Η Μπάγερν πλήρωσε τα λάθη της, ο Αμπράμοβιτς πήρε αυτό που χρόνια χρυσοπλήρωνε
Το πρώτο λάθος η Μπάγερν το έκανε στην προετοιμασία του τελικού. Ηξερε τι ακριβώς θα αντιμετωπίσει, «το πούλμαν της Τσέλσι», όπως όλη η Ευρώπη είχε διαπιστώσει στο «Καμπ Νόου», αλλά δεν ήξερε πώς να το αντιμετωπίσει, δηλαδή πώς θα καταφέρει να εκμεταλλευτεί την κατοχή της μπάλας, την εδαφική υπεροχή, τις τελικές που επρόκειτο να δημιουργήσει.
Ο Γιουπ Χάινκες άφησε στο τερέν τον Γκόμεζ, με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να αξιοποιήσει μια από τις πολλές ευκαιρίες που θα του έφτιαχναν οι υπόλοιποι. Και η Μπάγερν έχασε πολύτιμο χρόνο, πολύτιμες ευκαιρίες, πολύτιμη υπεροχή.
Το δεύτερο λάθος η Μπάγερν το έκανε στην επιλογή τού παίκτη που θα εκτελούσε το πέναλτι στην παράταση. Ο Αριεν Ρόμπεν είχε «προειδοποιήσει» με το πέναλτι που κόστισε στην Μπάγερν τη φετινή «σαλατιέρα» της Μπουντεσλίγκα, στο ντέρμπι με την Ντόρτμουντ. Ο Χάινκες όμως ήλπιζε ότι ο Ολλανδός δεν θα επηρεαζόταν ούτε από αυτό ούτε από το γεγονός ότι καλούνταν να εκτελέσει την πρώην ομάδα του. Πόνταρε στη φόρα του Ρόμπεν από τον ημιτελικό με τη Ρεάλ. Και έχασε.
Και κάπως έτσι ένας τελικός, που έληξε με σκορ μαγική εικόνα στην κανονική διάρκεια -χάρη στον μάγο Ντρογκμπά και το κεφάλι–πόδι που ακόμη διαθέτει- έφτασε στα πέναλτι. Εκεί όπου η Μπάγερν είχε χάσει κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα που είχε έναντι της αντιπάλου της.
Η κατάκτηση από την Τσέλσι φτιάχνει μια ωραία ιστορία και δίνει στον Αμπράμοβιτς όσα δεν «άξιζε» φέτος, αλλά κόπιασε πολύ να αποκτήσει. Αυτή η κατάκτηση αδικεί αυτό που έκανε η Μπάγερν στην ημιτελική φάση και στο μεγαλύτερο διάστημα του τελικού. Με δική της ευθύνη όμως, και όχι λόγω της κακής της τύχης.