Μινγκς: «Από το ζέσταμα τους ακούγαμε, αποφασίσαμε να μην φύγουμε»!

Ο Τάιρον Μινγκς αναφέρθηκε σε όσα συνέβησαν στο ματς της Αγγλίας στη Σόφια, τις αποφάσεις που έλαβαν όλοι μαζί για να δείξουν μηδενική ανοχή στους ρατσιστές και αναφέρθηκε στον λόγο που δεν κατευθύνθηκαν στ' αποδυτήρια όπως όριζε το πρωτόκολλο στη δεύτερη διακοπή του αγώνα...  



Μινγκς: «Από το ζέσταμα τους ακούγαμε, αποφασίσαμε να μην φύγουμε»!

Ο διεθνής αμυντικός της Άστον Βίλα έκανε ντεμπούτο στο αρχικό σχήμα των «τριών λιονταριών» το βράδυ της Δευτέρας στη Σόφια, όμως, το παιχνίδι με τους Βούλγαρους θα του μείνει στο μυαλό όχι μόνο για το τελικό 6-0, αλλά για τους ναζί, τους ήχους μαϊμούδων και όλα όσα απασχόλησαν εξωαγωνιστικά.

Ναι μεν η Αγγλία διέλυσε τη Βουλγαρία στο αγωνιστικό κομμάτι, ωστόσο, ο Μινγκς αποκάλυψε την ενότητα της εθνικής ομάδας με τις αποφάσεις που πήραν στ' αποδυτήρια πριν από την έναρξη του αγώνα. Μάλιστα, αιτιολόγησε την παραμονή στον αγωνιστικό χώρο κατά τη δεύτερη διακοπή, αν και το πρωτόκολλο όριζε την εντολή του διαιτητή για αποχώρηση...

«Τα πρώτα περιστατικά έγιναν από το ζέσταμα, πριν την έναρξη του ματς. Είπαμε ορισμένα πράγματα μόλις επιστρέψαμε στ' αποδυτήρια αλλά δεν θέλω ν' αναφερθώ σε αυτό. Όλοι ακούσαμε τι γινόταν, όμως ήμασταν ενωμένοι και πήραμε συγκεκριμένες αποφάσεις. Πριν από το ημίχρονο αποφασίσαμε ν' αποχωρήσουμε από τον αγωνιστικό χώρο καθώς είχε παρέλθει η προειδοποίηση από τα μεγάφωνα, ωστόσο, απέμενε λίγος χρόνος για την ανάπαυλα.

Αποφασίσαμε να παίξουμε και να πάμε μετά στ' αποδυτήρια να σκεφτούμε τι θα κάναμε, οπότε πάλι πήραμε όλοι μαζί την απόφαση. Όλοι ήταν χαρούμενοι που θα συνεχίζαμε το ματς. Αν συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση θα ήμασταν επίσης χαρούμενοι να εφαρμοστεί το πρωτόκολλο. 

Εμένα δεν με επηρέασε ψυχολογικά. Λυπάμαι για τους ανθρώπους που έχουν τέτοιες απόψεις και ιδέες. Δεν αντικατοπτρίζουν ολόκληρη τη χώρα οι ρατσιστές. Δεν με επηρέασε στο ντεμπούτο μου όμως ήξερα ότι έπρεπε να τηρηθεί το πρωτόκολλο και δεν θα αναφέρω κάτι άλλο. Εμείς ως ποδοσφαιριστές έχουμε καθήκον απέναντι στον κόσμο που δεν μπορεί ν' ακουστεί η φωνή του όταν γίνονται “θύματα” διακρίσεων». 

Κώστας Ζάλιαρης