποθυμήσουν όταν τους είπα την ιδέα να ξοδευτεί το απίθανο ποσό του ενός εκατομμυρίου λιρών για τον 24χρονο Τρέβορ Φράνσις της Μπέρμιγχαμ. Ούτε που ήθελαν να το ακούσουν. Τότε χτύπησα το χέρι στο τραπέζι και είπα πως με αυτόν στην εντεκάδα θα μπορούσε να έρθει το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης στο Νότιγχαμ και να βρεθούν σπόνσορες και γενικά κάποιοι επενδυτές στην ομάδα».

Το πόσο δίκιο είχε, αποδείχθηκε όταν η μετακίνηση του Φράνσις, που ήταν η πρώτη που ξεπερνούσε το ψυχολογικό όριο του ενός εκατομμυρίου λιρών, ανάγκασε όχι μόνο την Αγγλία αλλά όλο τον κόσμο να ασχολείται με τη Νότιγχαμ! Και παρότι ο Φράνσις είχε δικαίωμα να παίξει μόνο στον τελικό, αν έφτανε εκεί η Φόρεστ, ήταν ένα ρίσκο που άξιζε τον κόπο! Η ομάδα  πήγε στον τελικό και ο Φράνσις σκόραρε στο Μόναχο με κεφάλια  κατά της σουηδικής Μάλμε χαρίζοντας το τρόπαιο σε μία ομάδα που μόλις 24 μήνες πριν ανέβαινε στη μεγάλη κατηγορία τη τελευταία μέρα του πρωταθλήματος!

Τα γκολ του Φράνσις βοήθησαν τα μέγιστα στο να ξαναφτάσει στον τελικό η ομάδα και το 1979-80 αλλά ο ίδιος έχοντας τραυματιστεί σοβαρά στον αχίλλειο τένοντα (τον πρώτο από τους τέσσερις σοβαρούς τραυματισμούς που του αναχαίτισαν την καριέρα) έλειψε τόσο από τον τελικό το 1980 απέναντι στο Αμβούργο, αλλά και από το EURO της ίδιας χρονιάς στην Ιταλία.

Η μέρα αυτή πριν 40 χρόνια, έφερε σεισμό στην ποδοσφαιρική καθημερινότητα! Αν και έξι χρόνια νωρίτερα, το 1973 ο Γιόχαν Κρόιφ αποχωρώντας από τον Αγιαξ για τη Μπαρτσελόνα είχε ήδη σπάσει το φράγμα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, η μετακίνηση του δεν προκάλεσε το μεταγραφικό τσουνάμι που είχαν φοβηθεί όλοι. Μόνο στην Ιταλία είχαν ήδη ξοδευτεί αλόγιστα χρήματα με την απόκτηση του Σαβόλντι από τη Νάπολι η οποία πλήρωσε σχεδόν δυο δισεκατομμύρια λιρέτες (κάτι παραπάνω από ενάμιση εκατομμύριο δολάρια) το 1975. Ο Φράνσις ουσιαστικά πήρε στην πλάτη το φορτίο του πρώτου μονομάχου στην αρένα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. 

Όχι πως δεν άξιζε τα λεφτά του, αλλά αυτή η τρελή εκτόξευση του ποσού τον έκανε στόχο! Κάτι που σημερα ακούγεται εξωπραγματικό, είναι πως εκείνη την εποχή για τον κατά τεκμήριο καλύτερο στην πιάτσα Ποδοσφαιριστή που υπήρχε στο νησί, η μόνη άλλη ομάδα που μπορούσε να προσφέρει πάνω από 900.000 λιρες (το ποσο  που ζητούσε η Μπέρμιχάμ για να τον παραχωρήσει) ήταν η Νότιγχαμ και η ... Κόβεντρι επειδή  είχε αμερικανική συνιδιοκτησία εκείνη την περίοδο! Ούτε η Λίβερπουλ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή η Άρσεναλ μπορούσαν να ξεφύγουν τόσο πολύ οικονομικά για να πάρουν έναν τόσο σπουδαίο παίκτη! «Για οκτώ χρόνια έπαιζα και βοηθούσα τη Μπέρμιγχαμ αλλά η υπομονή μου είχε εξαντληθεί ωστόσο δεν μπορούσα να πιέσω περισσότερο από το να ζητάω μεταγραφή γιατί σεβόμουν τον κόσμο που πλήρωνε για να δει τα ματς!» μου είπε σε μια από τις πολλές κουβέντες μας ο Φρανσις. 

Ήταν τυχερός ωστόσο που είχε να κάνει με την εκκεντρική φυσιογνωμία που λεγόταν Μπράιαν Κλαφ. Στην πρώτη του προπόνηση με την καινούργια του ομάδα, ο πιο ακριβός παίκτης στον κόσμο (αφού το ένα εκατομμύριο λίρες αντιστοιχούσε σε 1,7 εκατομμύρια δολάρια) προσγειώθηκε απότομα αφού υποχρεώθηκε από τον Κλαφ να σερβίρει ζεστό τσάι στους συμπαίκτες του! Στα πρώτα τρία  ματς πρωταθλήματος ο Κλαφ τον είχε στον πάγκο και δεν τον χρησιμοποίησε λέγοντας του πως αυτοί που έπαιζαν ήταν ήδη πρωταθλητές και πρέπει να αποδείξει πως αξίζει να είναι βασικός!

Γνωρίστηκα με τον Φράνσις μέσω του παλιού διεθνή γκολκίπερ του ΠΑΟΚ Νίκου Μιχόπουλου. Ήταν το 2002 και ο Μιχόπουλος είχε αφήσει την Μπέρνλι για την Κρίσταλ Πάλας όπου προπονητής ήταν ο Φράνσις. Αργότερα ήμασταν συχνά μαζί στα δημοσιογραφικά θεωρεία αγώνων για το Champions League όταν εκείνος σχολίαζε για το Sky Sports. Το 2004 μάλιστα σε παιχνίδι της Αρσεναλ με τον Παναθηναικό στη Λεωφόρο μου έκανε on air σχόλιο και για το MEGA. 

Όταν  συμπληρώθηκαν τα 30 χρόνια από τη μεταγραφή που έκανε πάταγο σε όλο τον κόσμο μου έδωσε μία συνέντευξη στον ΣΠΟΡ FM, το 2009 μιλώντας μου για την πίεση που νοιώθει οποιοδήποτε νέο παιδί που πέφτουν πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. «Ελάχιστοι μπορούν να το διαχειριστούν και ειδικά αν έχεις κοστίσει και πολλά χρήματα όπως εγώ τότε, νοιώθεις ένα αβάσταχτο βάρος στα πόδια» ήταν τα λόγια του. «Εμένα με βοήθησε η οικογενειακή ατμόσφαιρα στη Νότιγχαμ και το ότι είχα για προπονητή τον Μπράιαν Κλαφ. Ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε πως να τραβά πάνω του την προσοχή και να απελευθερώνει από το άγχος τους ποδοσφαιριστές του. Όμως, θα γινόταν στο τέλος πάντα το δικό του, μαζί  του δεν είχε αστεία  αλλιώς έπαιρνες δρόμο» συμπλήρωσε.Ο Φράνσις που κόστισε πολλά λεφτά και στην Μάντσεστερ Σίτι και στην συνέχεια στην Σαμπντόρια για να αγωνιστεί στη Serie A, ποτέ δε λύγισε κάτω από το βάρος των περιστάσεων αλλά οι συχνοί τραυματισμοί δεν τον άφησαν να ξεδιπλώσει πληρως το φοβερό του ταλέντο!

«Στάθηκα άτυχος αλλά ταυτόχρονα έχω να λέω πως ήμουν και τυχερός γιατί έζησα πράγματα που πιθανώς άλλοι  ούτε φαντάζονται. Είναι κρίμα όμως να με θυμάται ο κόσμος απλώς και μόνο επειδή κόστισα ένα ποσό, που για εκείνη την εποχή έμοιαζε αδιανόητο» ήταν ένα λογικό παράπονο που είχε. 

Τον είχα ρωτήσει αν μετά τη μεταγραφή του 1 εκατομμυρίου λιρών ένοιωθε να πετά στον αέρα: «Ούτε για αστείο. Ποτέ δεν άφηνε ο Κλαφ να πάρουν τα μυαλά σου αέρα. Αυτό με έσωσε. Στη σημερινή εποχή έχεις να κάνεις με 18χρονους και 20χρονους κακομαθημένους εκατομμυριούχους που με πέντε καλά ματς τους γεμίζουν οι ατζέντηδες τα μυαλά αέρα. Και όταν κάτι στραβώσει τους φταίνε όλοι οι άλλοι. Πάντα και για τα πάντα. Εκτός από τον εαυτό τους» ήταν τα λόγια του που δέκα χρόνια μετά παραμένουν επίκαιρα. Και  όλο και περισσότερο κάθε χρόνο που περνάει από εκείνη  την ημέρα που ο ιδιος ο Φρανσις μου παραδέχτηκε στη συνέντευξη αυτή πως «το ποδόσφαιρο πήρε οριστικά διαζύγιο από την λογική» σκέφτεσαι ποσο άλλαξαν όλα! Και σήμερα κανένα παιδί 16 χρόνων που θα έκανε αίσθηση, όπως τότε που πρωτοεμφανίστηκε Φρανσις,  σκοράροντας 120 γκολ σε 280 ματς για έναν σύλλογο χωρις τιτλους γα έμενε οκτώ ολόκληρα χρόνια σεβόμενο τους οπαδούς  όταν θα μπορούσε  να απαιτήσει να φύγει! Ω καιροί Ω ήθη που έλεγαν οι Λατίνοι!