Ο στόχος δεν αλλάζει
16.12.2014 | 09.34
Όταν έχεις κάνει έξι νίκες στη σειρά, κερδίζοντας, μεταξύ άλλων, τις (ανώτερες βαθμολογικά τη στιγμή που τις αντιμετώπιζες) Αρσεναλ και Σαουθάμπτον στις έδρες τους και τη μεγάλη αντίπαλό σου Λίβερπουλ με 3-0, το επίτευγμά σου δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Γράφει ο Γιάννης Μπίλιος.
Ή, τουλάχιστον, δεν μπορεί να είναι εντελώς τυχαίο. Ωστόσο, οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανά τον κόσμο -και βέβαια και οι εν Ελλάδι που μας διαβάζουν-θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στο τι προσδοκούν και τι ονειρεύονται για τη συνέχεια.
Δεν αναφέρθηκα στο πώς πρέπει να διαχειριστεί ο σύλλογος αυτό το ευνοϊκό μομέντουμ. Θα γινόμουν τουλάχιστον γραφικός, αν άρχισα να δίνω… συμβουλές στον Φαν Χάαλ, στον Γούντγουορντ και στους Γκλέιζερς από την άλλη άκρη της Ευρώπης, μπροστά σε ένα pc. Αλλά να πω μια γνώμη που ενδεχομένως θα προβληματίσει τους αναγνώστες του England365 και θα τους βοηθήσει να δουν με πιο καθαρή ματιά την κατάσταση της συγκεκριμένης ομάδας, νομίζω ότι μπορώ και πρέπει να το κάνω.
Ξεκινάμε από τα… βασικά. Με τη Λίβερπουλ δέκα πόντους πίσω και με τις (βασικότερες συνδιεκδικήτριες των θέσεων του Τσάμπιονς Λιγκ) Αρσεναλ και Τότεναμ να έπονται στους πέντε και επτά βαθμούς αντίστοιχα, η Γιουνάιτεντ είναι ήδη κοντά στο άμεσα ζητούμενο, δηλαδή την επιστροφή στο πάρτι των εκατομμυρίων. Δεν θεωρώ ότι μπορεί να απειλήσει την Τσέλσι και τη Μάντσεστερ Σίτι, αλλά είναι το αφεντικό στη μάχη για την 3η θέση. Το να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2015-16, θα είναι το πρώτο βήμα για την επάνοδο αυτού του συλλόγου στο… σωστό ράφι, μετά την περσινή θύελλα.Από εκεί και μετά, το ζητούμενο είναι αν αυτή η ομάδα έχει μέσα της τόσο πολλή, τόσο άμεση και τόσο θεαματική ακόμα βελτίωση, ώστε να τη δούμε από την Πρωτοχρονιά και μετά, διεκδικήτρια του τίτλου. Λέω όχι για πέντε λόγους. Δε θα κουράσω, θα είμαι σύντομος…
Πρώτον, το 6/6 που έχει κάνει, είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν καλής (γι’αυτήν) συγκυρίας. Στο 3-0 με τη Λίβερπουλ ο Ντε Χέα ξεπερνά τα όρια του Man of the match και αλλάζει την ιστορία μόνος του. Αλλά και με τη Στόουκ πριν δύο εβδομάδες κρατάει το 2-1 στο 93’. Ενδιάμεσα, η Γιουνάιτεντ κάνει το απόλυτο ριφιφί, με ρεσιτάλ ρέντας και αποτελεσματικότητας, απέναντι σε μια ανώτερη Σαουθάμπτον. Δεν είναι σερί από τα παλιά, με ωραία μπάλα, πολλά, γκολ, άνεση, αξιοπιστία και αέρα υπεροχής. Είναι λίγο… τρικ.
Δεύτερον, οι 43 τραυματισμοί λογικά θα αυξηθούν. Δε μιλάμε για 43 κακώσεις από κλασικές άτυχες στιγμές μέσα στο παιχνίδι, αλλά για κάθε είδους τραυματισμό που οφείλεται εν πολλοίς και στις μεθόδους προετοιμασίας, αποθεραπείας, αποκατάστασης κλπ. Αλλά σταματάω εδώ. Αν δεν είμαι προπονητής μια φορά, γιατρός δεν είμαι δέκα…
Τρίτον, η αμυντική αστάθεια «φώναζε» ακόμα και σε μια νίκη σε ντέρμπι με 3-0! Δεν θα εκπλαγώ αν το σερί σπάσει το Σάββατο στο Βίλα Παρκ ή με τη Νιούκαστλ στο Ολντ Τράφορντ στις 26 του μήνα -με αντίπαλο που, τέλος πάντων, δεν τον λες «μεγάλο». Οι απουσίες που συνεχώς έχει η αυτή η ομάδα, αλλά και η ανεπάρκεια πολλών αμυντικών της, θα τη φέρουν πολλές φορές στη δύσκολη θέση να πρέπει να βάλει ένα ή δύο γκολ περισσότερα, για να μη χάσει. Και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Ακόμα και ο… άγιος Ντε Χέα, με την πίεση που δέχεται, μπορεί να χάσει ένα ματς μόνος του, με μια (ανθρώπινη) κακή εκτίμηση της στιγμής.
Τέταρτον, η παραγωγή παιχνιδιού παραμένει προβληματική. Δε θα «ξεκλειδώνουν» πάντα τα ματς με σενάρια σαν αυτό της Κυριακής (απόκρουση Ντε Χέα σε τετ α τετ στο 11’.30’’ και γκολ Ρούνεϊ στο 11’.55’’) ούτε θα καθαρίζει ο Φαν Πέρσι με δώρα των αντιπάλων και με στημένες φάσεις, όπως στο Σαουθάμπτον. Εκτός πια και αν η ατομική ποιότητα των Ντι Μαρία, Ρούνεϊ, Μάτα, Φαν Πέρσι και του Φαλκάο (αν προλάβει να βρεθεί σε φουλ φόρμα πριν τον Μάιο) καταργήσει τον άγραφο νόμο της μπάλας που λέει ότι για να πάρεις τίτλο, θα πρέπει να παράγεις και να σκοράρεις εύκολα.
Πέμπτον και τελευταίο, οι ήδη πεταμένοι βαθμοί που η Γιουνάιτεντ θα τους βρει μπροστά της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο αναμενόμενο ως πολύ εύκολο διάστημα των πρώτων οκτώ αγωνιστικών, η Γιουνάιτεντ πήρε όλους κι όλους 12 βαθμούς, δηλαδή τους μισούς διαθέσιμους. Γι΄αυτό μετά από τέτοιο σερί έξι νικών, απέχει οκτώ βαθμούς από την Τσέλσι και πέντε από τη Μάντσεστερ Σίτι. Ακόμα και αν το σερί πάει στις επτά νίκες το Σάββατο στο Βίλα Παρκ και στις οκτώ όταν επισκεφθεί το Ολντ Τράφορντ η Νιούκαστλ για την Boxing Day, θα απομένουν ακόμα πέντε μήνες προσπάθειας. Όπως ήρθε η ρέντα, θα έρθει και η γκίνια.
Πέρσι τέτοιο καιρό, όταν ο Ντέιβιντ Μόιες οδηγούσε την τότε ομάδα του σε ένα παρόμοιο σερί που σταμάτησε τελικά στις τέσσερις νίκες, κάποιοι ξεθάρρεψαν και μίλησαν για τίτλο. Ξέρετε τι έγινε μετά…
