Τσέλσι - Λέστερ 1-1

Εκείνο το βράδυ ήταν το επονομαζόμενο ως βράδυ του Ασπρίγια! Ήταν το πρώτο παιχνίδι της Νιούκαστλ στην κανονική φάση του Champions League, και η προσμονή ήταν χειροπιαστή. «Είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη βραδιά ποδοσφαίρου στην πόλη», έγραφε το πρωτοσέλιδο εφημερίδας του Tyneside.
Η στιγμή που εξαγρίωσε τον Σιμεόνε, το «ντου» στον οπαδό της Λίβερπουλ πίσω από τους πάγκους και οι βοηθοί του «Τσόλο» που απάντησαν με χειρονομίες προς την πλευρά των φίλων των «κόκκινων» μετά το 3-2 από τον Φαν Ντάικ στις καθυστερήσεις.
Στη Γουέστ Χαμ παραδέχονται πως τα πράγματα έχουν στραβώσει τρομερά στη φετινή σεζόν, ο Γκρέιαμ Πότερ κάθε άλλο παρά ήρεμος είναι στην άκρη του πάγκου και ξαφνικά παρουσιάζεται ένα απόλυτα γνώριμο όνομα στους φίλους των «σφυριών», στα σενάρια αντικατάστασης στην τεχνική ηγεσία!
Υπάρχει μια διπλή ανάγνωση στο γεγονός πως η Λίβερπουλ βρίσκει γκολ στο τέλος σε όλα τα παιχνίδια της στη φετινή σεζόν και τελικά κερδίζει. Από τη μία πλευρά αυτό σημαίνει πως και η ποιότητα υπάρχει και το ψυχολογικό μέρος αυτού του αβαντάζ που λειτουργεί θετικά για την ομάδα που το έχει πετύχει και φέρνει μία τρικυμία στο μυαλό όποιων αμύνονται ξέροντας πως ο αντίπαλος, το έχει κάνει τόσες φορές. Υπάρχει όμως και η αρνητική πλευρά που λέει πως δεν μπορείς να παίζεις διαρκώς με την φωτιά χωρίς κάποια στιγμή να καείς.