 |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |
Η Λίβερπουλ ηττήθηκε με 3-0 από τη Μάντσεστερ Σίτι και έφτασε τις τέσσερις συνεχόμενες ήττες εκτός έδρας τη φετινή σεζόν. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί πριν από 13 ολόκληρα χρόνια. Εκείνη η σεζόν δεν είχε κυλήσει ιδανικά για τους «reds», οι οποίοι βέβαια, με την κατάκτηση του League Cup την… έσωσαν.
Στη ζωή υπάρχουν οι καλές αποφάσεις, οι κακές αποφάσεις, αλλά στο τέλος της ημέρας εκείνο που μετράει είναι να παίρνονται αποφάσεις. Ένα διαχρονικό ρητό, το οποίο ειδικά στο ποδόσφαιρο παίζει τεράστιο ρόλο όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι και πρέπει οι αποφάσεις να είναι πολλές φορές σκληρές.Ο Άρνε Σλοτ πρέπει να αποφασίσει αν ο Σαλάχ δικαιούται να είναι βασικός με την φετινή εικόνα του, όπως και αν ο Ίσακ να μπαίνει στην ενδεκάδα επειδή κόστισε πολλά μπροστά από τον Εκιτικέ με την απόλυτα επιτυχημένη εικόνα ως τωρα. Κάποτε ίδιο δίλημμα αντιμετώπισε ο Κένι Νταλγκλίς με τον... εαυτό του και λίγο αργότερα με τον Ίαν Ρας και η... αυτοψία τον δικαίωσε απόλυτα!
Εκείνο το βράδυ ήταν το επονομαζόμενο ως βράδυ του Ασπρίγια! Ήταν το πρώτο παιχνίδι της Νιούκαστλ στην κανονική φάση του Champions League, και η προσμονή ήταν χειροπιαστή. «Είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη βραδιά ποδοσφαίρου στην πόλη», έγραφε το πρωτοσέλιδο εφημερίδας του Tyneside.
Τέλος «εποχής» στη Λίβερπουλ, ο Τζορτζ Σέφτον αφήνει μετά από 54 σεζόν την αγαπημένη του ομάδα και αποθεώνεται από το «Άνφιλντ», δίπλα στον Σερ Κένι Νταλγκλίς…
Με διάθεση για να «τρολάρουν» τους Άγγλους, αλλά και με ξεκάθαρη πρόθεση να δείξουν την προτίμησή τους, οι Σκωτσέζοι οπαδοί αποφάσισαν πως κορυφαίος παίκτης για το έθνος τους, είναι ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Και ας μην είναι… Σκωτσέζος!
Πιστεύετε στις συμπτώσεις; Ίδια ημερομηνία, άλλος αντίπαλος, παρόμοια κατάληξη, νίκη για τη Λίβερπουλ. Και στο τέλος της σεζόν… νταμπλ. Μήπως παρακολουθήσαμε μία εικόνα από το μέλλον, με οδηγό το «κόκκινο» παρελθόν κα τον Ίαν Ρας;
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Λίβερπουλ, για να πάρω το αεροπλάνο για Άμστερνταμ με επιστροφή στην Ελλάδα, είδα το πρωτοσέλιδο της έκτακτης έκδοσης της «Liverpool Echo», με τίτλο «Kenny quits». Ήταν σαν σήμερα το 1991, 22 Φεβρουαρίου, που η παραίτηση του Κένι Νταλγκλίς από τον πάγκο της Λίβερπουλ άλλαζε για πάντα τη ροή των πραγμάτων, για μία ομάδα κυρίαρχη από το 1973 μέχρι τότε, για 18 χρόνια στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Μια ξαφνική απόφαση που με έκανε να αλλάξω ρότα, να ακυρώσω το εισιτήριο και να γυρίσω στο «Άνφιλντ». Έπρεπε να ζήσω εκείνη την στιγμή που την ένιωθα σημαντική. Και που θα άλλαζε τη ροή της ιστορίας του ίδιου του αγγλικού ποδοσφαίρου, αφού η ομάδα που είχε κατακτήσει 11 πρωταθλήματα σε 17 σεζόν, θα έκανε άλλα 30 χρόνια για να πανηγυρίσει το επόμενο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Αν υπάρχει μία ομάδα, που έχει ζήσει δύο απότομες ανακοινώσεις παραίτησης προπονητή στην ιστορία της, είναι η Λίβερπουλ. Και τώρα, το ζει μια τρίτη φορά! Όταν μιλούσε ο Μαρξ, για επανάληψη της ιστορίας, είτε ως φάρσα, είτε ως τραγωδία, κάτι παρόμοιο, ομολογώ, ότι θα ήταν η απόλυτη επεξήγηση. Του Κλοπ δεν είναι άμεση η παραίτηση, αλλά αφορά το καλοκαίρι. Και ενώ νιώθεις πως είναι η σωστή απόφαση, μετά από τόσα χρόνια έντασης και προσφοράς στον σύλλογο, η στιγμή που επέλεξε, πιθανότατα, είναι 100% λανθασμένη! Και ίσως κοστίσει στην ομάδα!
Τη βαθιά του λύπη για τον χαμό του Φραντς Μπεκενμπάουερ εξέφρασε και ο Σερ Κένι Νταλγκλίς, έχοντας ως παράσημο και γλυκιά ανάμνηση με τον Γερμανό, τη στιγμή που του χάρισε το τιμητικό καπελάκι για τις 100 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Σκωτίας.
Ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που θα μπορούσε να συναντήσει κανείς στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο Σερ Κένι Νταλγκλίς, θα διακριθεί από το BBC με το βραβείο της αθλητικής προσωπικότητας της χρονιάς για το 2023!