Πογκμπά: «Σπίτι μου η Γιουνάιτεντ…»
Ήξερε ότι κάποια μέρα θα επέστρεφε. Αναμενόμενο, αφού το κάθε… παιδί θέλει να επιστρέφει στο «σπίτι» του. Έτσι παρομοίασε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Πολ Πογκμπά, ο οποίος μίλησε ανοιχτά για όσα νιώθει για τους «κόκκινους διαβόλους» αλλά και τους μελλοντικούς στόχους που έχει θέσει.

«Η Γιουνάιτεντ είναι στην καρδιά μου. Είναι το σπίτι μου… Ήξερα, από τη μέρα που έφυγα, ότι κάποια στιγμή θα επέστρεφα. Για μένα είναι φυσιολογικό το ότι ειμαι εδώ. Είναι σαν να πήγα κάπου διακοπές και μετά να γύρισα… Σοβαρολογώ. Τίποτα δεν άλλαξε μέσα μου. Είμαι το ίδιο άτομο που ήμουν», το πρώτο σχόλιο του πρώην μέσου της Γιουβέντους, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ελευθερία που νιώθει στο γήπεδο υπό τις οδηγίες του Ζοσέ Μουρίνιο:
«Οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου σου μαθαίνουν ορισμένα πράγματα, όμως κάποιες φορές το άθλημα παίζεται με ένστικτο. Απλώς παίρνεις την μπάλα, κάνεις ντρίπλα ανάμεσα σε δύο τρεις αντιπάλους και μετά πασάρεις ή σουτάρεις από απόσταση. Όλα είναι θέμα ενστίκτου. Εάν το νιώσεις, πρέπει να το κάνεις. Εδώ είμαι ελεύθερος να το κάνω αυτό».
Στόχος του, φυσικά, οι τίτλοι, κάτι που έχει τη δυνατότητα να πετύχει στο Λιγκ Καπ, όπου η Γιουνάιτεντ βρίσκεται στα ημιτελικά μετά το 4-1 επί της Γουέστ Χαμ πριν λίγες ημέρες: «Ανυπομονώ για το επόμενο παιχνίδι με τη Χαλ. Ελπίζω να πάμε στο Γουέμπλεϊ. Πάντως ο μεγάλος μου στόχος είναι το Τσάμπιονς Λιγκ. Το 2015 (με τη Γιουβέντους) είδα το τρόπαιο να περνά από δίπλα μου. Ήμασταν τόσο κοντά… Αυτό, όμως, μεγάλωσε την πείνα μου. Μου δίνει επιπλέον κίνητρο να το κατακτήσω».
Ερωτηθείς στη συνέχεια για την οικογένειά του και το πόσο τον βοήθησε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, ο Πογκμπά ήταν ξεκάθαρος: «Πάντα με βοηθούσαν! Όλοι οι άνθρωποι που είχα δίπλα μου, με πίεζαν για το καλύτερο. Η μαμά μου, ο μπαμπάς μου… Ο πατέρας μου ήταν ποδοσφαιριστής και προπονητής. Δεν έζησα, όμως, εύκολες καταστάσεις. Μεγάλωσα σε ένα μικρό σπίτι με τα αδέλφια και τα ξαδέλφια μου. Κοιμόμουν στο ίδιο κρεβάτι με τα αδέλφια μου. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας».