Φέργκιουσον: Φάκελος μεταγραφές
Από τα… χέρια του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον πέρασαν πάρα πολλοί παίκτες όσο διάστημα αποτέλεσε προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κάποιοι με επιτυχία και άλλοι όχι. Το england365.gr συγκέντρωσε και σας παρουσιάζει τις πέντε καλύτερες και τις πέντε χειρότερες μεταγραφές που έκανε ο Σκωτσέζος κατά το διάστημα των 26 χρόνων που βρέθηκε στον πάγκο των «κόκκινων διαβόλων».
Πίτερ Σμάιχελ:
Τον πήρε σχεδόν τσάμπα και τον μετέτρεψε σε έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών. Δαπανώντας μόλις 500.000 λίρες για την απόκτησή του από την Μπρόντμπι, ο Σερ Άλεξ βρήκε στον Σμάιχελ αυτό που έψαχνε για τα γκολπόστ. Έμεινε στην ομάδα οκτώ χρόνια, εκτελώντας και χρέη αρχηγού όταν ο Ρόι Κιν δεν αγωνιζόταν και συνείσφερε τα μάλλα στην προσπάθεια για διακρίσεις, όπως το τρεμπλ του 1999. Για τον Δανό γκολκίπερ, με αφορμή έναν καυγά ανάμεσα στους δύο, ο Φέργκιουσον είχε αναφέρει: «Ορθώθηκε μπροστά μου και οι υπόλοιποι παίκτες είχαν κλείσει τα μάτια τους. Στρέφω το βλέμμα μου ψηλά και σκέφτομαι πως αν με χτυπήσει είμαι νεκρός».
Ερίκ Καντονά:
Είναι από τις φυσιογνωμίες που οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ δεν θα ξεχάσουν ποτέ. Ο «Βασιλιάς Ερίκ» κόστισε 1,2 εκατομμύρια λίρες, το οποίο δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτά που πρόσφερε στο χορτάρι, αλλά και τη συνεισφορά του στην κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων και τα δύο Κυπέλλων. Ωστόσο, ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του, που τον είχε κάνει να κλωτσήσει έναν οπαδό της Κρίσταλ Πάλας το 1995, ήταν αυτός που τον έκανε να αποσυρθεί στα 30 του χρόνια (1997), τη στιγμή που ο κόσμος περίμενε να δει περισσότερα από αυτόν.
Ρόι Κιν:
Ο Φέργκιουσον είδε στο πρόσωπο του Κιν αυτό ακριβώς που ζητούσε και τα 3.75 εκ. λίρες που έπρεπε να δαπανήσει για να αποκτήσει τα δικαιώματά του η Γιουνάιτεντ από τη Νότιγχαμ Φόρεστ φαντάζουν πλέον ελάχιστα σε αυτά που πρόσφερε στους «κόκκινους διαβόλους». Στα 12 χρόνια που έμεινε στο «Ολντ Τράφορντ», ο Κιν κατάφερε να διαδεχθεί τον Ερίκ Καντονά στη θέση του αρχηγού, ενώ ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στον δρόμο για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999, αλλά έχασε το συγκεκριμένο παιχνίδι λόγω τιμωρίας.
Κριστιάνο Ρονάλντο:
Το γεγονός πως θεωρείται ένας από τους δύο καλύτερους παίκτες του πλανήτη, λέει πάρα πολλά. Ο Φέργκιουσον, το 2003, εντυπωσιάστηκε από τις ικανότητες που… έκρυβε μέσα του ο Κριστιάνο Ρονάλντο και εισηγήθηκε την απόκτησή του έναντι 12.24 εκ λιρών. Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους. Η Γιουνάιτεντ στηρίχθηκε πάνω του όταν απέκτησε την απαιτούμενη εμπειρία και έφτασε στην κατάκτηση του τρίτου –και τελευταίου μέχρι στιγμής- Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 2007-08, κατά την οποία ο Πορτογάλος βρήκε δίχτυα 42 φορές σε όλες τις διοργανώσεις. Το 2009, τα χρήματα που μπήκαν στα ταμεία του συλλόγου για την απόκτησή του από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν τα οκταπλάσια από αυτά που δόθηκαν για να έρθει στο Μάντσεστερ, καθώς οι Μαδριλένοι ξόδεψαν 80 εκ λίρες για τα δικαιώματά του.
Έντβιν φαν ντερ Σάαρ:
Αν και πολλοί άσκησαν έντονη κριτική για την μεταγραφή του Φαν ντερ Σάαρ από τη Φούλαμ το 2005, με τον Ολλανδό να έχει φτάσει αισίως στα 34 του χρόνια, ο Φέργκιουσον απέκτησε έναν τερματοφύλακα που έγινε ο καλύτερος της σύγχρονης εποχής του συλλόγου. Αν και το ποσό της μεταγραφής είναι απροσδιόριστο, ο 42χρονος –πλέον- γκολκίπερ έβγαλε τα… λεφτά του με το παραπάνω, καθώς συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων και ενός Τσάμπιονς Λιγκ.
Παρ’ όλα αυτά, δεν είχαν όλες οι μεταγραφές το ίδιο… happy end.
Ουιλιάμ Προυνιέ:
Μπήκε στη Γιουνάιτεντ με… βίσμα, καθώς ήταν φίλος του Ερίκ Καντονά. Ο κεντρικός αμυντικός Ουιλιάμ Προυνιέ, έχοντας μόλις μία συμμετοχή με τη φανέλα της εθνικής Γαλλίας πήγε στο Μάντσεστερ και αγωνίστηκε σε μόλις δύο αγώνες με την πρώτη ομάδα, επωφελούμενος των τραυματισμών των Στιβ Μπρους, Γκάρι Πάλιστερ και Ντέιβιντ Μέι. Στον δεύτερο αγώνα κόντρα στην Τότεναμ, όπου η Γιουνάιτεντ ηττήθηκε με σκορ 4-1, ο Προυνιέ ήταν μια απόλυτη απογοήτευση με τις φήμες να τον θέλουν να μην ξαναπάτησε το πόδι του στο Νησί.
Μάσιμο Ταΐμπι:
Ο Ταΐμπι κατάφερε να πάρει δύο συμμετοχές περισσότερες από αυτές του Προυνιέ, αλλά όπως και ο Γάλλος δεν μπόρεσε να θέσει εαυτόν στο βασικό σχήμα. Ο Ιταλός τερματοφύλακας έφτασε (μαζί με τους Ρόι Κάρολ και Μαρκ Μπόσνιτς) στο «Ολντ Τράφορντ» σε ένα διάστημα που οι «κόκκινοι διάβολοι» έψαχναν τον αντικαταστάτη του Πίτερ Σμάιχελ. Αν και τα πήγε καλά στο ντεμπούτο του κόντρα στη Λίβερπουλ, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη με αποτέλεσμα να μείνει στην ιστορία της ομάδας ως απλή αναφορά.
Κλέμπερσον:
Υποτίθεται πως ένας παίκτης με τον τίτλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα έκανε τη διαφορά. Αλλά με τον Κλέμπερσον δεν ίσχυε ακριβώς αυτό. Μπορεί να πήρε χρόνο συμμετοχής σε 30 παιχνίδια με τη Γιουνάιτεντ, αλλά ο διεθνής Βραζιλιάνος, που αποτελούσε διακαή πόθο του Σερ Άλεξ, τραυματίστηκε στη δεύτερη συμμετοχή του και δεν μπόρεσε ποτέ να φτάσει στις απαιτήσεις του προπονητή του.
Μπέμπε:
Στην ουσία ανήκει ακόμη στον σύλλογο, αλλά για να είμαστε ρεαλιστές δύσκολα θα μπει ακόμη και στη 18άδα εάν επιστρέψει στο Μάντσεστερ. Αποκτήθηκε από τη Γκιμαράες το 2010, αλλά με μόλις επτά συμμετοχές έφυγε με τη μορφή δανεισμού στη Μπεσίκτας και από εκεί στη Ρίο Άβε. Ίσως η πιο αξιοσημείωτη στιγμή της καριέρας του στην ομάδα είναι το περιστατικό με τον Σερ Άλεξ, κατά το οποίο ο δεύτερος του ζήτησε να κουρέψει τα μαλλιά του, και όταν το έκανε δεν τον αναγνώριζε. «Μωρό» (σ.σ baby) τον αποκαλούσε ο «Φέργκι» και η καριέρα του δεν έφτασε ποτέ παραπάνω από αυτό.
Γιώργος Σιάφας