«Το ποδόσφαιρο είναι απλώς μια δουλειά»
Αναδρομή στο παρελθόν έκανε ο Φαμπρίς Μουαμπά, θυμούμενος τις ημέρες μετά την αναγκαστική απόσυρσή του από την ενεργό δράση και τη ζωή που έκανε ως γιος μεταναστών, ενώ όσον αφορά το σήμερα σχολίασε πως απολαμβάνει τη ζωή του αφού «το ποδόσφαιρο είναι απλώς μια δουλειά και θα βρω κάποια άλλη σύντομα».
Μάρτιος του 2012 και η Μπόλτον φιλοξενείται στο «White Hart Lane» από την Τότεναμ στο πλαίσιο των προημιτελικών του Κυπέλλου Αγγλίας.
36.000 κόσμου στο γήπεδο και πολλά εκατομμύρια ακόμη, που παρακολουθούσαν από τις τηλεοράσεις τους, γίνονται μάρτυρες μιας στιγμής που δεν θέλεις να δεις.
Ο Φαμπρίς Μουαμπά, πέφτει στο χορτάρι και συγχρόνως η ποδοσφαιρική του καριέρα τελειώνει.
Ο ίδιος δεν είδε ποτέ το «συμβάν του», όπως το χαρακτήρισε σε συνέντευξή του στο BBC, αν και διάβασε γι’ αυτό.
«Έπρεπε να αποδεχθώ την πραγματικότητα και το έκανα πολύ καιρό πριν. Έπρεπε να προσαρμοστώ με την ιδέα πως δεν θα ξαναπαίξω μπάλα ποτέ. Διάβαζα τι έγραφαν οι εφημερίδες, αλλά ποτέ δεν έκατσα να δω σε βίντεο το συμβάν μου στο White Hart Lane» σχολίασε, μαρτυρώντας τις δύσκολες ημέρες που πέρασε.
Τόσο δύσκολες, που στην αρχή δεν μπορούσε να παρακολουθήσει παιχνίδια στην τηλεόραση, αλλά πλέον είναι «ένας κανονικός οπαδός της Μπόλτον». Γιατί πλέον έχει στρέψει αλλού το βλέμμα του. Συγκεκριμένα, στη ζωή.
«Δεν πρόκειται να σου φάω τη δουλειά, μην αγχώνεσαι είσαι ασφαλής» είπε γελώντας στον… ανακριτή Μπεν Σμιθ όταν ρωτήθηκε για τη δημοσιογραφία, την οποία μελετάει διαρκώς και θέλει να ακολουθήσει.
Αλλά αυτό που τον κάνει περισσότερο χαρούμενο δεν είναι ούτε το άθλημα, ούτε τα κείμενα γι΄ αυτό, αλλά τα δύο του παιδιά. «Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι ακόμη εδώ και μπορώ να περνάω χρόνο μαζί τους. Λατρεύω να περνάω χρόνο μαζί τους. Δεν βλέπω την ώρα για να γυρίσω σπίτι και να τα δω» ανέφερε σχετικά.
Φυσικά, δεν ξέχασε να ευχαριστήσει όσους του έχουν δώσει όλα τα παραπάνω. «Οι γιατροί της Τότεναμ έκαναν σπουδαία δουλειά ώστε να με βοηθήσουν να αναρρώσω. Ευτυχώς, κέρδισαν. Θέλω να αναγνωρίσω τη σκληρή δουλειά που έχει κάνει ο κόσμος στα παρασκήνια».
Τι είναι το ποδόσφαιρο για τον ίδιο; «Το ποδόσφαιρο είναι απλώς μία δουλειά. Είμαι σίγουρος ότι θα βρω μία άλλη, διαφορετική, πολύ σύντομα. Μελετώ πολύ τη δημοσιογραφία. Οι δημοσιογράφοι χρειάζονται όλο το πακέτο στις μέρες μας. Θα ήθελα να δω και άλλους πρώην ποδοσφαιριστές να μπαίνουν σε αυτή τη δουλειά, για να δούνε και την άλλη όψη της. Από την πλευρά μου, το απολαμβάνω».
Και τι ήταν όμως το ποδόσφαιρο για τον ίδιο πριν η καριέρα του τελειώσει άδοξα; Όχι πολλά. Γεννημένος στην Κινσάσα του Ζαΐρ, οι προτεραιότητές του ήταν άλλες. Το διάβασμα ας πούμε. Όπως είπε και ο ίδιος: «Το σχολείο ήταν το πιο σημαντικό πράγμα, όχι το ποδόσφαιρο». Ήθελε δεν ήθελε, για να παίξει μπάλα έπρεπε πρώτα να τελειώσει τις ασκήσεις του.
Σε μικρή ηλικία αναγκάστηκε να αφήσει τη γενέτειρά του εξαιτίας του πολέμου και να μεταναστεύσει για την Αγγλία μαζί με την οικογένειά του. Μπορεί να μην «είχε πέσει με τα μούτρα», μπορεί να μην ήταν «μανιακός» με το ποδόσφαιρο, αλλά στο Νησί του δόθηκε η ευκαιρία να δείξει το ταλέντο που άφηνε να… κοιμάται, στις ακαδημίες της Άρσεναλ.
«Όταν μπήκα στην Κ20, σκέφτηκα ότι ίσως, ίσως, μπορεί να δεχόμουν κλήση και από τη μεγάλη εθνική» δήλωσε, αφού με τον καιρό και αφού πέρασε απ’ όλα τα κλιμάκια των μικρών εθνικών, οι φιλοδοξίες αυξάνονταν.
Όντας παιδί μεταναστών, όντας παιδί που έκανε όνειρα στο ποδόσφαιρο και έπαιξε με μία εθνική που δεν ήταν αυτή της πατρίδας του, ο Μουαμπά βλέπει με διαφορετικό μάτι το θέμα που είχε δημιουργηθεί πριν από λίγο καιρό με το αν πρέπει ή όχι να αγωνιστεί ο Αντνάν Γιανουζάι με τη φανέλα των «τριών λιονταριών».
«Αν ένας Τούρκος μπορεί να παίξει στην εθνική Γερμανίας, όπως ο Μεσούτ Εζίλ, γιατί να μην μπορεί να γίνει κάτι παρόμοιο και στην Αγγλία; Αν δείτε τη Γαλλία του 1998, ο Ντεσαγί ήταν Γκανέζος, ο Βιεϊρά Σενεγαλέζος και η οικογένεια του Ζινεντίν Ζιντάν, από την Αλγερία. Είναι σύνηθες φαινόμενο. Γιατί όχι και στην Αγγλία;» τόνισε αρχικά και στη συνέχεια στάθηκε στα όσα είχε δηλώσει ο Τζακ Γουίλσιρ, ενώ παράλληλα συνέχισε να επιχειρηματολογεί:
«Νομίζω ότι τα λόγια του Τζακ παρερμηνεύτηκαν. Αλλά αυτό που θα πω εγώ είναι πως πρέπει να είμαστε ανοιχτόμυαλοι σε κάποια θέματα της ζωής μας. Στην Πρέμιερ Λιγκ έχουμε ομάδες με παίκτες από πολλές διαφορετικές χώρες και έχουμε το καλύτερο ποδόσφαιρο λόγω αυτού.
Μερικοί θα έπρεπε να παίξουν και για την εθνική. Μπορεί να μην έχουν γεννηθεί εδώ, αλλά αν πληρούν τις προϋποθέσεις, γιατί όχι; Εάν η καλύτερη εθνική στον κόσμο, η Ισπανία, έχει έναν Βραζιλιάνο, τον Ντιέγκο Κόστα, αυτό λέει κάτι από μόνο του. Πρέπει να είμαστε ανοιχτόμυαλοι σε κάποια πράγματα, ξαναλέω. Η ποδοσφαιρική σου καριέρα μπορεί να τελειώσει από τη μία στιγμή στην άλλη. Είμαι μάρτυρας».