Η παρανοϊκή ψυχοσύνθεση της Άρσεναλ
Ηταν Μάρτιος του 2012 όταν η Άρσεναλ έφτασε μια ανάσα από την μεγαλύτερη ανατροπή της ιστορίας της στο Τσάμπιονς Λιγκ και κάτι ανάλογο επανέλαβε απέναντι στη Μονακό. Η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ χάνει στα σημαντικά κομμάτια από τον ίδιο της τον εαυτό όμως παραμένει ένα κλαμπ, με το οποίο δεν μπορείς σαν αντίπαλος να είσαι ποτέ ήσυχος. Γράφει ο Τόλης Χριστοφοράκης.
Σχεδόν τρεις μήνες πριν το Euro 2012, η Άρσεναλ κλήθηκε να αντιμετωπίσει τη Μίλαν με πλεονέκτημα έδρας. Ταξίδεψε στο Μιλάνο αλλά δεν αποβιβάστηκε ποτέ από το αεροπλάνο αφού ηττήθηκε 4-0 στο «Σαν Σίρο» και ο επαναληπτικός έγινε για πολλούς τυπική διαδικασία. Όχι όμως για τον Βενγκέρ και τα παιδιά του.
Στον επαναληπτικό η Άρσεναλ πραγματοποιεί το καλύτερο πρώτο ημίχρονο στην παρουσία της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Βρίσκει γκολ από τους Κοσιελνί, Ροσίτσκι και Φαν Πέρσι έχοντας ισοπεδώσει τους Ιταλούς σε σημείο να αναρωτιέσαι αν αυτή η ομάδα είχε ηττηθεί με τόσο βαρύ σκορ στο Μιλάνο. Η απίστευτη χαμένη ευκαιρία του Ολλανδού στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου, ήταν ο τερματισμός στο γκάζι που πάτησε εκείνο το βράδυ η Άρσεναλ, η οποία δεν κατάφερε τελικά να διορθώσει το μεγάλο της λάθος μερικά βράδια πριν.
Φέτος, το ίδιο έργο παίχτηκε ξανά. Η Μονακό έκανε ένα μικρό πάρτι στο Emirates και η Άρσεναλ ταξίδεψε για να θυμηθεί κάτι από εκείνη τη νύχτα με τη Μίλαν. Πιο δύσκολο το έργο της αφού έπρεπε να πατήσει γκάζι εκτός έδρας και απέναντι σε μια ομάδα που πρέπει να φτύσεις αίμα για να πετύχεις γκολ. Ζιρού και Ράμσεϊ μετέτρεψαν το τελευταίο δεκάλεπτο σε θρίλερ όμως και πάλι ο Βενγκέρ γνώρισε τον αποκλεισμό.
Ο Αλσατός έχει χτίσει διαχρονικά ορισμένες από τις καλύτερες ομάδες. Η Αρσεναλ πάντα έτρεχε πολύ, είχε ρυθμό που έσκαγε τον αντίπαλο και έβρισκε γκολ από διαφορετικούς παίκτες. Είχε όμως και κάποια μπλακ-άουτ στην Ευρώπη,τα οποία δεν συμβάδιζαν με την κοινή λογική που γεννούσε η γενικότερη παρουσία της.
Λες και οι παίκτες της μαζί με τον τεχνικό της, παρουσιάζουν μια μικρή διαστροφή κάποιες στιγμές, να βάζουν όρια-βουνό στο τι μπορούν να καταφέρουν. Το σίγουρο είναι ότι νύχτες όπως εκείνη με τη Μίλαν και η πρόσφατη με τη Μονακό αποδεικνύουν ότι ο Αλσατός κάπου κάνει κάτι λάθος. Το σίγουρο είναι όμως επίσης ότι με αυτή την ομάδα και όσο αυτός θα είναι στον πάγκο, κανένα κλαμπ δεν θα μπορεί να νιώθει ασφάλεια. Αλήθεια, την Αρσεναλ και την παρανοϊκή ψυχοσύνθεσή της, μπορεί κάποιος να μην την υπολογίσει στο φίνις της Πρέμιερ Λιγκ για την μάχη της 4αδας;
