Μια μαγική συνέντευξη από τον Ρόδρι: «Στην Πρέμιερ δεν προλάβαινα να σκεφτώ, εκεί με βοηθά ο Πεπ...»

Ούτε τα τετριμμένα, ούτε αδιάφορες κουβέντες. Ο Ρόδρι παραχώρησε συνέντευξη στο France Football και είναι από τις καλύτερες και πιο επεξηγηματικές που μπορεί να διαβάσει κάποιος από έναν ποδοσφαιριστή τοπ επιπέδου εν έτει 2024! 



Μια μαγική συνέντευξη από τον Ρόδρι: «Στην Πρέμιερ δεν προλάβαινα να σκεφτώ, εκεί με βοηθά ο Πεπ...»

Όντας, ίσως, ο κορυφαίος εγκεφαλικός αμυντικός χαφ στην Ευρωπη, ο Ρόδρι αναλύει πώς λειτουργεί ο συγχρονος παίκτης και προπονητης στο περιβάλλον του ποδοσφαίρου. 

Ανάμεσα στα πολλά υπάρχουν εδάφια που διαβάζοντας ο αναγνώστης κατανοεί γιατί μ' εκείνον στον αγωνιστικό χώρο, η Σιτι κυριαρχεί. Ξεκινά από τα πιο… περιεργα και εξηγεί γιατί δεν βρίσκεται σε κανένα κοινωνικό δίκτυο: ούτε Twitter, ούτε Facebook, ούτε Instagram...

"Είναι πολύ περίεργο για έναν 27χρονο παίκτη. Γιατί αυτή η επιλογή;" τον ρωτούν.

Και απαντά: «Δεν είναι καν θέμα ηλικίας γιατί είναι μια απόφαση που πήρα από μικρός, μόλις εμφανίστηκαν αυτά τα κοινωνικά δίκτυα. Από πολύ νωρίς αποφάσισα να ζήσω τη ζωή μου με τον δικό μου τρόπο και επιθυμίες, χωρίς να επηρεάζονται από τους άλλους».

Τα 8 σπουδαία εδάφια:

Για τους παίκτες που παρακολουθούσε και ήθελε να μοιάσει: «Κοίταξα ιδιαίτερα τον Σέρχιο Μπουσκέτς και τον Τσάμπι Αλόνσο, που ήταν οι δύο απόλυτες αναφορές. Ήθελα να γίνω σαν αυτούς, να κάνω αυτό που έκαναν. Ήξερα ότι ήταν η καλύτερη θέση για μένα, το ένιωθα βαθιά μέσα μου. Έτσι μεγάλωσα. Όλοι οι προπονητές μου εκείνη την εποχή πίστευαν ότι ήμουν πολύ ώριμος για την ηλικία μου για να επικεντρωθώ σε αυτόν τον ρόλο σε τόσο νεαρή ηλικία, ενώ συνήθως οι ηγέτες ή οι επιθετικοί είναι οι ονειροπόλοι».

Για τον Μπουσκέτς: «Δουλεύοντας μαζί του στην ισπανική ομάδα (μεταξύ 2018 και 2022), μπόρεσα να μάθω από αυτόν. Μου έδωσε πολλές πληροφορίες και εργαλεία για να προοδεύσω. Μερικές φορές μου έδινε κάποιες συμβουλές, αλλά πάνω από όλα μπορούσα να τον παρατηρήσω από κοντά. Είναι πραγματικά ο πιο δυνατός στην ιστορία. Το παιχνίδι του φυσικά, αλλά και και κυρίως η απίστευτη επιμονή του τόσα χρόνια. Για μένα, είναι το πραγματικό βαρόμετρο της αριστείας. Όταν αποσυρθώ, θα ήθελα οι άνθρωποι να με θυμούνται ως παίκτη σταθερής ποιότητας».

Για τον Σιμεόνε: «Ήμουν μόνο μια σεζόν με τον Ντιέγκο Σιμεόνε (2018-2019), αλλά έμαθα πολλά. Βασικά, είμαι ένας παίκτης που προτιμά να έχει την μπάλα. Ήταν αυτός που μου δίδαξε τη σημασία της αμυντικής πτυχής της θέσης μου. Η νοοτροπία που πρέπει να έχεις για να είσαι ανταγωνιστικός στις μονομαχίες, να είσαι δυνατός όταν η ομάδα έχει δυσκολίες κ.λπ. Κατάλαβα μια άλλη διάσταση του παιχνιδιού. Το "Cholo" μου επέτρεψε να αυξήσω το επίπεδο σκληρότητάς μου σε τομείς που δεν ήταν απαραίτητα το δικό μου. Και με τη μπάλα, ήμασταν σε ένα κλασικό επίπεδο 4-4-2, με δύο σέντερ μπακ, οπότε έπρεπε να επικοινωνήσουμε για να ξέρουμε πότε ο ένας μπορούσε να ανέβει και να καλύψει τον άλλο. Με τη μπάλα, ο Σιμεόνε ήθελε να παίξουμε βαθιά».

Για τις διαφορές LaLiga-Premier: «Κατανοήστε τον ρυθμό. Στη LaLiga δεν μπορείς να παίξεις με τον ίδιο ρυθμό όπως στην Πρέμιερ, γιατί δεν θα σε ακολουθήσουν οι συμπαίκτες σου και θα απομονωθείς με την μπάλα! Στην Ισπανία είναι υπομονετικό και τακτικό και οι ομάδες ξέρουν περισσότερο τι θέλουν να κάνουν με την μπάλα.

Στην Αγγλία το ποδόσφαιρο είναι πιο έντονο. Θυμάμαι ότι όταν έκανα το ντεμπούτο μου κόντρα στη Γουέστ Χαμ, δεν είχα ούτε μισό δευτερόλεπτο να σκεφτώ. Έπρεπε να μάθω να σκέφτομαι πιο γρήγορα, να αντιστέκομαι στον αντίκτυπο της μπάλας για να διατηρήσω τον έλεγχο. Έπρεπε επίσης να μάθω να χάνω λίγο την μπάλα γιατί, εδώ, με την ταχύτητα των αντιπάλων και την επιθετική απειλή των ομάδων, οι ατομικότητες σου τιμωρούνται περισσότερο από ό,τι στην Ισπανία».

Η προσαρμογή με τον Γκουαρδιόλα: «Είναι διπλή εξίσωση στη Σίτι, γιατί πρέπει να προσαρμοστείς στις αρχές του Πεπ και στο παιχνίδι της Πρέμιερ Λιγκ. Για μένα, ίσως λόγω της ισπανικής ποδοσφαιρικής μου εκπαίδευσης, ήταν λιγότερο δύσκολο για μένα να καταλάβω το παιχνίδι του Πεπ από αυτό της Πρέμιερ Λιγκ. Ίσως για κάποιους, η κύρια δυσκολία στην αρχή με τον Πεπ είναι ότι αλλάζει συνεχώς, προσαρμόζεται πάντα και επειδή οι συμπαίκτες δεν είναι πάντα οι ίδιοι, πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος σε αυτές τις αλλαγές γιατί πρέπει να έχεις την ίδια συλλογική απόδοση. με διαφορετικούς συμπαίκτες».

Η συμβουλή που του δίνει ο Πεπ για να παίξει στο κέντρο: «Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μεγάλη επικοινωνία ανάμεσα σε εκείνον και εμένα, γιατί ξέρει τα πάντα για τον ρόλο. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει, αλλά μου δίνει πολλά από άποψη τακτικής και νοοτροπίας, ανάλογα με τη στιγμή του αγώνα και τη φάση του παιχνιδιού, γιατί σε αυτή τη θέση οι συμπαίκτες σου περιμένουν να είσαι ο «ασφαλής» παίκτης, με ή χωρίς μπάλα. Ειδικά όταν το παιχνίδι είναι τεταμένο. Οι συμπαίκτες σας πρέπει να διαβάσουν εσάς και το παιχνίδι σας: "Μην πανικοβάλλεστε, θα ανακτήσουμε τον έλεγχο." Είναι με αυτήν την ευθύνη που πρέπει να εστιάσετε τον ρόλο σας."

Αν θεωρεί τον εαυτό του τον καλύτερο στον κόσμο στη θέση σου: «Θα είμαι ειλικρινής: πρέπει να πιστεύεις ότι είσαι ο καλύτερος. Ή τουλάχιστον σκέψου ότι θέλεις να είσαι. Όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης. Με αυτή την ενσταλμένη νοοτροπία έχεις την ευκαιρία να γίνεις ο καλύτερος ή τουλάχιστον η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου».

Αν ονειρεύεται να κερδίσει τη Χρυσή Μπάλα: «Όλοι το ονειρευόμαστε. Θα ήταν απίστευτο επίτευγμα. Ξέρω όμως επίσης ότι κάποιοι θρυλικοί χαφ δεν τα έχουν καταφέρει. Θα ήθελα πολύ να το κερδίσει ένας αμυντικός χαφ σαν εμένα, θα σήμαινε πολλά. Θα σήμαινε πολλά για τον νικητή, αλλά και για τους νέους που θέλουν να παίξουν σε αυτή τη θέση και ξέρουν ότι μπορούν να αναγνωριστούν με διαφορετικό τρόπο από τον παίκτη που σκοράρει ή κάνει κάτι εξαιρετικό. Για το ποδόσφαιρο, θα ήταν ένα ενδιαφέρον σημάδι. Αλλά απολαμβάνω ήδη την κατάταξή μου. Φανταστείτε, μπορώ να πω ότι είμαι ο πέμπτος καλύτερος παίκτης στον κόσμο...».