Μια διαφορετική κούρσα
Πόσο ασφαλή μπορεί να είναι τα συμπεράσματα που βγάζει κάποιος σε μόλις οκτώ αγωνιστικές στην Πρέμιερ Λιγκ; Κι όμως, παρακολουθώντας τις περισσότερες ομάδες φέτος έστω και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι δύσκολο να πέσεις εντελώς έξω.
Ο βαθμολογικός πίνακας πάντα λέει αλήθειες. Από την στιγμή που η παραγωγικότητά σου μετριέται σε βαθμούς, δεν θα μπορούσε να λέει ψέμματα. Η Τσέλσι είναι αναμφισβήτητα η ομάδα που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι για να πάρει τον τίτλο. Αν μπορεί να παίξει και καλό ποδόσφαιρο τότε θα είναι ένας ωραίος συνδυασμός αλλά αυτό που φαίνεται ότι διεκδικεί σε κάθε παιχνίδι της, είναι και αυτό που την καθιέρωσε ως ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο. Το να κατακτά τις νίκες δηλαδή με απόλυτα επαγγελματικό τρόπο. Το ζητούμενο δεν είναι αν οι «μπλε» θα κατακτήσουν το πρωτάθλημα αλλά αν μπορούν να το κάνουν όπως η Άρσεναλ στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του αιώνα μας. Αήττητη. Το ερχόμενο ντέρμπι με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα το κρίνει κατά ένα μεγάλο βαθμό.
Από εκεί και πέρα η Μάντσεστερ Σϊτι θα την πιέσει αλλά φαίνεται στα παιχνίδια της ότι περιμένει από έναν ή δύο παίκτες της να βρεθούν σε εξαιρετική μέρα για να πάρει το αποτέλεσμα και όχι από τη συνολική δουλειά. Με αυτό τον τρόπο, κάπου θα κολλήσει, θα ξανακολλήσει και δεν αποκλείω η απόστασή της από την κορυφή σταδιακά να αυξάνεται αντί να μειώνεται, κάτι που θα φανεί απόλυτα φυσιολογικό.
Αντίθετα, μη φυσιολογικό είναι να βλέπεις τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ και Άρσεναλ να απέχουν ήδη εννέα, δέκα και έντεκα βαθμούς από την κορυφή. Όσο κι αν μας αρέσει να λέμε ότι η Πρέμιερ Λιγκ είναι το πρωτάθλημα των ανατροπών, δύσκολα εώς πολύ δύσκολα θα πλησιάσουν. Όχι φυσικά γιατί δεν έχουν περιθώρια αλλά γιατί το παιχνίδι τους μοιάζει τόσο προβληματικό που τα κενά δεν προλαβαίνουν να δουλευτούν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Κι αν η Άρσεναλ και η Λίβερπουλ έχουν και το Τσάμπιονς Λιγκ να τους απασχολεί, η Γιουνάιτεντ έχει έναν προπονητή - εξαιρετικό μεν - που ακόμη δεν έχει καταλάβει ότι η έδρα της Γουέστ Μπρόμιτς για παράδειγμα, θα είναι πάντα πιο δύσκολη για το φαβορί από αυτήν της Νυρεμβέργης ή της Μπρέντα.
Θαυμάζουμε τη Σαουθάμπτον αλλά περισσότερο εντυπωσιάστηκα από την Γουέστ Χαμ σε αυτό το διάστημα. Οι μεταγραφές του Σαμ Αλαρντάις μετρημένες και απόλυτα προσεγμένες, κάτι που σημαίνει πως η δουλειά που κάνει είναι όντως για να βγάλει τα «σφυριά» από τα κάτω στρώμματα. Οι νεότεροι δεν έχουμε ζήσει ένα πρωτάθλημα στο οποίο μια ομάδα εκ των Τσέλσι, Σίτι, Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Άρσεναλ να μένει εκτός 5άδας για να αφήνει τη θέση της σε μια ομάδα επιπέδου Σαουθάμπτον. Άλλοτε ήταν η Τότεναμ που μαχόταν, άλλοτε η Έβερτον. Ίσως αυτό να συμβεί φέτος πάντως και αυτή η μάχη θα έχει καλύψει την άνετη κατάκτηση της κορυφής από την Τσέλσι. Γιατί ο κίνδυνος να χαθεί το Τσάμπιονς Λιγκ - που θα χαθεί για μια εκ των Άρσεναλ, Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ - θα προσφέρει ένα δραματικό φινάλε.
Αν ξέρουμε την ομάδα που θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, γνωρίζουμε περίπου και αυτές που θα υποβιβαστούν. Δεν χρειάζεται να έχεις παρακολουθήσει πολλά παιχνίδια της Μπέρνλι για να διαπιστώσεις ότι η ομάδα ανέβηκε φέτος αλλά δεν επένδυσε για να παραμείνει. Ήθελε να το κυνηγήσει ρομαντικά ίσως. Όμως η Πρέμιερ είναι σκληρή. Κάτι ανάλογο έκανε και ο Ρέντναπ, ο οποίος δεν φρόντισε να ενισχύσει την ομάδα του με παίκτες, οι οποίοι θα τη βοηθούσαν να σε δύσκολες στιγμές. Ειδικά τη μέρα που έχασε και τον Ρεμί, ήταν σαν να παραδεχόταν ότι θα το πάει στην τύχη κι ότι βγει.
Το φετινό πρωτάθλημα είναι η αλήθεια πως βρίσκεται σε λίγο χαμηλότερο επίπεδο από τα προηγούμενα. Δεν έχει να κάνει με τους παίκτες που δεν ήρθαν ή αυτούς που αποφάσισαν να αποχαιρετίσουν την Πρέμιερ Λιγκ. Πολλές πρωταγωνίστριες ομάδες προηγούμενων ετών παίρνουν βαθμό κάτω του μετρίου χωρίς να αφήνουν καν τα περιθώρια αισιοδοξίας για βελτίωση. Αν κάτι θυμίζει ομάδα δυναμικής Πρέμιερ Λιγκ, τότε αυτή είναι μόνο η Τσέλσι και αν ο Ζοσέ Μουρίνιο δώσει μια νέα παράσταση στο «Ολντ Τράφορντ» τότε το βραβείο Α'ρόλου θα έχει νικητή από νωρίς. Βολεύεστε με όλα τ'άλλα για το υπόλοιπο της σεζόν;
