Ενα γκολ παραπάνω...
Για τη Λίβερπουλ δεν έχω να πω κάτι καινούργιο. Πέρασε με τη φόρα της από το Κάροου Ρόουντ, καταρρίπτοντας τη θεωρία που λέει ότι οι ομάδες που παλεύουν να αποφύγουν τον υποβιβασμό είναι πολύ πιο επικίνδυνες. Η Νόριτς, όμως, αποδείχθηκε χαμηλό εμπόδιο και μάλλον δεν έχει ελπίδα σωτηρίας με βάση το πρόγραμμά της. Αλλά αυτό ενδιαφέρει ελάχιστα τους περισσότερους αναγνώστες μας –παρεμπιπτόντως, γνωρίζω Ελληνα οπαδό της!
Για δέκατη φορά στο εφετινό πρωτάθλημα, η Λίβερπουλ δεν έχασε σε αγώνα στον οποίον δέχθηκε τουλάχιστον δύο γκολ. Η επίθεσή της σημείωσε και πάλι ένα γκολ περισσότερο και πάει να πάρει τον τίτλο καταρρίπτοντας άλλη μια θεωρία, αυτή που λέει ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο τους τίτλους τούς φέρνει η άμυνα. Ισοφάρισε ήδη την επίδοση των 45 παθητικών γκολ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του 1997 και αν δεχθεί έστω ένα ακόμα στα τρία ματς που απομένουν, θα γίνει η πρωταθλήτρια με το χειρότερο παθητικό στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ σε πρωτάθλημα με 38 αγωνιστικές. Η εξήγηση των επιτευγμάτων της, όμως, είναι τα 96 γκολ που ήδη έχει πετύχει, επτά λιγότερα από την (επίσης πρωταθλήτρια εκείνη τη χρονιά) Τσέλσι του 2010.
Κατά τα άλλα, η Τσέλσι που μάλλον «διαλέγει» να προσέξει λίγο περισσότερο το Τσάμπιονς Λιγκ, κάνει το έργο της Λίβερπουλ ακόμα πιο εύκολο. Ακόμα κι αν την νικήσει την Κυριακή στο Ανφιλντ, θα δώσει ελπίδες περισσότερο στη Μάντσεστερ Σίτι και λιγότερο στον εαυτό της. Εκτός πια και αν η απίθανη Κρίσταλ Πάλας του Τόνι Πιούλις επιφυλάσσει στη Λίβερπουλ την άλλη Δευτέρα 5 Μαϊου κανένα χουνέρι από αυτά που έχουν ξεχάσει φέτος οι οπαδοί των «ρεντς». Πάντως, μην περιμένετε να … καταπιεί η Λίβερπουλ έτσι εύκολα και την Τσέλσι, αφού ο Μουρίνιο προσεγγίζει κάτι τέτοια ματς πολύ πιο προσεκτικά σε σχέση με τον Πελεγκρίνι που την προπερασμένη Κυριακή βρέθηκε με 2-0 πίσω στο σκορ πριν προλάβει να καταλάβει τι του γίνεται.Το θέμα, βέβαια, στην Αγγλία είναι η επικείμενη απόλυση Μόιες, μια απόλυση που θα είναι ιστορική, αν έρθει άμεσα, καθώς θα πρόκειται για την πρώτη απόλυση μάνατζερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πριν το τέλος της πρώτης του σεζόν στην ομάδα! Και τα… ιστορικά θα συνεχιστούν, αν ο αντικαταστάτης του δεν είναι Βρετανός –που μάλλον δεν θα είναι. Από το 1878 και μετά, τα αφεντικά του πάγκου ήταν μόνο Βρετανοί, αλλά τώρα πια η ντόπια αγορά δεν έχει κάτι που να... ταιριάζει στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης ομάδας.
Αν είναι σωστό ή λάθος, δεν θα το αναλύσουμε αυτή τη στιγμή. Δε χρειάζεται άλλωστε να ξαναπώ τα ίδια. Από το φθινόπωρο είχα διατυπώσει την άποψη ότι ο Σκωτσέζος δεν είχε το ειδικό βάρος να διαχειριστεί τον τίτλο του διαδόχου του Σερ Αλεξ, ενώ μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στις 25 Φεβρουαρίου είχα γίνει ακόμα πιο… τολμηρός, λέγοντας ότι η απομάκρυνση Μόιες έπρεπε να ήταν άμεση, πριν τα συνεχόμενα ματς με Λίβερπουλ, Ολυμπιακό και Μάντσεστερ Σίτι στο δεύτερο μισό του Μάρτη.Η διοίκηση του συλλόγου δεν προέβη τότε σε τόσο άμεσες αποφάσεις που δεν θα ήταν άλλωστε και εύκολες, από τη στιγμή που μιλάμε για συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων, αλλά είναι πλέον έτοιμη για την αντικατάσταση του Σκωτσέζου και για μια μεταγραφική αντεπίθεση που θρυλείται ότι θα αγγίξει τα 200 εκατομμύρια ευρώ. Αλλά ας κρατήσουμε μικρό καλάθι, γιατί όσο μεγάλη είναι η ανάγκη ενίσχυσης της ομάδας, άλλο τόσο μεγάλα είναι και τα δανειακά βάρη με τα οποία οι Γκλέιζερς έχουν φορτώσει τον σύλλογο, με αποτέλεσμα να απέχει εδώ και χρόνια η Γιουνάιτεντ από το προσκήνιο των μεταγραφικών μαχών της πρώτης ταχύτητας. Επιπλέον, η ομάδα ετοιμάζεται για την πρώτη σεζόν χωρίς Τσάμπιονς Λιγκ μετά το 1995-96 και ίσως χωρίς καθόλου Ευρώπη μετά το 1990. Το ταμείο θα περάσει... δύσκολες στιγμές. Αλλά ας δούμε τις εξελίξεις και τα ξαναλέμε…
