Είναι.. τρελός αυτός ο Χιλιανός
Το όνομά του, Γκάρι Μεδέλ. Για τους φίλους, «πίτμπουλ». Στους εχθρούς, πάντως, το παρατσούκλι του ξυπνάει εφιάλτες. Είναι… τρελός αυτός ο Χιλιανός και το england365.gr σας δίνει μια μικρή «γεύση» από το νέο μεταγραφικό απόκτημα της Κάρντιφ που… ζει τη ζωή του στα άκρα!
Είναι μαχητής.
Μέσα και έξω από το γήπεδο.
Είναι ο άνθρωπος, για τον οποίο, ο χαρακτηρισμός «loco», είναι ό,τι πρέπει.
Μιλάμε… για πολλή τρέλα το παιδί!
Προσοχή… «δαγκώνει»
Αδρεναλίνη… στα κόκκινα. Όπως και το χρώμα των καρτών που έβλεπε συνήθως από τους διαιτητές μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κι όμως, δεν τον σταματούσαν με τίποτα.
Έχει αποβληθεί για μπουνιές, κλωτσιές, βρισιές, αγκωνιές, φτυσιές… Όλα. Ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.
Μάλιστα, όταν ήταν τιμωρημένος, κυρίως στη θητεία του στη Μπόκα Τζούνιορς (2009-2011) τον έβρισκες… ημίγυμνο να χοροπηδάει στις εξέδρες με τους πιο φανατικούς οπαδούς της ομάδας και να κάνει χειρονομίες σε αυτούς της Ρίβερ Πλέιτ!
Ξέσπασμα… δίχως προηγούμενο
Ημιτελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου U-20. Έτος, 2007. Η Χιλή έφτασε στα ημιτελικά της διοργάνωσης, όπου και αντιμετώπισε την Αργεντινή. Ο Μεδέλ αποβλήθηκε στο 16ο λεπτό! Κι όμως! Περίμενε τη λήξη του αγώνα για να… ξεσπάσει. Έκανε «ντου» στον αγωνιστικό χώρο, βρήκε τον διαιτητή και… πήγε να του πει «δυο λογάκια». Η κατάσταση ξέφυγε, με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί να κάνουν χρήση σπρέι πιπεριού αλλά και των μηχανημάτων ηλεκτροσόκ προκειμένου να ηρεμήσουν τον – τότε – 20χρονο μέσο.
Αυτοκαταστροφικός
Την ίδια στιγμή που κάνει… παπάδες μέσα στον αγωνιστικό χώρο και κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει, μπορεί να του… γυαλίσει το μάτι. Όπως είχε γίνει και στο Superclasico της Αργεντινής, τον Μάιο του 2010.
Η Μπόκα Τζούνιορς υποδέχτηκε τη Ρίβερ Πλέιτ και ο Μεδέλ διαμόρφωσε μόνος του το τελικό 2-0 για τους γηπεδούχους. ¶πιαστος, ανίκητος, αλλά… ασυγκράτητος. Αποβλήθηκε στο δεύτερο ημίχρονο έχοντας γρονθοκοπήσει τον Μαρσέλο Γκαγιάρδο και έχοντας κλωτσήσει τον Ματίας Αλμέιδα…
Είχε, βέβαια, σιγουρέψει νωρίτερα ότι η Μπόκα δεν θα έχανε τη νίκη!
Αν δεν υπήρχε η μπάλα, το χάος…
Το ταλέντο το είχε. Μέχρι να κάνει καριέρα, τίποτα δεν ήταν σίγουρο. Εκ του αποτελέσματος, θα ευχαριστεί τον Θεό που υπάρχει και η μπάλα. Όχι ότι δεν θα έβγαζε πέρα και χωρίς αυτήν. Είναι μαχητής και όπως το κάνει στα γήπεδα, έτσι συμπεριφέρεται και στους… δρόμους. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, «αν δεν γινόμουν ποδοσφαιριστής, είτε θα έκλεβα, είτε θα διακινούσα ναρκωτικά».
