Κάποιος που δεν θα διστάσει να σπάσει αυγά!

Η παρουσίαση του καινούργιου προπονητή της εθνικής Αγγλίας, Σαμ Αλαρντάις, δεν έκρυβε κάποια έκπληξη, αλλά επανέφερε στο προσκήνιο την πιο λογική πρόταση που συζητιέται, εδώ και χρόνια,  στο αγγλικό πρωτάθλημα. Αυτή της χειμερινής διακοπής στην Πρέμιερ Λιγκ και η οποία θα μπορέσει να δώσει στους ποδοσφαιριστές απαραίτητες ανάσες στη διάρκεια της σεζόν προκειμένου να μην είναι «σκασμένοι» στο τέλος της χρονιάς! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.



Κάποιος που δεν θα διστάσει να σπάσει αυγά!

Φυσικά το πρόβλημα της εθνικής ομάδας της Αγγλίας δεν είναι οι πολλοί αγώνες, όταν έρχεται η ώρα της κρίσης, κάθε δύο χρόνια ,στις τελικές φάσεις των μεγάλων διοργανώσεων! Εάν ήταν αυτό το βασικό πρόβλημα τότε η εθνική Ουαλίας δεν θα έφτανε μέχρι τα ημιτελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος πριν τρεις εβδομάδες! Γιατί αν οι παίκτες της Αγγλίας είχαν επιβάρυνση τότε αρκετοί της Ουαλίας που παίξανε στην (αδυσώπητη από πλευράς ρυθμού και συνόλου αγώνων) Τσάμπιονσιπ θα έπρεπε να σέρνονται! 

Ωστόσο η κουβέντα επανέρχεται στο κομμάτι της κοινής λογικής. Το αγγλικό πρωτάθλημα παραμένει το μοναδικό που αρχίζει στα μέσα Αυγούστου και δεν έχει την παραμικρή διακοπή εκτός εκείνων για τις εθνικές ομάδες, μέχρι τα μέσα Μαΐου. Η επιβάρυνση είναι πολύ σοβαρή και έχει να κάνει, κυρίως, με οργανισμούς που είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς.

Ο Αλαρντάις πάντως έχει την ικανότητα να προσφέρει σε κάποιους τομείς στην εθνική ομάδα που χρόνια ολόκληρα τα «λιοντάρια» υστερούσαν! Μπορεί οι ορκισμένοι εχθροί του να επιμένουν πως είναι προπονητής που παίζει παλιομοδίτικο ποδοσφαίρου, όπως είχε πει την περίφημη ατάκα ο Μουρίνιο για τακτικές του 19ου αιώνα, αλλά εκείνοι που έχουν συνεργαστεί μαζί του μιλάνε για έναν άνθρωπο που έχει την ικανότητα πρώτα απ' όλα να κουμαντάρει την προσωπικότητα! Και επίσης αυτοί που δούλεψαν δίπλα του, προτάσσουν το γεγονός πως ήταν από τους πρώτους στο νησί που έδωσε εξαιρετική σημασία σε τομείς όπως η διατροφή, η μεμονωμένη εκγύμναση και η χρησιμοποίηση των στατιστικών της OPTA Προκειμένου να εντοπίζονται τα αδύνατα σημεία του κάθε αντιπάλου ώστε να «χτυπηθεί» σε εκείνο το σημείο.

Φυσικά μπαίνει ως ένσταση απέναντι του το γεγονός πως δεν έχει πάρει τίτλους, αλλά για να είμαστε ρεαλιστές οι ομάδες που δούλεψε κυρίως ήταν κάποιες που προσπαθούσαν να αποφύγουν τον υποβιβασμό! Και σε αυτό το κομμάτι κανείς δεν μπορεί να του προσάψει το παραμικρό! Καμιά ομάδα στα χέρια του δεν γνώρισε το πικρό ποτήρι της πτώσης, με το πρόσφατο παράδειγμα της Σάντερλαντ να είναι ίσως το καλύτερο δείγμα του τι μπορεί να καταφέρει παίρνοντας το μάξιμουμ από μετριότατα ρόστερ! 

Φυσικά και η επιλογή του δεν ξετρελαίνει κανέναν. Ωστόσο κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στους Άγγλους οπαδούς που «ξίνισαν» τα μούτρα στο άκουσμα του ονόματος του πως η ομάδα τους είναι σε αντίστοιχη κατάσταση με αυτές που συνήθως αναλαμβάνει ο Big Sam: Μία ομάδα μεσαίου επιπέδου! Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Αγγλία δεν έχει παίξει καν τελικό σε Euro τη στιγμή που 10 διαφορετικές εθνικές ομάδες έχουν κατακτήσει τουλάχιστον μία φορά τον τίτλο! Και στα 66 χρόνια που συμμετέχει σε μεγάλες διοργανώσεις μόνο μια φορά πριν μισό αιώνα πήρε το Παγκόσμιο Κύπελλο! 

Συνεπώς, ελιτίστικες ενστάσεις σχετικά με την εικόνα του, ή την επάρκεια του, ή την έλλειψη  διακρίσεων στο βιογραφικό του δεν δικαιούται ο μέσος οπαδός της Αγγλίας να κάνει λες και είναι η εθνική Γερμανίας ή Ιταλίας! 
Αυτό για το οποίο θα κριθεί ο Αλαρντάις, θα είναι εάν μπορέσει να δώσει στην ομάδα του μία ποδοσφαιρική ταυτότητα, απομυζώντας από κάθε ποδοσφαιριστή του το απόλυτο! Εάν δηλαδή, θα καταφέρει από ακριβοπληρωμένες βεντέτες που μερικές φορές δεν είναι καλύτερη από πολλούς άλλους συναδέλφους τους, απλά έχουν περισσότερη δημοσιότητα δίνουν μέσα στο γήπεδο το 100 τοις 100 του εαυτού τους ξεπερνώντας νοητικά μπλοκαρίσματα και συμπλέγματα δεκαετιών! Δεν είναι εύκολο, αλλά ποιος εγγυάται ότι αυτό θα μπορούσε να το πετύχει καλύτερα ένας ακριβοπληρωμένος μισθοφόρος προπονητής κάτι που απέτυχε να κάνει για παράδειγμα ο «πολύς» Φάμπιο Καπέλο! 

Το πιο πιθανό είναι ο Αλαρντάις να αποτύχει. Με βάση τον πήχη που μπαίνει ψηλά, από οπαδούς, Τύπο και ομοσπονδία πριν από κάθε διοργάνωση! Μόνο που όλοι πρέπει να κατέβουν από το συννεφάκι και να αντιληφθούν πως για μία ομάδα μετρίου επιπέδου στην παγκόσμια κατάταξη, αυτό που χρειάζεται (όπως έδειξε και η Ουαλία) είναι να μπορείς να πάρεις αποτέλεσμα με κάθε τρόπο! Και αυτό απαιτεί κάποιον στον πάγκο  με ισχυρή προσωπικότητα που δεν θα φοβηθεί να σπάσει αυγά! Αν μη τι άλλο ο Big Sam αυτό δεν θα διστάσει να το κάνει!