Ο Σαουθγκέιτ προσαρμόζει τους παίκτες στα συστήματα και όχι το ανάποδο!
Η Αγγλία νίκησε τη Τυνησία και τώρα παίζει με τον Παναμά αλλά αυτό που διαφοροποιεί την τωρινή ομάδα από εκείνη που πήγε στη Γαλλία στο Euro ή στη Βραζιλία στο προηγούμενο Μουντιάλ είναι η ύπαρξη ενος τεχνικού ο οποίος δείχνει διατεθειμένος να πάρει αποφάσεις και να προσαρμόσει την ομάδα του σε διάφορα συστήματα. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος .
Ήταν στη Ρωσία, ακόμα πιο νότια από το Volgograd, αυτή την εποχή πέρυσι, όταν ο Σαουθγκέιτ και ο βοηθος του ο Χόλαντ αρχικά συνέλαβαν την ιδέα του να δοκιμάσουν να παίξουν με τον τρόπο που κάνουν τώρα. Πέρασαν τον περασμένο Ιούνιο και τον Ιούλιο σε περιοδεία μεταξύ της Πολωνίας για να παρακολουθήσουν το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Ελπίδων και της Ρωσίας βλέποντας το Κύπελλο Συνομοσπονδιών αναζητώντας προπονητικες βάσεις για την αγγλική ομάδα αυτό το καλοκαίρι.
Σε εκείνο το σημείο, δεν υπήρχε ακόμα μεγάλο μέρος της σφραγίδας του νέου τεχνικού στην ομάδα της Αγγλίας. Είχε παρακολουθησει επί Χότζον στο Euro 2016 την ομάδα να εγκλωβίζεται ανάμεσα σε ένα 4-4-2 και ένα «ψεύτικο» 4-2-3-1 και διαδεχομενος τον Σαμ Αλαρντάις μετά απο το πρώτο ματς και τη νικη με 1-0 στη Σλοβακία δεν ήθελε να αλλάξει πάρα πολλά. Σκοπος στους προκριματικούς ειναι να κερδίσεις και να περάσεις συνεπώς «Δεν ήταν καιρός για επανάσταση", οπως δηλώνει ο Χόλαντ αλλά " μια εποχή για τη λήψη αποφάσεων βραχυπρόθεσμα."
Αλλά το περσινό καλοκαίρι, με αποκορύφωμα ένα καθοριστικό δείπνο στο Σότσι, Σάουθγκέιτ και Χόλαντ επέστρεψαν στις βασικές αρχές συζητωντας το τι είδους ποδόσφαιρο θέλανε να παίξει η Αγγλία; Και κυρίως αν μπορούσε το ποδόσφαιρο να το παίξει!
Η διαδικασία ήταν να βρουν τι δίνει την καλύτερη ευκαιρία να μην δεχτεις φασεις και τι δίνει την καλύτερη ευκαιρία να έχουν περισσότερο έλεγχο του παιχνιδιού με την μπάλα. «Αυτοί ήταν οι δύο παράγοντες, δεδομένου του τύπου των παικτών που είχαμε. " λέει ο Χόλαντ σε συνέντευξη του στο Talksport.
Οι δύο τους είχαν δει τη Γερμανία, την Πορτογαλία, το Μεξικό και τη Χιλή να παίζουν στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών και η πρώτη σκέψη ήταν πώς η Αγγλία ένα χρόνο αργότερα θα έπρεπε να μπορεί να παίξει όχι μόνο όπως στο παρελθόν 4-4-2 αλλά και 4-3-3 ή 4-2-3-1. Επρεπε να κρατήσει τον έλεγχο ωστόσο θα χρειαζόταν περισσότερη ασφάλεια στην άμυνα, περισσότερη κατοχή μπάλας και περισσότερη υποστήριξη για τον Χάρι Κέιν αφού ο τρόπος που θα έφερνε τη μπάλα στην επίθεση θα ήταν καθοριστικός για να κάνει φασεις!
"Αυτή η απόφαση με ή χωρίς τη μπάλα θα πρέπει να υποστηρίζεται» είπε ο Χόλαντ και έτσι ήρθε η σκέψη για την τριάδα στην άμυνα. «Νιώσαμε ότι θα είμαστε καλύτεροι με και χωρίς τη μπάλα με τρία σεντερ μπακ πίσω". τόνισε Και αυτό άρχισε να το κάνει πράξη και στα προκριματικά αλλά κυρίως στα σημαντικά φιλικά που έχασε η ομάδα με Βραζιλία και Γερμανία.
Έτσι η τωρινη ομάδα δοκιμάζει από ένα 4-2-3-1 και ένα 3-4-3 ακομα και ένα 3-5-2 με δύο κυνηγους οταν η ομάδα ήταν στο 1-1 με την Τυνησία και φυσικα αυτό είναι ένα ολόκληρο σύστημα με συγκεκριμενη εκμετάλλευση και στόχευση που δεν ειναι άλλη απο το Euro 2020. Ο Σαουθγκέιτ μίλησε βήμα προς βήμα αυτήν την εβδομάδα. Για το πως έχει στο μυαλό του τον σχεδιασμό αυτής της αγγλικής ομάδας μπορεί να μην έχει τα αστέρια του παρελθόντος ωστόσο έχει παιδιά τα οποία είναι μεγαλωμένα μέσα σε ομάδες που έχουν πια ακαδημίες πολύ οργανωμένες και δουλεύουν δίπλα σε σπουδαίους παίκτες υπο τις οδηγίες των καλύτερων προπονητών σε ολόκληρη την Ευρώπη! Αυτό διαφοροποιεί την τωρινή εθνική Αγγλίας από οποιαδήποτε άλλη πήγε σε μεγάλη διοργάνωση τα τελευταία 28 χρόνια, από την Ιταλία το 1990 όταν ο Μπόμπι Ρόμπσον μπορεσε Να κάνει τακτικές προσαρμογές σε μία ομάδα ξεκίνησε με δύο ισοπαλίες, και έφτασε μετά μια ανάσα από τον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου!
Ο Σαουθγκέιτ δεν είναι τυχαία περίπτωση. Είναι ένα παιδί που δούλεψε δίπλα σε καλούς προπονητές ως ποδοσφαιριστής, έχει πάρει όλα τα καλά στοιχεία από τον Τέρι Βέναμπλς και τον Γκλεν Χοντλ που επίσης το 1996 και το 1998 παρουσίασαν τακτικά εξαιρετικές ομάδες στα μεγάλα τουρνουά και επίσης δεν φοβήθηκε να παρει δύσκολες αποφάσεις οι οποίες διευκολύνουν τη δουλειά του. Ο τρόπος που χειρίστηκε τον Ρούνει και οι αποφάσεις να μην παρει κανέναν ποδοσφαιριστή που δεν ήταν 100% ετοιμοπολεμος δείχνουν έναν προπονητή που ζει με τις δικές του ιδέες! Η Ηρεμία επίσης που τον διακρίνει στον πάγκο βοηθάει την ομάδα και σίγουρα είναι ένας ενισχυτικός παράγοντας το γεγονός πως δεν υπάρχει το άγχος που λυγισε την εθνική Αγγλίας στο παρελθόν, στις μεγάλες διοργανώσεις, λόγω υπερβολικών απαιτήσεων!
Φυσικά με μία νίκη επί του Παναμά, που θα εξασφαλίσει την πρόκριση στην επόμενη φάση, υπάρχει ο κίνδυνος να αρχίσουν οι διθύραμβοι και τα πρωτοσέλιδα που θα φωνάζουν ότι το κύπελλο «its coming home!» Αν τα αποφύγουν μπορεί Αγγλία να είναι μία ευχάριστη έκπληξη, αν όχι τότε η προσγείωση και πάλι θα είναι απότομη!
