Η Μαριέλα Νησωτάκη αποκλειστικά στο England365: «Η δουλειά μας και η νοοτροπία μας καθορίζει την εξέλιξή μας, όχι το φύλο!» (part 2)

Και αφότου μάθαμε πώς κατάφερε η Μαριέλα Νησωτάκη να φτάσει από την Αθήνα στην Αγγλία και να κλείσει… έξι χρόνια στη Νόριτς, ώρα να μάθουμε για την καθημερινότητά της, τους προσωπικούς της στόχους και τα «μυστικά» της Deadline Day. Όσον αφορά το αν νιώθει άβολα που συνυπάρχει κατά βάση με άνδρες στον χώρο της; Θα ένιωθε… αμήχανα, αν εργαζόταν στο γυναικείο ποδόσφαιρο!



Η Μαριέλα Νησωτάκη αποκλειστικά στο England365: «Η δουλειά μας και η νοοτροπία μας καθορίζει την εξέλιξή μας, όχι το φύλο!» (part 2)

Μαριέλα Νησωτάκη, part 2, αποκλειστικά στο England365. Πώς είναι μία τυπική καθημερινή μέρα εκεί, οι εμπειρίες της και οι προσωπικές της φιλοδοξίες…

Το ίδιο ιδιαίτερη και η τοποθέτησή της για το αν νιώθει… άβολα, που εργάζεται σε ένα περιβάλλον, του οποίου η πλειοψηφία απαρτίζεται από το αντίθετο φύλο.

Απολαυστική συζήτηση, δείτε το δεύτερο μέρος της αποκλειστικής της συνέντευξης στο England365 και τον Δημήτρη Μανάκο:

Πώς είναι μία τυπική, καθημερινή ημέρα στη Νόριτς;

«Δεν υπάρχει μία τυπική μέρα στο χώρο του ποδοσφαίρου. Είτε πηγαίνω  στο γραφείο στο προπονητικό, είτε ταξιδεύω. Σίγουρα και στις δυο περιπτώσεις η μέρα περιλαμβάνει πολύ ποδόσφαιρο, πολλά τηλεφωνήματα, πολλά meetings. Όσοι δουλεύουν στο χώρο του ποδοσφαίρου ξέρουν πως δεν υπάρχει συγκεκριμένο ωράριο.»

Πόσα περίπου ταξίδια κάνεις τον χρόνο;

«Εξαρτάται. Δεν είναι δεδομένο. Έχω σίγουρα 1-2 κάθε μήνα, κάποια είναι και πιο μακρινά. Για παράδειγμα αυτό της Νότιας Αμερικής μπορεί να κρατήσει δύο εβδομάδες.»

Τι συμβαίνει με τη Deadline Day; Νομίζω οι Άγγλοι έχουν επενδύσει πολλά άλλωστε, ακόμη και στα social media, πάνω στην τελευταία μέρα των μεταγραφών…

«Νομίζω οι Άγγλοι το έχουν πλασάρει πάρα πολύ έξυπνα. Το κάνουν να μοιάζει με show, υπάρχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, οι ειδήσεις που προκύπτουν διαρκώς είναι αναρίθμητες. Ωστόσο, επειδή το έχω ζήσει στη Νόριτς προφανώς, στόχος μας είναι να είμαστε οργανωμένοι πριν φτάσουμε σε αυτή τη μέρα. Δεν θέλουμε να είναι μέρα πανικού. Είμαστε έτοιμοι πριν φτάσουμε σε εκείνο το σημείο.

Είναι μεγάλη η πίεση φυσικά και το φόρτο εργασίας, αλλά η δουλειά μας είναι να μην φτάσουμε στο σημείο να τρέχουμε την τελευταία ημέρα. Εξαίρεση φυσικά αποτελεί το ενδεχόμενο να έρθει από αλλού κάποια πρόταση. Ακόμη και εκεί όμως, πρέπει να είσαι έτοιμος να κληθείς να αντιδράσεις. Αυτή είναι η λογική της Νόριτς.»

Ποια είναι η άποψη των Άγγλων για το ελληνικό ποδόσφαιρο, τώρα που ζουν ανάμεσά τους και τρεις Έλληνες;

«Εντάξει, σίγουρα το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι μεταξύ των τοπ πρωταθλημάτων που παρακολουθούν οι Άγγλοι. Μπορούμε να βελτιωθούμε πολύ. Ωστόσο, ταλέντα έχει η Ελλάδα και αναφορικά με αυτά, οι Άγγλοι είναι ενημερωμένοι.»

Στο αφιέρωμα που σου έκανε πρόσφατα η Premier League, μας ενημέρωσε πως έπαιξες κομβικό ρόλο ως προς την πώληση του Μπουεντία στην Άστον Βίλα. Είναι και η ακριβότερη στην ιστορία της ομάδας άλλωστε. Πες μας για αυτό…

«Μία μεταγραφή δεν εξαρτάται μόνο από ένα άτομο. Χάρηκα φυσικά που πήραμε έναν παίκτη με πάρα πολύ λίγα χρήματα τότε και φτάσαμε να σηματοδοτήσουμε ρεκόρ με την πώλησή του. Όσον αφορά το πώς ξεκίνησε η αγορά μας, προέκυψε από τα στατιστικά. Έπαιζε σε ομάδα της 2ης κατηγορία της Ισπανίας. Είχε εξαιρετικά στατιστικά, σε σχέση με την ομάδα του. Έτσι ξεκίνησε η διαδικασία του scouting. Ήρθε σε εμάς, διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στις ανόδους. Ήταν ο κορυφαίος της Championship. Προφανώς, είμαι χαρούμενη για τη συμβολή μου και την επιτυχία της μεταγραφής, αλλά για μένα είναι πάντα ομαδική η επιτυχία σε αυτές τις περιπτώσεις.»

Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη στιγμή που έχεις ξεχωρίσει εσύ στην εξαετία που βρίσκεσαι στη Νόριτς;

«Αυτό είναι πολύ καλή ερώτηση. Γενικότερα, προσπαθώ πάντα να μαθαίνω. Όπου και αν είμαι, να μαθαίνω, να ενημερώνομαι, να παίρνω πράγματα από τον καθένα. Βλέπω τι κάνουν οι προπονητές, οι αναλυτές, ο αθλητικός διευθυντής, που είναι και ένας στόχος για το μέλλον. Είναι πολύ βασικό αυτό. Το να παίρνεις κάτι από τον καθένα.

Σίγουρα έχω ξεχωρίσει τις δύο ανόδους στην Premier League! Ξεχωρίζω πολλά ταξίδια επίσης, κυρίως στη Νότια Αμερική. Είναι τρομερές εμπειρίες και σε αθλητικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.»

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μία διετία από σήμερα;

«Έχω φιλοδοξίες και είμαι χαρούμενη που ανήκω σε μία ομάδα που είναι επίσης φιλόδοξη. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Εκτιμώ πολύ τη Νόριτς και τους ανθρώπους που δουλεύω μαζί. Αν έρθει κάποια ευκαιρία, από άλλη ομάδα ή για κάποια άλλη θέση, τότε θα το συζητήσω με την ομάδα μου.

Σε δύο χρόνια από τώρα πάντως, θα είμαι στο εξωτερικό, σε μία ανάλογη θέση, στο scouting and recruitment. Και γιατί όχι με τη Νόριτς στην Premier League…»

Ξέρω, το έχεις απαντήσει πάρα πολλές φορές. Αλλά θα ήθελα να μου πεις για τη ζωή μιας γυναίκας στο ποδόσφαιρο; Δεν το ξεχωρίζω, αλλά θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε την αντιμετώπιση που λαμβάνεις από τους Άγγλους.

«Στην Αγγλία προωθείται πλέον πολύ το γυναικείο ποδόσφαιρο. Πάρα πολύ, από τα Μέσα, από τα social media, από παντού. Το ίδιο συμβαίνει και με τις γυναίκες που δουλεύουν στο αντρικό ποδόσφαιρο. Δεν έχω αντιμετωπίσει έως τώρα κάποιο θέμα, περισσότερο αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει θαυμασμός, παρά αμφισβήτηση. Ωστόσο, αυτό είναι το δικό μου σκεπτικό και αντιμετώπιση των πραγμάτων. Δε θέλω να ψάχνω για δικαιολογίες και προσπαθώ πάντα να βελτιώνομαι και να γίνομαι καλύτερη χωρίς να σκέφτομαι πιθανές διακρίσεις. Χρειάζεται αυτοπεποίθηση σε έναν χώρο που είναι πιο… ανδροκρατούμενος. Δεν νιώθω όμως διαφορετική. Είμαι άνετη, ίσως αν δούλευα στο γυναικείο ποδόσφαιρο, να μην αισθανόμουν το ίδιο. Είναι συνήθεια αυτό.

Στη Νόριτς έχω πάρει ευκαιρίες. Αντιμετωπίζομαι το ίδιο με όλους. Προσπαθώ πραγματικά για το καλύτερο, υπάρχει ισότητα και ανεβαίνεις μέσα από τη δουλειά σου. Νομίζω πως ως γυναίκες πρέπει να αντιμετωπίζουμε το γεγονός πως είμαστε μειονότητα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο ως πλεονέκτημα και ευκαιρία να αναδείξουμε κάτι διαφορετικό μέσα από τη δουλειά μας. Μακάρι στο μέλλον να υπάρξουν περισσότερες ευκαιρίες και να εδραιωθούν περισσότερες γυναίκες στο χώρο.»

Ποια θα ήταν η συμβουλή σου σε ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο;

«Καταρχάς, να σου πω πως σε οποιονδήποτε τομέα, κάθε παιδί πρέπει να βρει αυτό που του αρέσει. Θέλει κυνήγι, θέλει προσπάθεια, πρέπει να βγούμε από το comfort zone μας, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Η ζωή στο εξωτερικό θεωρώ πως βοηθάει σε αυτό, προσαρμόζεσαι σε κάτι διαφορετικό, βλέπεις άλλα πράγματα, αντιλαμβάνεσαι μία άλλη κουλτούρα. Όλες αυτές οι εμπειρίες συμβάλουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα σου και μιας διαφορετικής νοοτροπίας και αντίληψης των πραγμάτων.

Όσον αφορά τις σπουδές, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι αυτό που έκανα εγώ. ΤΕΦΑΑ, Αθήνα, ποδόσφαιρο, προπονητική, μεταπτυχιακό στο Κάρντιφ για την ανάλυση του ποδοσφαίρου και ξεκίνησα στη Σουόνσι. Με βοήθησε το ταξίδι, αλλά αυτό που έκανα εγώ δεν εγγυάται την επιτυχία, ούτε φυσικά ακυρώνει μία άλλη προσπάθεια. Θέλει δουλεία, τύχη και το να αρπάξεις την ευκαιρία όταν προκύψει. Υπάρχει ανταγωνισμός στο χώρο, όταν δεν είσαι εκεί στην ευκαιρία που θα έρθει, θα την πάρει άλλος. Αλλά κατά βάση, όλα εξαρτώνται από το ίδιο το άτομο και την προσπάθεια που καταβάλει.»