Δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί η άμυνα της Λίβερπουλ «ξέχασε» τον Μιλιτάο! (vid)

Βλέπεις και ξαναβλέπεις τη φάση και θεωρείς πως κάτι πηγαίνει λάθος. Δεν μπορεί η ολική ανατροπή στο «Άνφιλντ» να ήρθε με ένα τόσο εύκολο γκολ. Και όμως, είναι δυνατό για τη φετινή Λίβερπουλ. Ο Μιλιτάο κινήθηκε κάθετα, πήρε την ασίστ του Μόντριτς, έκανε το 3-2 και δεν θα μάθουμε ποτέ αν δυσκολεύτηκε… έστω να βρεθεί σε σημείο «βολής»!



Δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί η άμυνα της Λίβερπουλ «ξέχασε» τον Μιλιτάο! (vid)

Είναι δεδομένο πως η φετινή ανασταλτική λειτουργία της Λίβερπουλ δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Δεν είναι κάτι που πρέπει να επισημάνουμε εμείς, αλλά κάτι που επιβεβαιώνεται απόλυτα από τους αριθμούς, με τους «κόκκινους» να έχουν μάθει να βρίσκονται πίσω στο σκορ, να κυνηγούν αποτελέσματα και να μην διαθέτουν την περσινή ικανότητα, να ανατρέπουν την κατάσταση κάθε εβδομάδα.

Απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης όμως, το πράγμα «κύλησε» διαφορετικά. Η γηπεδούχος ήταν αυτή που προηγήθηκε, αυτή ήταν που έκανε το 2-0 και απλώς εν συνεχεία έπρεπε να προστατεύσει τα κεκτημένα της.

Ούτε αυτό ήταν εφικτό, με το τελικό 5-2 να το αποδεικνύει, αλλά ο τρόπος που επετεύχθη το τρίτο γκολ να είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα «γραφής» της φετινής εκδοχής της Λίβερπουλ. Μίας ομάδας που μπερδεύεται ακατανόητα και που το δίχως άλλο, αρκεί μία στιγμή για να χάσει το μυαλό και την ψυχολογία της.

Ο Μόντριτς στήνει τη μπάλα, από το φάουλ που έχει κερδίσει ο Βινίσιους από τον Γκόμες. Ο Μιλιτάο βρίσκεται στο δεύτερο δοκάρι και ο Κροάτης θέλει να τον σημαδέψει. Τι κάνει λοιπόν ο Βραζιλιάνος στόπερ; Απλώς κινείται κάθετα. Είναι εντελώς αμαρκάριστος, ξεπερνά παράλληλα το σημείο του πέναλτι, έρχεται σε επαφή με τη μπάλα και αυτή καταλήγει στα δίχτυα.

 

Όλοι έχουν μείνει να κοιτούν και ο Άλισον δεν προλαβαίνει να… πέσει. Δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί ό,τι σας περιγράψαμε έλαβε χώρα τόσο εύκολα όσο… διαβάζεται. Και κάπως έτσι, μπήκαν οι βάσεις για το χειρότερο ευρωπαϊκό, εντός έδρας βράδυ της Λίβερπουλ! Από μία κάθετη κίνηση, ενώ η άμυνα των γηπεδούχων έπαιζε… ζώνη, μαρκάροντας τον χώρο και όχι τον σκόρερ.

Δημήτρης Μανάκος