Σε μία γωνία του «Ολντ Τράφορντ», την Κυριακή είχε σηκωθεί ένα πανό…You’ll never win the league, έγραφε και ήταν μία ακόμη θλιβερή υπενθύμιση προς τους φίλους της Λίβερπουλ, πως ο τελευταίος τίτλος πρωταθλήματος πήγε στην τροπαιοθήκη τους πριν δύο δεκαετίες!
Το ίδιο πανό είχε αναρτηθεί κάποτε από τους Liverpudlians τον Μάιο του 1992, όταν η Γιουνάινεντ (χωρίς τίτλο τότε για 26 συναπτά έτη) επισκεπτόταν το «Ανφιλντ».
Η Λιντς Γιουνάινεντ περίμενε ένα θαύμα, για να αρπάξει τον τίτλο, και η Λίβερπουλ της έκανε τη χάρη νικώντας 2-0 τους αιώνιους αντιπάλους της. Από την επόμενη χρονιά η Γιουνάινεντ αφού πρώτα έσπασε την γκίνια και πήρε το πρώτο πρωτάθλημα από το 1967, άρχισε το δικό της σερί όπως η Λίβερπουλ νωρίτερα. Οι 7 τίτλοι που είχε τότε έγιναν αισίως 18 και έπιασε τη Λίβερπουλ και τώρα σε μία κούρσα που δείχνει ανοιχτή μεν αλλά την οδηγεί η ομάδα του Φέργκιουσον λίγοι θα πήγαιναν κόντρα της! Έχει και την ποιότητα και την ικανότητα να πάρει τον τίτλο κάτι που θα σημαίνει και νέο ρεκόρ διαδοχικών κατακτήσεων από μία ομάδα. Η Γιουνάινεντ έχει ξαναπάρει τρεις σερί τίτλους μεταξύ του 1999 και του 2001 αλλά αυτό το έχει κάνει και η Λίβερπουλ (1982, 1983, 1984) αλλά και η Αρσεναλ (1934,1935,1936) και η Χάντερσφιλντ (1923,1924,1925). Αυτό λοιπό που θέλει ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον είναι να ξεπεράσει τον ..εαυτό του κάτι δύσκολο όταν έχεις δύο ντουζίνες τίτλους σε αυτή τη θέση και έχεις κάνει τα πάντα!
Όμως αυτή η Γιουνάιτεντ δείχνει πάντα έτοιμη σε αυτό το κρίσιμο κομμάτι της σεζόν, μετά τον Γενάρη και κακά τα ψέμματα είναι αυτή η περίοδος που κερδίζονται οι τίτλοι. Φέτος η Τσέλσι έπρεπε κανονικά να έχει ήδη κατακτήσει τον τίτλο αφού τον Νοέμβριο έκανε ένα σερί επτά αγώνων με μόλις μία νίκη και παρόλα αυτά ήταν πάντα μπροστά στη βαθμολογία μέχρι και την περασμένη εβδομάδα! Όμως επειδή κανείς δεν κερδίζει πρωτάθλημα με τα λόγια, η Γιουνάινεντ ξανάγινε φαβορί με την κυριακάτικη νίκη της επί της χλωμής Λίβερπουλ και επί της ουσίας φοβάται πιο πολύ την εκπληκτική Αρσεναλ του Βενγκέρ. Οι «κανονιέρηδες» που άρχισαν το καλοκαίρι ως επίφοβοι για να μείνουν εκτός τετράδας από τη Μάντσεστερ Σίτι κάλυψαν δύο φορές μέσα στην σεζόν κάλυψαν τεράστιες διαφορές από την κορυφή. Τον Νοέμβριο έμειναν πίσω δώδεκα πόντους από την Τσέλσι μετά την ήττα τους στο Emirates από τους αντιπάλους της, αλλά τους έπιασε στην κορυφή τον Γενάρη! Ύστερα ήρθαν οι δύο κολλητές ήττες από Γιουνάινεντ και Τσέλσι για να ξαναβρεθεί εννιά πόντους πίσω, αλλά και πάλι η Αρσεναλ έφερε τούμπα τη λογική πιάνοντας κορυφή το περασμένο Σάββατο έστω και για 24 ώρες!
Το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι το μεγάλο της ατού και αν καταφέρει ο Βενγκέρ να οδηγήσει την ομάδα του σε αυτό το πρωτάθλημα τότε θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του από την μέρα που έφτασε στο νησί το 1996. Μεγαλύτερη και από το αήττητο πρωτάθλημα του 2004 γιατί τότε διέθετε παίκτες μπαρουτοκαπνισμένους σε μεγάλα ματς και είχαν ήδη γευτεί την χαρά των τίτλων. Αντίθετα τώρα έχει πολλά νέα παιδιά και αν τελικά δεν πάρει το πρωτάθλημα να υπάρχει μία μόνο ευθύνη του Αλσατού: που τον Γενάρη δεν πήγε να αποκτήσει έναν killerσέντερ φορ που θα είχε το εύκολο γκολ και που θα λειτουργούσε ευεργετικά η παρουσία του και για τον Μπέντνερ και που θα είχε ήδη «κλειδώσει» με την παρουσία του τον τίτλο!
Φτάνοντας με τις αγωνιστικές που θα παιχτούν αυτές τις μέρες στο μισό της διαδρομής του πρωταθλήματος θα κάνω όπως κάθε χρόνο τη δική μου ενδεκάδα έως τώρα και φυσικά δέχομαι τις οποιεσδήποτε ενστάσεις. Ξεκινάω ανάποδα και επιλέγω τον Ουνάι Έμερι ως τον προπονητή του πρώτου γύρου και φυσικά γιατί η Άστον Βίλα είναι μέσα στη διεκδίκηση του τίτλου αλλά και γιατί γύρισε πολύ εντυπωσιακά το κάκιστο ξεκίνημα της ομάδας του που δεν είχε νίκη στα πρώτα πέντε ματς και είχε σκοράρει μόλις μια φορά!
Γυρίστε τον χρόνο πίσω και δείτε πως όσα έχει κάνει ο Ουνάι Έμερι στην Άστον Βίλα, δεν είναι απλώς σημαντικά. Είναι ιστορικής σημασίας. Παρέλαβε μία ομάδα με 12 βαθμούς σε 12 ματς, που αγχωνόταν για μία άνετη παραμονή στην Premier League. Τρία χρόνια μετά, συζητάμε για μία ομάδα που μετρά επτά διαδοχικές νίκες στο πρωτάθλημα, 10 συνολικά, σε ένα σερί που δεν έχει καν… οραματιστεί τα τελευταία 117 χρόνια!
Πέντε ματς σε 14 ημέρες, δύο δύσκολες εβδομάδες αγωνιστικά και μη για τη Λίβερπουλ, οι οποίες ολοκληρώθηκαν πειστικά. Με νίκη, με καλή εμφάνιση, με χειροκρότημα στον Άρνε Σλοτ, με 60 αγωνιστικά λεπτά του Μοχάμεντ Σαλάχ, που άφησε πίσω του όσα έγιναν, ήταν κεφάτος και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη νίκη των «κόκκινων» επί της Μπράιτον. Είχε ασίστ, είχε ευκαιρία να σκοράρει, αποθεώθηκε από το κοινό και αν αυτό ήταν το τελευταίο του ματς στο «Άνφιλντ», τότε σίγουρα είναι καλύτερος τρόπος από το να είχε συμβεί στα… μουγγά!
Η Μάντσεστερ Σίτι, υπό την καθοδήγηση του Πεπ Γκουαρδιόλα, έχει μεταβληθεί όλα αυτά τα χρόνια σε μια από τις πιο ισχυρές ομάδες στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Αλλά σε μια μεταβατική φάση που βρίσκεται ήρθε αυτή η νίκη στη Μαδρίτη επί της Ρεάλ με 2-1 με ανατροπή για να μας πείσει πως αν και είναι σε μια νέα διάσταση οι ελπίδες για διεκδίκηση του τίτλου της Premier League από την Αρσεναλ αυξάνονται όσο νοιώθει ξανά τη σιγουριά που τόσο της έλειψε πέρσι!
