Η πρώτη «διαφορετική» επέτειος του Χίλσμπορο

Είναι πολύ σπάνιο στην επέτειο μιας τραγωδίας να υπάρχει κάτι να απαλύνει τον πόνο. Ωστόσο, 24 χρόνια μετά τα όσα έγιναν στο Χίλσμπορο, όλη η οικογένεια της Λίβερπουλ νιώθει διαφορετικά σε σχέση με τις προηγούμενες φορές που το ημερολόγιο έδειχνε 15 Απριλίου. Και για αυτό «ευθύνεται» η απόφαση του περασμένου Σεπτεμβρίου.  



Η πρώτη «διαφορετική» επέτειος του Χίλσμπορο

Θυμηθείτε εδώ τι έγινε στο Χίλσμπορο

Η Τετάρτη, 12 Σεπτεμβρίου 2012 πέρασε στην ιστορία ως η ημέρα που μια κυβέρνηση στο όνομα ενός ολόκληρου έθνους απολογήθηκε στις οικογένειες των 96 θυμάτων, αποκαλύπτοντας την πλήρη αλήθεια για την τραγωδία του 1989. Την «αλήθεια» που παραδέχθηκε ακόμη και η εφημερίδα «The Sun».

Πέρασε, σχεδόν, μια γενιά, κάθε 25 χρόνια λογίζεται αυτή, ούτως ή άλλως. Σε αυτά τα χρόνια η υπομονή των φίλων του συλλόγου ατσαλώθηκε και ολόκληρη νοοτροπία χτίστηκε πάνω στα συντρίμμια των εξεδρών του γηπέδου του Σέφιλντ.

Η απόδοση ευθυνών είναι το επόμενο στάδιο για την απόλυτη δικαίωση των οικογενειών, των συγγενών των θυμάτων και γενικά όλης της οικογένειας του συλλόγου. Εάν βέβαια μπορούμε να μιλάμε για απόλυτη δικαίωση όταν πρόκειται για απώλειες ανθρώπινων ψυχών. Η αλήθεια ήρθε, η δικαιοσύνη περιμένει τη σειρά της για να κλείσει ο κύκλος που άνοιξε 24 χρόνια πριν.

Ίσως το σημαντικότερο πράγμα που «δίδαξε» το Χίλσμπορο είναι το πάθος και η αφοσίωση για τον «αγώνα», η πίστη σε έναν σκοπό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Αν Γουίλιαμς. Η 62χρονη Αγγλίδα έχασε το γιο της στην τραγωδία του 1989, όταν αυτός ήταν –μόλις- 15 ετών. Μέσα στο 2012 έμαθε πως η ίδια πάσχει από καρκίνο. Είναι στο τελευταίο στάδιο και η κατάστασή της δεν της επιτρέπει να βρεθεί στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί σήμερα στο κέντρο του Λίβερπουλ. Για 24 χρόνια πάλευε με τις τύψεις, με τους δαίμονές της, με τη γραφειοκρατία και το πολιτικό σύστημα για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Τα κατάφερε. Με κόστος την ίδια της την υγεία, κάτι που πιθανώς της στερήσει την ίδια της τη ζωή.

Όταν το ημερολόγιο δείχνει 15 Απριλίου, όλο το Μέρσεϊσαϊντ πενθεί. Μένει σιωπηλό, κατεβάζει το κεφάλι κάτω και ψιθυρίζει 96 ονόματα. Όσοι νομίζουν πως ο πόνος απαλύνεται με το χρόνο, πως είναι πιο εύκολο, κάνει λάθος.