Ο ξεχωριστός κύριος Ανρί!

Όταν τον Αύγουστο του 1999 ο Αρσέν Βενγκέρ πλήρωνε τα χρήματα που απαιτούσε η Γιουβέντους για να  φέρει στο «Χάιμπουρι» τον Τιερί Ανρί  κάποιοι τα θεώρησαν πεταμένα λεφτά. Όταν έφυγε πια από το Λονδίνο, τον Μάιο του 2007 για να αναζητήσει στην Μπαρτσελόνα νέες προκλήσεις ήταν πια ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των «κανονιέρηδων» και εκείνη την εποχή  ο κορυφαίος φορ στον κόσμο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος



Ο  ξεχωριστός κύριος Ανρί!

Το αντίο του Ανρί στο ποδόσφαιρο έρχεται σε μία στιγμή που αναλογίζεσαι πως αν ο χρόνος μπορούσε να γυρίσει πίσω και ήταν πάλι 25 χρονών θα κόστιζε πιθανώς πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ! Και αυτό που θα θυμόμαστε πάντα μόλις ακούμε το όνομα του ήταν ο τρόπος που είχε να τελειώνει τις φάσεις και ο οποίος αν και ενστικτώδης  θα έπρεπε να υπήρχε τρόπος να διδάσκεται σε σεμινάρια!

Ο Γάλλος σούπερσταρ θα χρωστά πάντα αιώνια ευγνωμοσύνη στον Βενγκέρ. Όταν έγινε εκείνη η μεταγραφή το 1999 έμοιαζε καταδικασμένη να αποτύχει. Στους ελάχιστους  μήνες της παρουσίας του στο Τορίνο με την φανέλα της «Βέκια Σινιόρα» ο Ανρί δεν είχε να επιδείξει κάτι. Η θέση του ήταν κάτι ανάμεσα σε εξτρέμ και περιφερειακός φορ. Το 1998  η Γαλλία κατέκτησε το Μουντιάλ στα δικά της γήπεδα με τον Ανρί  βασικό σε κάποια ματς. Σκόραρε με την Νότιο Αφρική και την Σαουδική Αραβία αλλά γενικότερα δεν έκανε κάτι που να αφήσει την σφραγίδα του στον τελικό θρίαμβο. Δεν τον θεωρούσε κάποιος ως βασικό στέλεχος εκείνης της ομάδας και δεν  έμοιαζε να έχει περιθώρια για κάτι σπουδαίο στην καριέρα του! Ίσως γιατί δεν είχε ξεκάθαρη θέση. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε ζορίσει τον εαυτό του να καταλάβει τι είναι για τον ίδιο καλύτερο!

Ο  Αρσέν Βενγκέρ υπήρξε ο πυγμαλίωνας του. Δάσκαλος αληθινός από την πρώτη μέρα που συναντήθηκαν στην Μονακό είναι αυτός που τον έβγαλε στον αφρό. Ηταν το 1996 και ο νεαρός Τιερί με την φανέλα των Μονεγάσκων επιθυμούσε  να παίζει στα άκρα. Ο Αλσατός τεχνικός έβλεπε πως αυτό δεν τραβούσε. Κάποιες φορές  όμως ο Ανρί με την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, κατάφερνε να ανατρέπει τις άμυνες. Αν και δεν συνέβαινε όσο  συχνά έχει ανάγκη η ομάδα.  

Όταν ξαναβρέθηκαν στο Λονδίνο ο Βενγκέρ ήταν κάθετος. Ο Ανρί θα έπαιζε  εκεί που θα του υποδείκνυε  ο ίδιος, και όχι όπου επιθυμούσε. Σε μία συνέντευξη του το 2004ο Ανρί παραδέχτηκε πως αυτό του έσωσε την καριέρα. Και στην Αγγλία άρχισε να απολαμβάνει το ποδόσφαιρο.

Ποδοσφαιριστής απρόβλεπτος με ικανότητα να κάνει σλάλομ και να σκοράρει από απίθανες θέσεις ο Τιερί έγινε σιγά σιγά ο κορυφαίος σε αυτό τον ρόλο. Το 2003-2004 ακούμπησε το τέλειο. Η Αρσεναλ πέρασε στην ιστορία ως η πρώτη ομάδα μετά την Πρέστον το 1888-89 που τελείωνε τη σεζόν χωρίς ήττα μόνο που πια στον 21ο αιώνα αυτό έμοιαζε αδιανόητο! Και το 2005-2006 παραλίγο με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του να κάνει την Αρσεναλ και πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Σε ερώτηση που του έχει γίνει για τα γκολ που άφησαν άγαλμα τόσους γκολκίπερ από την επινόηση του, είχε πει πως του αρέσει να ξαφνιάζει πρώτα από όλους τον εαυτό του! «Κάνω κάτι που να μην περιμένω ούτε εγώ ο ίδιος» δήλωνε  στηSunday Telegraph το 2003.

Ο Χένρι Γουίντερ , ένας από τους κορυφαίους Βρετανούς αρθρογράφους τον είχε  αποκαλέσει «Αληθινό ποδοσφαιρικό Ζορό που εμφανίζεται από το πουθενά σε κάποιες φάσεις και δίνει την λύση στο αδιέξοδο»! Ο Ανρί δεν ήταν πλήρης, έλεγαν  οι επικριτές του επειδή δεν σκόραρε συχνά με το κεφάλι! Για λόγους συντομίας ας συμφωνήσουμε και ας μας πουν τότε  πόσοι άλλοι μπορούν να πάρουν την μπάλα στην περιοχή τους και να κάνουν τις κούρσες που κατάφερνε  πριν τελειώσουν την φάση με ένα πλασέ, ή δυνατό σουτ; Ο Ανρί ήταν το πλησιέστερο στην άποψη του τι χρειάζεται στο  σύγχρονο ποδόσφαιρο του 21ου αιώνα από έναν φορ για τουλάχιστον οκτώ χρόνια. Το 2009  βοήθησε την Μπαρτσελόνα στην οποία μετακινούμενος το 2007 ξαναβρήκε το χαμένο κέφι του να κατακτήσει κάθε διαθέσιμο τίτλο εντός και εκτός συνόρων αλλά για πάντα όταν λέμε στο μέλλον το όνομα του θα τον συνδέουμε με την Αρσεναλ της οποία παραμένει ο κορυφαίος σκόρερ και δύσκολα θα ξεπεραστεί!

Βλέποντας τα τέρματα που πέτυχε αυτά τα χρόνια  μένεις πραγματικά άφωνος. Γιατί ο  Γάλλος φορ διέθετε  ένα εκπληκτικό ρεπερτόριο στην εκτέλεση. Με σουτ αριστερό ή δεξί, πλασέ, έξω από την περιοχή, μέσα από την περιοχή, με τακουνάκι, με ατομική ενέργεια από τη σέντρα! Πέρασε μέσα σε μόλις 8 πλήρεις σεζόν  στην κορυφή της λίστας των σκόρερ της Αρσεναλ τον εξαιρετικό Ιαν Ράιτ αλλά και πολλούς μεγάλους που φόρεσαν αυτή την στολή. Ονόματα όπως του Κλιφ Μπάστιν, του Τεντ Ντρέικ, του Τζον Ράντφορντ, του Τσάρλι Νίκολας, του Μάλκολμ Μακντόναλντ, του Αλαν Σμιθ, του Φρανκ Στέιπλετον, του Ντένις  Μπέργκαμπ, έμειναν γρήγορα πίσω από αυτόν τον νεαρό Γάλλο. Ναι είχε  μία αλαζονεία στους πανηγυρισμούς,  ένα ιδιότυπο στυλ, ήθελε να προκαλεί αλλά  υπήρξε  ξεχωριστός.