Η Αγγλία, η Γερμανία και αυτό που λέμε «βάρος φανέλας»!
Η Αγγλία κέρδιζε μέχρι το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων τη Ρωσία στη Μασσαλία και οι Ρώσοι είχαν κερδίσει ένα κόρνερ. Η Γερμανία, επίσης μέχρι το τελευταίο λεπτό επικρατούσε 1-0 της Ουκρανίας που προσπαθούσε να φτάσει στην ισοφάριση με ένα κόρνερ! Οι ομοιότητες τελειώνουν εκεί. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ενώ οι Ρώσοι κατόρθωσαν να κάνουν το 1-1 οι Ουκρανοί όχι μόνο δεν μπόρεσαν αλλά δέχτηκαν και δεύτερο γκολ από υποδειγματική αντεπίθεση των παγκόσμιων πρωταθλητών! Η διαφορά είναι στη νοοτροπία και στο πως αισθάνονται αυτοί που φορούν τη φανέλα της Γερμανίας σε σύγκριση με εκείνους της Αγγλίας!
Εχω ξαναγράψει πως οι Γερμανοί στα μέσα της δεκαετίας του 2000 άρχισαν να δρέπουν καρπούς στη δουλειά που έκαναν με τα τμήματα υποδομής σε όλες τις ομάδες τους. Την ίδια εποχή που τα ατελείωτα εκατομμύρια που εισέπρατταν οι σύλλογοι της Πρεμιερ Λιγκ μαζί με τους νέους ιδιοκτήτες τους, έφτιαχναν συνθήκες διάκρισης στο Τσάμπιονς Λιγκ με φιναλίστ κάθε χρόνο μία ομάδα από το 2005 και έπειτα και από το 2007 έως το 2009 τρεις ομάδες τουλάχιστον στα ημιτελικά, οι Γερμανοί έφτιαχναν το μέλλον τους βασιζόμενοι στις μικρές εθνικές τους ομάδες. Ταυτόχρονα λοιπόν μεταξύ 2008 και 2010 ήταν πρωταθλητές Ευρώπης τόσο στους παίδες και στους νέους όσο και στις Ελπίδες, ενώ το 2007 είχαν φτάσει και στην τρίτη θέση στο παγκόσμιο Νέων στον Καναδά!
Από εκείνες τις ομάδες τους, στην αποστολή τώρα στο ΕURO είναι ο Τόνι Κρόος (χρυσή μπάλα στο παγκόσμιο νέων το 2007), ο πρωταθλητής Ευρώπης το 2008 με τους Νέους Λαρς Μπέντερ και οι πρωταθλητές Ευρώπης με τους παίδες το 2009 Μάριο Γκέτσε (σκόρερ στον τελικό με την Αργεντινή στο Μουντιάλ) και ο Μουστάφι που άνοιξε το σκορ χτες, αλλά και ο γκολκίπερ της Μπαρτσελόνα Τερ Στέγκεν! Και από την ομάδα που το 2009 στο Μάλμε της Σουηδίας είχε διαλύσει 4-0 την Αγγλία στον τελικό παίρνοντας το ευρωπαικό πρωτάθλημα Ελπίδων, μετρήστε αστέρια: Νόιερ, Χεβέντες,Μπόατενγκ, Χούμελς , Κεντίρα, Σμέλτσερ και Οζίλ! Από την Αγγλία όλων αυτών των τουρνουά, ξέρετε ποιοι είναι στην αποστολή τώρα στο EURO; Μόνο ο Τζειμς Μίλνερ που είχε διακριθεί τότε στο Μάλμε, ο Ντάνιελ Στάριτζ , ο Τζακ Γουίλσιρ και ο Τζο Χαρτ! Με τη διαφορά πως σχεδόν όλοι οι Γερμανοί ήταν στην αποστολή από την εποχή του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, το 2010 (όταν μόνο ο Μίλνερ συμμετείχε από την Αγγλία)με αποτέλεσμα να έχουν πια συσσωρευμένη εμπειρία συν φυσικά το ότι κατακτώντας το τρόπαιο το 2014 στη Βραζιλία, απέχουν πια έτη φωτός σε παραστάσεις και προσωπικότητα!
Και αυτό παραμένει το μεγαλύτερο πρόβλημα στο αγγλικό ποδόσφαιρο, η χρησιμοποίηση νέων παιδιών γρήγορα και με καλές προδιαγραφές σε ένα μεγάλο τουρνουά, ώστε αυτό να τους βοηθήσει την επόμενη φορά. Τώρα η αλήθεια είναι πως κάτι πάει να γίνει ύστερα από το Μουντιάλ της Βραζιλίας, εκεί όπου παρά τον πρόωρο αποκλεισμό της η Αγγλία είχε μία νεανική αποστολή, η οποία είναι ακόμα νεότερη, σε αυτή εδώ τη διοργάνωση! Από το 1958 είχε η Αγγλία να παρουσιαστεί με μικρότερο μέσο όρο ηλικίας σε ένα τουρνουά, ωστόσο τότε ουσιαστικά είχε αναγκαστεί να το πράξει αφού μόλις λίγους μήνες πριν τα τελικά της Σουηδίας, είχε πέσει το αεροπλάνο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σημαντικά στελέχη είχαν χάσει τη ζωή τους!
Οι Γερμανοί παραμένουν μπροστά όχι μόνο από την Αγγλία αλλά από οποιονδήποτε άλλο στην Ευρώπη στο πως παρουσιάζονται στις μεγάλες διοργανώσεις! Μπορεί η Ισπανία να ωρίμασε μετά το 2008 και να πήρε συνεχόμενους τίτλους, αλλά ιστορικά έχουν πάθει μεγάλα κάζα την εποχή που ήταν αιώνιοι λούζερς, για τέσσερις δεκαετίες και βάλε. Οι Ιταλοί που είναι οι μόνοι που στα μεταξύ τους ματς βρίσκουν πάντα ένα τρόπο να κερδίζουν στα επίσημα ματς τους Γερμανούς, σε σταθερότητα υπολείπονται αφού έχουν κατά καιρούς πάθει μεγάλες νίλες αποκλειόμενοι από τη Βόρειο Κορέα το 1966 ή από τη Σλοβακία το 2010 αφού δεν νίκησαν τότε ούτε τη Νέα Ζηλανδία, ή αφού δεν προκρίθηκαν καν στην τελική φάση των EURO το 1972, το 1976, το 1984 και το 1992. Αυτή η αύρα που νοιώθουν οι Γερμανοί να περιτυλίγει την εθνική τους ομάδα αποτελεί και το κυριότερο ειδοποιό στοιχείο και φυσικά όταν η Αγγλία ακόμα πανηγυρίζει την προ εικοσαετίας τελευταία παρουσία της στα ημιτελικά του EURO 1996, η συζήτηση τελειώνει εκεί! Στο ίδιο διάστημα η Γερμανία έχει πάρει ένα EURO το 1996, ένα Μουντιάλ το 2014, έπαιξε από άλλη μία φορά στον τελικό Μουντιάλ (2002) και EURO 2008) και μετα το 2006 είναι σε κάθε τουρνουά τουλάχιστον στην τετράδα! Η Αγγλία ακόμα δεν έχει βρει τον τρόπο να νικήσει σε μία πρεμιέρα ευρωπαικού πρωταθλήματος μετά το 1-1 με τη Ρωσία σε εννιά προσπάθειες, οι Γερμανοί σε 30 πρεμιέρες με τη χτεσινή σε Μουντιάλ και EURO έχουν μόλις μία ήττα, το 1982!
Ετσι το χάσμα δημιουργεί ένα νοητικό μπλοκάρισμα και αυτό καλούνται οι παίκτες του Χότζον να καταφέρουν κάποια στιγμή να ξεκλειδώσουν! Δεν είναι εύκολο και δημιουργεί ένα άγχος που φυσιολογικά διαχέεται ακόμα και ανάμεσα σε παίκτες με σημαντική εμπειρία. Ο κάθε νέος παίκτης μόλις διακριθεί με τις μικρές εθνικές ομάδες στη Γερμανία αυτόματα παίρνει την ευκαιρία του και στην Ανδρών γιγαντώνοντας μέσα στη φανέλα που έχει τόσες διακρίσεις. Στην Αγγλία αυτό το βάρος πενήντα χρόνια τώρα, πλακώνει το όποιο νέο παιδί! Τη ζημιά κάνει και ο τύπος που ενώ στην Αγγλία «καταπίνει» υπό το βάρος των προσδοκιών το κάθε ανερχόμενο ταλέντο, στην Γερμανία η πικρή αλήθεια είναι πως υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή και άτυπη ομερτά κατά τη διάρκεια των μεγάλων τουρνουά!
Σε τελική ανάλυση, κάθε ομάδα, όπως έκανε η Ρωσία, ψάχνει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο την ισοφάριση εναντίον των Αγγλων, ενώ οι αντίπαλοι της Γερμανίας πάντα θα σκέφτονται πως μπορεί αν ανοιχτούν να πάθουν αυτό που συνέβη στην Ουκρανία! Αυτό λέγεται δύναμη της φανέλας!
