George (the) Best...
Ταλέντο από τα λίγα. Μέλος της «αγίας τριάδας» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τα ομοιώματα των οποίων στέκουν αγέρωχα έξω από το «Ολντ Τράφορντ». Γυναικάς, με πάθος για τα γρήγορα αυτοκίνητα και το αλκοόλ. Ατάκες που έγραψαν ιστορία, ένας ποδοσφαιριστής θρύλος που «έφυγε» άδικα πριν από ακριβώς 10 χρόνια, στην ηλικία των 59 ετών. Ο Τζορτζ, ήταν... the Best.
Το μότο είναι γνωστό... «Maradona good, Pele better, George Best»!
Η περισσότερη κουβέντα θα μπορούσε να περιοριστεί για το ταλέντο που πήγε χαμένο, για το μυαλό του που δεν σκεφτόταν αποκλειστικά το ποδόσφαιρο και το δικό του καλό ώστε ν' αποτελεί υπόδειγμα αθλητή, για τις συνέπειες των πράξεων και των επιλογών που έκανε με αποτέλεσμα να «φύγει» το 2005 από ζημιά που είχε υποστεί λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ, όμως, αναμφίβολα, έγραψε ποδοσφαιρική ιστορία.
Η φανέλα με το «7», είναι ίσως θρύλος από μόνης της. Όσοι την έχουν φορέσει, φροντίζουν να την τιμούν. Ο Τζορτζ Μπεστ ήταν ένας από τους καλύτερους σε αυτό...
Μετριόφρων μπορεί να μην ήταν, όμως ήξερε ότι όταν πατούσε το χορτάρι με τα εξάταπα, δεν χωρούσαν... μετριότητες. Και πάντοτε το ποδόσφαιρο ήταν πανέμορφο μ' εκείνον, όταν ξετύλιγε στο γήπεδο τις ικανότητές του.
Ίσως δεν ήταν της άποψης πως ο αθλητής πρέπει να σκέφτεται μόνο τη δουλειά, αλλά όταν έρχεται η ώρα της δουλειάς, οφείλεις να την κάνεις πολύ καλά και όσο πιο σκληρά γίνεται στις προπονήσεις. Έχοντας αρχικά δοκιμαστεί από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πίσω στο 1961, προτού γίνει μέλος της ομάδας και φτάσει σε σημείο να θεωρείται θρύλος και μέλος της «αγίας τριάδας» μαζί με τους Ντένις Λο και Σερ Μπόμπι Τσάρλτον, τα αγάλματα των οποίων σε ... υποδέχονται στο «Ολντ Τράφορντ», ο Μπεστ αποτελεί... μήλον της έριδος για τους οπαδούς των «κόκκινων διαβόλων».
Έχοντας αποφασίσει να βάλει τέλος στην καριέρα του μόλις σε ηλικία 27 ετών προκειμένου να μπορεί πλέον ν' απολαύσει τη ζωή (πράγμα που απέβη και μοιραίο τελικά...), υπάρχουν αυτοί που θέλουν να θυμούνται τον ποδοσφαιριστή, Τζορτζ Μπεστ κι άλλοι που ναι μεν τον παραδέχονται, αλλά από την άλλη είναι της άποψης πως ο «θρύλος» για το ποδόσφαιρο, συνεπάγεται με πολλά περισσότερα από απλά καλά παιχνίδια. Ότι δηλαδή συνεπάγεται και με προσωπικότητα...
«Γεννήθηκα με ένα μεγάλο χάρισμα, όμως πολλές φορές αυτό έρχεται μαζί και με κάτι καταστροφικό... Όπως ήθελα να περνάω τους πάντες και να σκοράρω στο γήπεδο, έτσι ήθελα να κάνω τα πάντα όταν κυκλοφορούσαμε τα βράδια...» είχε πει αρκετά χρόνια μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο ο Μπεστ, από τον οποίο πάντοτε θα θυμόμαστε τις παρακάτω ατάκες:
«Το 1969 σταμάτησα να ασχολούμαι με τις γυναίκες και το αλκοόλ.. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου».
«Αν μου δίνατε την επιλογή να περάσω τέσσερις αμυντικούς της Λίβερπουλ και να σκοράρω από 30 μέτρα ή να πάω με τη Μις Κόσμος, τότε θα ήμουν πραγματικά σε δίλημμα... Ευτυχώς τα έχω κάνει και τα δύο».
«Σταματάω να πίνω όταν... κοιμάμαι».
Πέρα από αυτά, όμως, πανηγύρισε με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον πρώτο τίτλο του συλλόγου μετά το δυστύχημα του Μονάχου, οδηγώντας τους «κόκκινους διαβόλους» στην κορυφή το 1965, τρία χρόνια αργότερα έκλεισε τη σεζόν με 32 γκολ στην πιο εποικοδομητική του χρονιά, κατακτώντας και το ευρωπαϊκό τρόπαιο στο «Γουέμπλεϊ», ενώ κατέκτησε τη «Χρυσή Μπάλα» σε ηλικία μόλις 22 ετών!
Πέρασε λίγο από τις Φούλαμ και Μπόρνμουθ, έχοντας προηγουμένως κάνει το ταξίδι στις ΗΠΑ για λογαριασμό των Λος Άντζελες Άζτεκς και τα χρόνια που ακολούθησαν της απόσυρσης, ήταν δύσκολα...
Με το αλκοόλ να του έχει κάνει ζημιά στο συκώτι, να έχει διαγνωστεί με μεγάλο πρόβλημα το 2000 και να δίνει μάχη, «έφυγε» σαν σήμερα, το 2005.
«Ήμουν αυτός που πήρα το ποδόσφαιρο από το παρασκήνιο και το έβγαλα στο φως...»...
