Η μετά Νταλγκλίς εποχή

Το τέλος της σεζόν μας βρίσκει χωρίς προπονητή. Στις αρχές του 2010 με την έλευση του Roy Hodgson και τα διοικητικά της ομάδος στον αέρα οι περισσότεροι βλέπαμε ή μάλλον καλύτερα δεν βλέπαμε φως! Δυστυχώς δικαιωθήκαμε αλλά είχαμε την τύχη με το μέρος μας μέσα σε όλη αυτή την ατυχία.



Η μετά Νταλγκλίς εποχή

Στις αρχές του 2011 αν και πολλοί δεν είδαν με καλό μάτι την παραχώρηση της ομάδος σε νέους επιχειρηματίες από τις ΗΠΑ, η ομάδα όπως και να έχει έκανε το βήμα μπροστά.

Από την πρώτη μέρα ξεκίνησε η ριζική αλλαγή.  Αλλαγή προπονητή. 

Η ψυχολογία της ομάδας ήταν κακή και έπρεπε η νέα διοίκηση να βρει ένα καλό αντικαταστάτη του Roy ο οποίος θα ήταν εκτός από καλός ψυχολόγος αγαπητός στο διάσημο KOP. Το όνομα του Kenny ακουγόταν εδώ και καιρό από τα στόματα τον φιλάθλων της ομάδας και το μόνο που έπρεπε να γίνει ήταν μια ερώτηση.

Η οποία ερώτηση και έγινε. Έτσι λοιπόν ο Kenny μέσα σε κάποιες ώρες έγινε και πάλι ο προπονητής τον κόκκινων του Merseyside. 

Το όλο σκηνικό όμως έλεγε ότι ο Kenny  ήταν ένας υπηρεσιακός προπονητής με σκοπό να τονώσει την ομάδα και να την βγάλει προσωρινά από το αδιέξοδο. Έτσι όμως δεν έγιναν τα πράγματα. Η σχέση του Κέννυ με την Liverpool  και το KOP είναι τόσο στενή που οι Αμερικανοί αδυνατούσαν πλέον να φέρουν νέο προπονητή αφού η κατακραυγή θα ήταν μεγάλη εδικά μετά το δεύτερο μισό του πρωταθλήματος που έβρισκε την ομάδα στην 2η θέση της σχετικής αλλά στην ουσία άσχετης βαθμολογίας του του δεύτερου γύρου! 

Διοικητικά λοιπόν τα πράγματα άλλαξαν. Νέοι χορηγοί, νέο σταφ και γενικά μια αύρα αισιοδοξίας. Ο μεταγραφικός σχεδιασμός της χρονιάς (11-12) είναι απλός! Βρετανοποίηση της  Liverpool. Τέσσερις μεταγραφές λεγόμενες 11άδας και 3 από αυτές Βρετανοί. Adam, Downing, Henderson. Η ποιο πετυχημένη μεταγραφή όμως της χρονιάς ήταν αυτή του ισπανού Enrique! Η ομάδα ξεκινάει την σεζόν με σκαμπανεβάσματα. Όπως και να έχει όμως η Liverpool έπαιζε κατά καιρούς πολύ όμορφο ποδόσφαιρο. Η μεγάλη πληγή όμως ήταν το μέχρι σήμερα φρούριο που λεγότανε Anfield. Το να συζητήσουμε τα δοκάρια και τα χαμένα πέναλτι που στην ουσία  μας κρατούσε εκτός 4άδας και Ch L  είναι άσκοπο πιστεύω.

Η ομάδα πονάει στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Οι περισσότεροι περιμένουν μεταγραφές το Γενάρη αλλά απλά τίποτα ! ! ! 

Το αν ήταν ο Kenny  που δεν ήθελε παίχτες ή η διοίκηση που άρχισε να χάνει την εμπιστοσύνη της στον Σκοτσέζο εγώ δεν τον ξέρω. Ο χρόνος απέδειξε ίσος ότι ήταν το δεύτερο.

Η κατάσταση στον δεύτερο γύρο ειδικά μετά την ήττα από την Arsenal ήταν τραγική. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι ακόμη και σε αυτή την κατάσταση η ομάδα κάποιες φορές είχε αναλαμπές και απέδιδε όμορφο ποδόσφαιρο. Το Anfield  πλέον μόνο Anfield  δεν θύμιζε και ομάδες όπως η Wigan ερχόντουσαν με ελπίδα για αποτέλεσμα το οποίο έπαιρναν. 

Όπως και να έχει όμως οη αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Η LIverpool  έσπασε όλα τα αρνητικά της ρεκόρ φέτος στη σύγχρονη ιστορία της. Η απομάκρυνση του Kenny  ήταν θέμα χρόνου και λογικό. Διχασμός υπάρχει για το αν η απόφαση ήταν σωστή η όχι. Και είναι και λογικό. Εγώ μόνος μου δεν ξέρω τι θέλω. Ίσως έπρεπε να δώσουμε στον Kenny  άλλη μια χρόνια. Ίσως να μην άλλαζε και τίποτα και να ήμασταν αναγκασμένοι να αλλάξουμε και πάλι προπονητή το Γενάρη και σε τέτοια περίπτωση τα πράγματα θα ήταν επίπονα για τους αμερικανούς αφού μιλάμε για έναν άνθρωπο θρύλο της ομάδος.

Από την άλλη το λογικό που θα ήθελα μετά από μια τέτοια χρόνια αν αυτός ο άνθρωπος λεγόταν Hodgson η ότι άλλο θα ήταν μια λαιμητόμος να του κόψουμε τον λαιμό! ! 

Όπως και να έχουν τα πράγματα όμως η χρόνια τελείωσε και το θετικό είναι ότι πάρθηκε μια απόφαση πόλη έγκαιρα και είμαι σίγουρος ότι οι ιδιοκτήτες μπορεί να μην είναι liverpoolάκια αλλά την γουστάρουν την ομάδα και θα βρουν τον κατάλληλο. 

Υπάρχει όμως και η αρνητική πλευρά του νομίσματος. Ο νέος προπονητής σου θέλει Carroll  Hendo  και Shelvey  ή θα αναγκαστούμε να πουλήσουμε κοψοχρονιά και πάλι για να κάνουμε μια δύο μεταγραφές ουσίας. 

Αν ρωτούσατε εμένα θα έδιωχνα όλο το κέντρο εκτός Gerrard  και Henderson τον οποίο βέβαια ΔΕΝ θα είχα βασικό και θα έφερνα νέους. Και βέβαια έναν ακόμη επιθετικό. Χωρίς να διώξω κανέναν άλλο. 

Με την ομάδα που έχουμε και με ένα προπονητή που θα μας φτιάξει ένα δυνατό κέντρο με φαντασία και ταχύτητα πιστεύω ότι ο στόχος της τετράδας δεν είναι μακριά! Αλλά εγώ δεν είμαι προπονητής. Ας ελπίσουμε ότι αυτοί ξέρουν και καταλαβαίνουν καλύτερα από μένα και θα μας κάνουν να χαμογελάμε την νέα σεζόν. 

Ανδρέας Μολιστάνου 

(Στείλτε μας και εσείς τη δική σας άποψη ή οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο στο info@england365.gr)