Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ δεν ήταν πάντα έτσι
Τόσο διαφορετικές κι όμως –κατά βάση- τόσο ίδιες. Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κοντράρονται την Κυριακή μέσα σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στις κερκίδες του «Anfield». Το england365.gr σας μεταφέρει ιστορίες από το παρελθόν, τότε που δεν ακούγονταν υβριστικά συνθήματα για νεκρούς, αλλά υπήρχε σεβασμός. Αμοιβαίος.
Οι οπαδοί της Λίβερπουλ αντιδρούν έντονα όταν ακούν τους φίλους της Γιουνάιτεντ να τους κατηγορούν για υποκρισία και για …κλάψα για την τραγωδία του Χίλσμπορο.
Έγινε την περασμένη αγωνιστική, λίγες ημέρες μετά τις αποκαλύψεις που δικαίωσαν –εν μέρει- τις οικογένειες των θυμάτων. Έγινε στο παρελθόν, πιθανόν να συμβεί και στο μέλλον:
Ωστόσο, μην νομίζετε πως τα «κακά παιδιά» είναι μόνο αυτά που κάθονται στο Stretford End. Υπάρχουν κι αυτά του Kop, που όταν κάνουν την είσοδό τους στο «Old Trafford» προκαλούν με τον ίδιο τρόπο:
Κι όμως, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι.
Σαν δυο σταγόνες
Την ώρα που ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στέλνει επιστολή στους οπαδούς της Γιουνάιτεντ που θα ταξιδέψουν στο Λίβερπουλ, την ώρα που ο Ρόμπι Φάουλερ ζητά ηρεμία από τους «reds», έρχονται στη μνήμη ιστορίες που φανερώνουν πως το κλίμα ήταν διαφορετικό. Στις 8 Φεβρουαρίου 1958, δύο ημέρες μετά την τραγωδία του Μονάχου, η Λίβερπουλ αντιμετωπίζει την Τσάρλτον, για την τότε Division Two. «Όλος ο κόσμος είχε στο μυαλό του την τραγωδία του Μονάχου και η σιγή στο Anfield έκανε την ατμόσφαιρα ακόμη πιο παράξενη, όταν μπήκαν οι παίκτες με μαύρα περιβραχιόνια για τη σέντρα», θα γράψει στις 10 του ίδιο μήνα η «Liverpool Daily Post», για τα δύο λεπτά σιγής που κρατήθηκαν. Κι αν η κίνηση αυτή δεν λέει κάτι ή θεωρείται φυσιολογική, η επιλογή της Λίβερπουλ να παραχωρήσει παίκτες της στη Γιουνάιτεντ για να ολοκληρώσει τη σεζόν δείχνει πως σε τέτοιες στιγμές δεν χωράνε μίση και πάθη. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο, τα πράγματα είναι συνήθως καλά. Οι «κόκκινοι διάβολοι» σέβονται απόλυτα τα θύματα του Χίλσμπορο.
Στις ομοιότητες συγκαταλέγεται και η κοινή καταγωγή. Ο Φρέντερικ Άτοκ ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Newton Heath Lancashire & Yorkshire Club, του συλλόγου ο οποίος μετεξελίχθηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο τότε 36χρονος Άτοκ είχε γεννηθεί στο Λίβερπουλ.
Διαφορετικοί κόσμοι
«Ιστορικά και γεωγραφικά» είχε πει πριν 3 χρόνια ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον για να περιγράψει την αντιπαλότητα των οπαδών των δύο συλλόγων. Συλλόγων είπαμε; Βάλτε καλύτερα πόλεων. Μία κόντρα που έχει τις ρίζες της στο 1885 και τις εκβολές της στα γήπεδα, ακόμη και στο σήμερα. Εκβολές. Σαν αυτές του Manchester Ship Canal, η κατασκευή του οποίου έδωσε πνοή στην πόλη του Μάντσεστερ και στέρησε πόρους από το Μέρσεϊσαϊντ αφού οι εισαγωγές δεν γίνονταν από το Λίβερπουλ.
Κι αν νομίζετε πως οι διαφορές εξαντλούνται σε οικονομικό και ποδοσφαιρικό επίπεδο, κάνετε λάθος. Πολιτιστικές επίσης, με σημείο αιχμής τη μουσική. Το Λίβερπουλ έκανε την αρχή στη ροκ σκηνή –ευρύτερα- και έχει να καυχιέται για τους «The Beatles». Λίγα χρόνια αργότερα, το Μάντσεστερ θα μετατραπεί σε μουσική πρωτεύουσα.
Κι όμως, αυτές οι δύο πόλεις, με τόσο σημαντική συμβολή στις τέχνες, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό βλέπουν ακόμη τους κατοίκους τους να κοντράρονται. Εντός και εκτός γηπέδων. Όπως το 1978, στο «Anfield» με το αποτέλεσμα να μπορείτε να το δείτε παρακάτω:
Οι δύο ομάδες δίνουν ραντεβού την Κυριακή, σε μία αναμέτρηση που η συμπεριφορά των οπαδών μπορεί θα κρίνει πολλά. Μπορεί να μη σβήνει τίποτα από το παρελθόν, ωστόσο το μέλλον θα έχει διαφορετική αφετηρία. Ότι και να γίνει στο «Anfield».