Το πρωτάθλημα κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει!
Ο δέυτερος γύρος στην premier έχει μόλις ξεκινήσει και όλα δείχνουν πως αυτοί που βιάστηκαν να δώσουν από τώρα την κούπα στη United (την οποία και υποστηρίζω με όλη μου την καρδιά) ίσως έκαναν λάθος.
Παραδοσιακά, στο δεύτερο μισό της premier γίνονται τα παιχνίδια που χρίζουν μια ομάδα πρωταθλήτρια.
Η United πράγματι μπορεί να εχει ακόμα αέρα 5 βαθμών, ωστόσο στο τελευταίο ματς στην έδρα της Tottenham έδειξε και τα τρωτά της σημεία. Η άμυνα πράγματι έχει βελτιωθεί από την επιστροφή του Βίντιτς, αλλά κυρίως επειδή ο Σερ Άλεξ έχει πλέον δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στο ανασταλτικό κομμάτι. Είδαμε στον τελευταίο αγώνα τρεις καθαρούς αμυτικούς χαφ (Cleverlay, Carrick, Jones) με απών τον Ρούνει, πράγμα που μαρτυρά την αλλαγή τακτικής σε τέτοια παιχνίδια. Πλεονέκτημα για τη United είναι πως πλέον έχει τα σημαντικά derby (με εξαίρεση την Arsenal) στην έδρα της. Μειονέκτημα, είναι πως πολλές φορές όταν προηγείται στο σκορ, αναλώνεται σε control παιχνίδι και δεν κυνηγάει να το "τελειώσει", με αποτέλεσμα όταν δέχεται πίεση να κινδυνεύει.
Η City δείχνει την αποφασιστικότητα που έδειξε πέρυσι η United μετά τα 6 γκολ που δέχτηκε στο σπίτι της από τους πολίτες. Έχει αρχίσει να παίζει πιο στρωτό ποδόσφαιρο και ο Μαντσίνι εμπιστεύεται πλέον ταθερό κορμό παιχτών, κρατώντας και σταθερά εκτός τον Μπαλοτέλι, που φαίνεται να "πετάει" για Μιλάνο πλέον. Η μεγάλη απουσία του Τουρέ δεν έχει φανεί πολύ, ενώ θεωρώ πως βαρόμετρο για τη συνέχεια θα είναι ο Σίλβα. Σε περίπτωση που συνεχίσουν το νικηφόρο σερί, θα ματαφέρουν σιγά σιγά το άγχος στην απέντι πλευρά της πόλης.
Περνώντας στο Λονδίνο και την Cheslea, θεωρώ πως το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι οι εσωτερικές τριβές ελέω του προπονητή της. Η ομάδα έχει ενισχυθεί με ένα παίχτη που αρέσει πολύ (Ba) και που θα αυξήσει τον ανταγωνισμό με τον Τόρρες για την κορυφή της επίθεσης. Στο ματς με την Arsenal (το οποίο ήταν πραγματικά καταπληκτικό) έδειξε πως αν είναι σοβαρή μπορεί πραγματικά και αξίζει να βρεθεί υψηλότερα στο βαθμολογικό πίνακα και να απειλήσει τις ομάδες του Μαντσεστερ. Ωστόσο, εμφανίσεις με χαλαρότητα και υπερβολική σιγουριά (όπως την ισοπαλία εντός με την επικίνδυνη Southampton) θα πρέπει να σταματήσουν.
Tottenham, Everton, Arsenal και Liverpool παλεύουν προς το παρόν για την τέταρτη θέση, αν και οι πετεινοί μπορούν να κάνουν την έκπληξη και να ανέβουν πιο ψηλά. Η Arsenal θεωρώ πως χρειάζεται άμεσα ένα μεγάλο γκολτζή για να πάρει τα πάνω της, καθώς οι Ζιρού, Ποντόλσκι δεν έχουν καταφέρει να καλύψουν το κενό του Ολλανδού που έφυγε.
Αλλάζοντας θέμα, κάτι που πραγματικά με εντυπωσιάζει (όσο κι συχνά κι αν το βλέπω) στην premier είναι η σχέσεις μεταξύ παιχτών αντιπάλων ομάδων εντός του αγωνιστικού χώρου. Βλέπεις πως τηρείται fair play και δίνουν τα χέρια σε κάθε ευκαιρία. Βλέπεις μετά το τέλος του αγώνα να αγκαλιάζονται και να αλληλοσυγχαίρονται. Βλέπεις, ό,τι δε βλέπεις στη χώρα μας. Και πραγματικά σου δίνει ελπίδα, ακόμα κι αν είναι μακρινή. Το Ποδόσφαιρο είναι έκφραση πολιτισμού, είναι παιδεία. Μακάρι να αλλαξει μια μέρα κάτι και σε εμάς...και στα δύο αυτά.
Πάνος Βαμβακάρης
ΥΓ: Πολλά συγχαρητήρια για το τελευταίο άρθρο του Άγγελου Αλαμανιώτη!
(Στείλτε μας και εσείς τη δική σας άποψη ή οποιαδήποτε ερώτηση ή σχόλιο στο info@england365.gr)
