Η επιτομή του έξυπνου επιθετικού

Όταν ζήτησαν από τον Πολ Σκόουλς να διαλέξει την καλύτερη ενδεκάδα στη σύγχρονη ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στην επιθετική γραμμή της ομάδας δεν υπήρχε κάποιος εκ των Ερίκ Καντονά, Κριστιάνο Ρονάλντο και Γουέιν Ρούνεϊ. Υπήρχε όμως ο Τέντι Σέρινγχαμ, που σαν σήμερα το 1966 είδε το πρώτο φως σε ένα προάστιο του Λονδίνου.



Η επιτομή του έξυπνου επιθετικού
«Είναι ο πιο έξυπνος συμπαίκτης που είχα ποτέ», αιτιολόγησε ο Σκόουλς. Η αλήθεια είναι ότι ο Άγγλος ποτέ δεν εντυπωσίαζε με τα φυσικά του προσόντα. Υπήρχαν πάντα πιο γρήγοροι και πιο δυνατοί επιθετικοί στο νησί. Λίγοι όμως είχαν αντίληψη εφάμιλλη με αυτή του Σέρινγχαμ. Από την Μίλγουολ, ομάδα που ξεκίνησε την καριέρα του, μέχρι την Γιουνάιτεντ με την οποία έφτασε μέχρι την κορυφή της Ευρώπης ήταν πάντα ένας συνεπέστατος σκόρερ, ικανός να αλλάξει τη ροή ενός παιχνιδιού από το πουθενά, με μία μόνο κίνηση.

Τα χρόνια της υπομονής

Το όνομα του άρχισε να κάνει αίσθηση στο αγγλικό ποδόσφαιρο το 1987 όταν σε ηλικία 21 ετών σόκαρε το νησί με την ξέφρενη πορεία της Μίλγουολ στην παρθενική της συμετοχή στην μεγάλη κατηγορία. «Ήμαστα κοντά στην κορυφη μέχρι τον Μάρτιο. Ήταν εκπληκτικό! Όλοι μιλούσαν για εμάς»! έγραψε στην αυτοβιογραφία του. Τέσσερα χρόνια αργότερα και ενώ τα «λιοντάρια» δεν έπαιζαν πια στην πρώτη κατηγορία, ο «πολύς» Μπράιν Κλαφ ήθελε έναν επιθετικό που θα πλαισίωνε τον γιο του στην επιθετική γραμμή και τον βρήκε στο πρόσωπο του Τέντι Σέρινγχαμ. Η αρκετά παραγωγική του χρονιά στη Νότινγχαμ αποτέλεσε το «διαβατήριο» για να υπογράψει τον Αύγουστο του 1992 στην Τότεναμ έναντι 2,1 εκ. λιρών. Στην πρώτη του σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ της κατηγορίας με 22 τέρματα κερδίζοντας με το σπαθί του μια κλήση στην εθνική ομάδα. Στα τέσσερα χρόνια που έμεινε στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» έγινε σύμβολο για τους φίλους της Τότεναμ και μόνιμο μέλος στις λίστες με τους καλύτερους επιθετικούς στο νησί. Παρ’όλη την αναγνώριση όμως που βίωνε έχοντας συμπληρώσει 31 χρόνια ζωής, του έλειπε αυτό που ζητάει κάθε ποδοσφαιριστής: οι τίτλοι!

Και ξαφνικά...Μάντσεστερ

Κάπου εκεί προέκυψε το ενδιαφέρον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που το καλοκαίρι του 1997 είχε «μείνει στα κρύα του λουτρού» μετά την απόφαση του Ερίκ Καντονά να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο και έψαχνε εναγωνίως επιθετικό. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον πίστευε ότι ο Σέρινγχαμ ήταν ικανός να …γεμίσει τα παπούτσια του Γάλλου παρά το γεγονός οτί ο κόσμος περίμενε ένα μεγαλύτερο όνομα σε νεότερη ηλικία, αφού ο Άγγλος ήταν κάποιες μέρες μεγαλύτερος από τον «βασιλιά Έρικ»! Η αρχή του στο «Ολντ Τράφορντ» δεν ήταν εύκολη καθώς στην πρώτη του χρονιά οι «κόκκινοι διάβολοι» είδαν την πλάτη της Άρσεναλ και τελείωσαν τη σεζόν χωρίς τίτλο, ο ίδιος όμως κέρδισε μια θέση στην αποστολή της εθνικής Αγγλίας για το Μουντιάλ της Γαλλίας.

Το σωτήριο έτος 1999

Το ξεκίνημα της επόμενης σεζόν δεν ήταν το ιδανικό καθώς μετά την απόκτηση του Ντουάιτ Γιορκ από την Άστον Βίλα, ο Σέρινγχαμ έβλεπε τις παρουσίες του στην βασική ενδεκάδα να μειώνονται αισθητά. Ο μήνας που θα έκρινε όλα τα τρόπαια πάντως ήταν ο Μάιος. Αρχικά οι «κόκκινοι διάβολοι» εξασφάλισαν το πρωτάθλημα, ενώ λίγες μέρες αργότερα ο Σέρινγχαμ ήρθε από τον πάγκο στο τελικό του κυπέλλου και έδωσε στην ομάδα του το προβάδισμα απέναντι στη Νιουκάστλ. Η ψυχολογία του ήταν στα ύψη και μετά την καθοριστική συμβολή του για την κατάκτηση του νταμπλ εντός συνόρων περίμενε να ξεκινήσει βασικός στον ευρωπαϊκό τελικό της 26ης Μαΐου στο Καμπ Νου της Βαρκελώνης. «Μετά το γκολ στον τελικό κυπέλλου περίμενα να είμαι βασικός» δήλωσε δέκα χρόνια μετά. Στο ημίχρονο και ενώ η Μπαγερν είχε το προβάδισμα, ο Φέργκιουσον του είπε πως θα έμπαινε αλλαγή αν η Γιουνάιτεντ δεν έβρισκε γρήγορα το γκολ της ισοφάρισης. «Ξέρω ότι ακούγεται άσχημο, αλλά δεν ήθελα να βάλει γκολ η ομάδα στο πρώτο τέταρτο, για να αγωνιστώ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ»! Τελικά ο Σέρινγχαμ πάτησε το χορτάρι του Καμπ Νου και έκανε αυτό που ήξερε να κάνει καλύτερα: άλλαξε την ιστορία του αγώνα. Στα τελευταία τρία λεπτά, αρχικά ισοφάρισε και στην συνέχεια έδωσε την ασίστ στον Σόλσκιερ για να ολοκληρωθεί μία από τις πιο επικές ανατροπές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Έτσι, σε ηλικία 33 ετών, ο Τέντι Σέρινγχαμ πανηγύρισε τους τρεις πρώτους τίτλους της καριέρας του μέσα σε διάστημα δεκαπέντε ημερών...

Διακρίσεις μέχρι τα «γεράματα» και...πόκερ

Στο Μάντσεστερ έμεινε για δύο ακόμα περιόδους, κερδίζοντας άλλα δύο πρωταθλήματα, αλλά και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της Πρέμιερ Λιγκ σε ηλικία 35 ετών. Μετά την λήξη του τετραετούς συμβολαίου του επέστρεψε στην Τότεναμ οπού θα είχε περισσότερο χρόνο συμμετοχής πετυχαίνοντας τον στόχο της συμμετοχής στο Παγκόσμιου Κύπελλο του 2002. Μετά από μια διετία στο Λονδίνο πέρασε από την Πόρτσμουθ, ενώ στη συνέχεια βοήθησε και την Γουέστ Χαμ να επιστρέψει στην ελίτ του αγγλικού ποδοσφαίρου κατακτώντας τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της Τσάμπιονσιπ σε ηλικία 39 ετών! Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε και πάλι στην Πρεμιερσιπ, με την τελευταία του συμμετοχή να καταγράφεται σε ηλικία 40 ετών και 270 ημερών, σημειώνοντας ρεκόρ που κρατάει μέχρι και σήμερα αν εξαιρεθεί η θέση του τερματοφύλακα. Μετά το πέρας της ποδοσφαιρικής του καριέρας ο Τέντι Σέρινγχαμ διέπρεψε και στο πόκερ, φτάνοντας σε αρκετά ψηλές θέσεις του παγκόσμιου ταμπλό. Σήμερα, σε ηλικία 49 ετών έχει επιστρέψει στην Γουέστ Χαμ, στην θέση του προπονητή με ειδίκευση στην επίθεση, με τους παίκτες των «σφυριών» αλλά και τον ίδιο τον Σαμ Άλαρντάις να τον αποθεώνουν για την δουλειά του.

«Λάτρευα τον τρόπο που έπαιζε ο Σέρινγχαμ! Έχω πάρει πολλά στοιχεία από το παιχνίδι του και προσπαθώ να μελετήσω τις κινήσεις του», δήλωσε πρόσφατα το πρόσωπο της χρονιάς στο νησί, Χάρι Κέιν. Η αλήθεια είναι ότι ο Τέντι Σέρινγχαμ είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ποδοσφαιριστή που άφησε το στίγμα του στην Πρέμιερ Λιγκ έχοντας σαν κύριο όπλο το μυαλό του και όχι την ταχύτητα ή την δύναμη. Με τον τρόπο που αγωνιζόταν κέρδισε τις καρδιές όλων στις ομάδες που αγωνίστηκε αλλά και την εκτίμηση όλων των ποδοσφαιρικών αναλυτών στο νησί που τον κατατάσσουν στους κορυφαίους Άγγλους επιθετικούς της γενιάς του!

Στέφανος Μαρολαχάκης