European Super League: Αποτυχημένο Ποδοσφαιρικό Πραξικόπημα ή σκηνές από ταινία προσεχώς;

Το ποδόσφαιρο είναι το πάθος των οπαδών, αυτοί κάνουν τις ομάδες μεγάλες ή μικρότερες. Είναι θέμα αρχών. Δεν πληρώνουμε ποτέ για αυτό που μας ανήκει. Οτιδήποτε μπορούσε να πάει στραβά για αυτή την ποδοσφαιρική ανταρσία, πήγε... 



European Super League: Αποτυχημένο Ποδοσφαιρικό Πραξικόπημα ή σκηνές από ταινία προσεχώς;

Σύμφωνα με έναν θρύλο, υπήρχε κάποτε ένας Βασιλιάς στην Ανατολή ο οποίος είχε διακαή πόθο για κάποια διαμάντια τα οποία ήταν κρυμμένα σε μια δύσβατη κορυφή ενός απρόσιτου βουνού. Πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι είχαν προσπαθήσει να τα αποκτήσουν και να τα χαρίσουν στον Βασιλιά, ώστε να κερδίσουν την εύνοιά του. Κανείς δεν τα είχε καταφέρει, μέχρι που ένας ακόλουθός του, ο οποίος του είχε τρομερή αδυναμία, αποφάσισε να κάνει το μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι.

Μετά από εβδομάδες κακουχιών και θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή του, κατάφερε να τα βρει και να τα πάρει στην κατοχή του.

Όταν κατέβηκε από το βουνό, αποφάσισε να ξεκουραστεί ένα βράδυ προτού ξεκινήσει το ταξίδι επιστροφής. Ξυπνώντας το επόμενο πρωί ανακάλυψε ότι τα πετράδια είχαν κάνει φτερά. Κάποιοι αποφάσισαν να τα κλέψουν και να του ζητήσουν λύτρα προκειμένου να τα επιστρέψουν, γνωρίζοντας πόσο σημαντικά ήταν για εκείνον. Εκείνος όμως απάντησε ότι «Έχετε κάνει κάποιο λάθος. Είναι θέμα αρχών. Δεν πληρώνω ποτέ για να αποκτήσω κάτι δικό μου».

Μόλις πριν μια εβδομάδα, οι Times του Λονδίνου διέρρεαν την πληροφορία ότι δώδεκα μεγάλα ποδοσφαιρικά κλαμπ, είχαν αποφασίσει να δημιουργήσουν μια κλειστή διοργάνωση η οποία θα λάμβανε χώρα στα μέσα κάθε εβδομάδας, εκεί που μέχρι σήμερα γίνονται τα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ. 

Μέσα σε λίγες ώρες, η αναστάτωση στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα ήταν αναπόφευκτη. 

Η ΟΥΕΦΑ και η ΦΙΦΑ είχαν τραβήξει το σπαθί τους και απειλούσαν με αποκεφαλισμό των ανταρτών. Η βρετανική Κυβέρνηση και η γαλλική Προεδρία είχαν εκφράσει την δυσαρέσκειά τους για το όλο εγχείρημα. Η αγγλική Λίγκα, το πιο πλούσιο σε θέαμα και χρήματα πρωτάθλημα στην Ευρώπη είχε ήδη ανακοινώσει ότι θα αποφάσιζε σκληρές τιμωρίες για τις έξι μεγαλύτερες ομάδες που έστησαν αντάρτικο. 

Οι δε οπαδοί, χρησιμοποιώντας τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιτέθηκαν με σφοδρότητα και ολομέτωπα στο νέο εγχείρημα, αφού δικαίως αισθάνθηκαν ότι θα κατέστρεφε κάθε μορφή εθνικού πρωταθλήματος.

Το εγχείρημα της Σούπερ Λιγκ δεν προήλθε ξαφνικά. Οι ανάγκες των μεγάλων σε χρήματα ήταν πάντοτε σε περίοπτη θέση, ήρθε όμως η πανδημία να τις κάνει εντονότερες. Μια ματιά στις δημοσιοποιημένες οικονομικές καταστάσεις κάποιων εκ των ιδρυτικών μελών της λίγκας που κράτησε …48 ώρες, επισημαίνει την ανάγκη που έχουν για άμεση οικονομική ενίσχυση. 

Η Ρεάλ, έχει καθαρό χρέος 241 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζει σε αυτό το δάνειο για την ανακαίνιση του Μπερναμπέου. Η Γιουνάιτεντ έκλεισε το έτος με ζημία της τάξης των 23 εκατομμυρίων λιρών. Η Άρσεναλ είχε ζημιές 47 εκατομμυρίων. Η Τότεναμ, που σχεδόν δεν πρόλαβε να «μπει» στο καινούργιο της γήπεδο, έγραψε ζημιές 63 εκατομμυρίων λιρών. Η Σίτυ, ζημιές 24 εκατομμυρίων λιρών. Η Λίβερπουλ ανακοίνωσε με τη σειρά της ζημιά 45 εκατομμυρίων λιρών δίχως την εφορία και μείωση κατά 8% στα έσοδά τους μέχρι και τον Μάιο του 2020.

Μόνη ομάδα με κέρδη (32 εκατ.λιρών) ήταν η Τσέλσι. 

Μόνο που σε αντίθεση με όλες τις άλλες έχει ένα γήπεδο το οποίο στην κυριολεξία το έχουν πάρει τα χρόνια με τον Αμπράμοβιτς να έρχεται πρώτα σε ρήξη με τους οπαδούς της ομάδας καθώς ήθελε να φύγει η ομάδα από την φυσική της έδρα και μετέπειτα με την ίδια την βρετανική Κυβέρνηση, αποφασίζοντας τελικά να παγώσει τα σχέδια για ανακαίνιση. 

Προσθέστε στην λίστα των προβλημάτων ότι η βρετανική Κυβέρνηση έχει ανακοινώσει την αύξηση του εταιρικού φόρου από 19% σε 25% από τον Απρίλιο του 2023.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό το οποίο εξελίχθηκε ταχύτατα από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης. Μπορεί οι οικονομικοί λόγοι να συντρέχουν, το ποδόσφαιρο όμως στην Ευρώπη είναι κάτι βαθιά πολιτικό και κοινωνικό, κάτι που οι Αμερικάνοι ιδιοκτήτες της Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ φαίνεται να δυσκολεύονται να αντιληφθούν. 

Ξεκινώντας από την Τσέλσι, σύμφωνα και με πληροφορίες που δημοσιεύει το έγκυρο «The Athletic», ο Ρώσος ιδιοκτήτης της ομάδας δεν ήταν ποτέ μεγάλος θαυμαστής της Σούπερ Λιγκ. Άλλωστε δεν συνηθίζει να κάνει δηλώσεις ούτε να έρχεται σε επαφή με κανέναν άλλον πέρα από τους συνεργάτες του, στην συγκεκριμένη περίπτωση, τον Στιβ Μπακ, ο οποίος είχε μιλήσει στους παίκτες την Δευτέρα για την απόφαση της ομάδας. 

Οι παίκτες, διεθνείς με τις ομάδες τους και με συμβόλαια που έχουν όρους για την συμμετοχή καθώς και τα ποσοστά επιτυχίας στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ ήταν φυσικά αναστατωμένοι. Το Euro 2020 θα αρχίσει σε λίγο καιρό και η Τσέλσι έχει διεθνείς στην εθνικές ομάδες της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, οι οποίοι κινδύνευαν με άμεσο αποκλεισμό. 

Ο επόμενος τελικός του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ είναι προγραμματισμένος να γίνει στην Αγία Πετρούπολη στην Ρωσία και η ομάδα του Δυτικού Λονδίνου μόλις είχε ανακοινώσει ότι θα αποσυρόταν από την διοργάνωση. 

Ο μεγαλύτερος χορηγός του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ είναι η rωσική, κρατική εταιρεία Gazprom η οποία αποτελεί εργαλείο άσκησης οικονομικής επιρροής της Ρωσίας σε όλη την Ευρώπη. 

Η Τσέλσι έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να έχει ισοσκελισμένο και υγιή ισολογισμό, στα πρότυπα των κανόνων της ΟΥΕΦΑ. Ο Πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ είναι Ρώσος. Όλα αυτά συνηγορούν στο ότι ο Αμπράμοβιτς, παίρνοντας την Τσέλσι από την αγκαλιά της ΟΥΕΦΑ και βάζοντάς την υπό την χορηγία μιας αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας σαν την JP Morgan, θα έδινε το λάθος πολιτικό μήνυμα στην πιο κακή χρονική στιγμή.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ούτε εμφανίστηκε σε συζητήσεις, ούτε ότι η Τσέλσι ήταν διστακτική με όλο αυτό το σχέδιο και τελικά ήταν η πρώτη ομάδα που αποχώρησε από το εγχείρημα, ανοίγοντας τον δρόμο για τους υπόλοιπους.

Ούτε είναι τυχαίο ότι ο Τσέφεριν έχει ανεπίσημα δηλώσει ότι ίσως υπάρξουν τιμωρίες για τις αντάρτισσες ομάδες πλην όμως των δύο που αποχώρησαν άμεσα από την Σούπερ Λιγκ, δηλαδή την Τσέλσι και την Σιτι. 

H δεύτερη ομάδα της πόλης του Μάντσεστερ έχει τους λόγους της να μην νιώθει άνετα με την ΟΥΕΦΑ. Δεν είναι πολύς καιρός που τιμωρήθηκε με αποκλεισμό από τις διοργανώσεις λόγω παραβίασης του Financial Fair Play (FFP). Παρά το ότι κατάφερε να ανατρέψει την απόφαση στο CAS (Court ofArbitration for Sports), η Σίτι ποτέ δεν έγινε δεκτή με καλές προθέσεις ούτε στην αγγλική λίγκα, ούτε στην Ευρώπη. 

Είναι όμως μια ομάδα της οποίας η ιδιοκτησία έχει βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά τα οποία δεν θα μπορούσε να αγνοήσει σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή. 

Ανήκει στον Σεΐχη Μανσούρ από τα Αραβικά Εμιράτα και αυτό σημαίνει ότι ο φετινός ημιτελικός του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ της Παρί και της Σίτι δεν θα είναι μονάχα ποδοσφαιρικό γεγονός. 

Τα Εμιράτα και το Κατάρ είναι άσπονδοι εχθροί στην Μέση Ανατολή. Η Σίτι έπρεπε να διαλέξει πλευρά. Οι μόνες ομάδες που δεν συμμετείχαν στο εγχείρημα της Σούπερ Λιγκ, η Παρί και η Μπάγερν έχουν χρηματοδότηση από το Κατάρ.

Η Σίτι αποφάσισε να συμμετάσχει στην Σούπερ Λιγκ όχι γιατί έχει οικονομικό πρόβλημα, αλλά γιατί δεν ήθελε να μείνει πίσω. Ήθελε να ξέρει πώς θα βρίσκεται αντιμέτωπη με το αντίπαλο δέος του Κατάρ, αλλά όταν αντιλήφθηκε την προχειρότητα του εγχειρήματος και μόλις είδε την Τσέλσι να αποχωρεί, ακολούθησε με μεγάλη άνεση.

Μιλώντας για προχειρότητα, αξίζει να αναφέρουμε ότι ένα εγχείρημα τέτοιας κλίμακας χρειαζόταν περισσότερη διαφήμιση και τις καλύτερες δημόσιες σχέσεις. 

Ο Αρσεν Βενγκέρ δήλωσε ότι το όλο σχέδιο στόχευε ξεκάθαρα στην διάλυση της Πρέμιερ Λιγκ. Οι ομάδες που θα εξασφάλιζαν ούτως ή άλλως την συμμετοχή τους δεν θα είχαν πλέον κανένα κίνητρο να διεκδικήσουν μία εκ των πρώτων τεσσάρων θέσεων της κατάταξης. Όσες θα έμεναν εκτός, δεν θα είχαν κανένα κίνητρο να διεκδικήσουν την νίκη. 

Αναπόφευκτα τα παιχνίδια θα γίνονταν βαρετά, οι παίκτες δεν θα έβαζαν τα πόδια τους στην φωτιά, τα τηλεοπτικά δικαιώματα θα ήταν φτηνότερα, τα χρήματα δεν θα ήταν αρκετά για τους μικρομεσαίους. 

Πώς να προχωρήσει η Σούπερ Λιγκ όταν δεν βρέθηκε κανένας διάσημος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής να την υποστηρίξει; 

Όταν ο Πρόεδρος της Ρεάλ έκανε δηλώσεις ότι πρέπει να αλλάξει η …διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα για να γίνει περισσότερο ελκυστικό το άθλημα στους νέους; Ότι οι ομάδες δεν έχουν κανένα όφελος να αφήνουν τους παίκτες τους να παίζουν με τις εθνικές ομάδες;

Οι πρώτοι που αντέδρασαν μαζικά ήταν φυσικά οι Άγγλοι οπαδοί. Οι παίκτες της Λίβερπουλ ήταν οι πρώτοι που ένιωσαν την οργή και την απογοήτευση του κόσμου στον εκτός έδρας αγώνα τους με την Λιντς. Στην βόλτα τους στην πόλη, αντιμετωπίστηκαν με θυμό και αποδοκιμασίες.

Ακολούθησαν εκείνοι της Τσέλσι που έστησαν μπλόκο στο λεωφορείο της ομάδας τους έξω από το γήπεδο, απαιτώντας τουλάχιστον μια ένδειξη από τους παίκτες ότι δεν συμφωνούν. 

Την βρήκαν στο πρόσωπο ενός θρύλου της ομάδας, του Πετρ Τσεχ και μόνο τότε άφησαν το λεωφορείο να περάσει. Πανηγύρισαν, δε, την αποχώρηση της Τσέλσι με τρόπο έντονο, σαν να είχαν κερδίσει ένα ολόκληρο τρόπαιο. 

Ο Πέρεθ, εμφανώς δυσαρεστημένος μίλησε για 40-50 άτομα έξω από το γήπεδο. Την εποχή των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τέτοια ψέματα καταρρέουν γρήγορα. 

Ήταν τουλάχιστον 1000 άτομα, τα οποία διαδήλωσαν ειρηνικά, παρουσία αστυνομίας, και εν μέσω πανδημίας, την αντίθεση τους στην αλλαγή του ποδοσφαίρου. Του εθνικού σπορ της Αγγλίας και βασιλιά των σπορ σε όλο τον κόσμο. Αυτό που δεν ανέφερε ο Πέρεθ, είναι πόσο λάθος είχε υπολογίσει την αντίδραση του κόσμου και των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών. Ένας ηγέτης πρέπει να μπορεί να αφουγκράζεται την θέληση του κόσμου, όχι να την αγνοεί για να μην θολώνει η κρίση του.

Όπως δεν θόλωσε ούτε η κρίση του Γιούργκεν Κλοπ, ούτε και του Τζόρνταν Χέντερσον. Ο προπονητής και ο αρχηγός της Λίβερπουλ ήταν από την αρχή αρνητικοί. Ο Κλοπ είναι προφανές ότι έχει θυμώσει πολύ με την ιδιοκτησία της ομάδας η οποία ουδέποτε τον προειδοποίησε. 

Ο ιδιοκτήτης της Λίβερπουλ, Χένρι, πρέπει να κατάλαβε ότι έχει πάρει μια πολύ λανθασμένη απόφαση όταν ο εγγονός του Πέισλι ζήτησε να αποσυρθεί το άγαλμα του παππού του από το Άνφιλντ. 

Ο Πεισλι εκτός των άλλων έχει τιμηθεί με τίτλο τιμής από την Βασίλισσα της Αγγλίας. Ακόμη και ο διάδοχος του Βρετανικού θρόνου, Πρίγκιπας Γουίλιαμ, ανακοίνωσε την ανακούφισή του για την αποχώρηση των αγγλικών ομάδων από το ριψοκίνδυνο εγχείρημα. 

Τέτοια συντριπτική ήττα στο επίπεδο των δημοσίων σχέσεων δεν την φαντάζονταν ποτέ οι εγκέφαλοι της Σουπερ Λιγκ, Πέρεθ και Ανιέλι.

Αυτό λέει πολλά για το επίπεδο ηγεσίας τους, καθώς παρότι η Σούπερ Λιγκ είναι ξεκάθαρα ένα λάθος που θα κατέστρεφε το ποδόσφαιρο όπως το γνωρίζουμε, για εκείνους δεν παύει να ήταν και ίσως συνεχίζει να είναι το πιο σπουδαίο τους σχέδιο. Δεν το είχαν δουλέψει, δεν το είχαν προετοιμάσει καθόλου καλά και αυτό λέει πάρα πολλά για τις ηγετικές τους ικανότητες. Έχασαν την μάχη των εντυπώσεων από την πρώτη στιγμή.

Παρέσυραν τόσο τον Λέβι της Τότεναμ ενώ είχαν εξ αρχής μαζί τους τον Τζος Κροένκε της Άρσεναλ. 

Ο πρώτος σίγουρα αποτελεί ένα στέλεχος επιχείρησης που έχει καταφέρει να ανεβάσει τον Τότεναμ αρκετά επίπεδα στα μη-αγωνιστικά κομμάτια. 

Ο Κροένκε, πιθανώς επηρεασμένος από την παρουσία του στο NBA και στους Ντένβερ Νάγκετς να θεώρησε λογικό το όλο εγχείρημα. Οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες της Γιουνάιτεντ, της Λίβερπουλ και της Άρσεναλ, προφανώς θεώρησαν όλο αυτό μια πολύ καλή ιδέα για να αυξήσουν τα κέρδη τους. 

Τόσο όμως οι Γκλέιζερ, όσο και ο ιδιοκτήτης της Τότεναμ που κατοικεί σε έναν φορολογικό παράδεισο σε νησιώτικο σύμπλεγμα στις Μπαχάμες δεν έχουν άμεση επαφή με τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Ίσως για αυτό να επέλεξαν μια διάσημη εταιρεία δημοσίων σχέσεων που όμως είχε στο παρελθόν αναλάβει να βοηθήσει τον σημερινό Πρωθυπουργό της Αγγλίας. 

Το όλο εγχείρημα «έμπαζε νερά» εξ αρχής και σύμφωνα με πληροφορίες η ίδια η Κυβέρνηση της Αγγλίας επικοινώνησε με τα Εμιράτα διαμηνύοντας ότι δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση την εμπλοκή της Σίτι στο κόλπο των Πέρεθ-Ανιέλι με την αμερικανική χρηματοδότηση. 

Ο CEO της Γιουνάιτεντ, Γουντγουορντ, οδηγήθηκε σε ανακοίνωση της παραίτησής του, ομολογώντας πως μάλλον πρόκειται για το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του. Τελικά, οτιδήποτε μπορούσε να πάει στραβά για αυτή την ποδοσφαιρική ανταρσία πήγε. 

Το ποδόσφαιρο είναι το πάθος των οπαδών, αυτοί κάνουν τις ομάδες μεγάλες ή μικρότερες. Όπως ο πρωταγωνιστής της ιστορίας στην αρχή του άρθρου, οι οπαδοί δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για αυτό που τους ανήκει.

Κάηκαν φανέλες και λάβαρα ομάδων, υπήρξαν απειλές αποχώρησης συνδέσμων, χάλασαν σχέσεις μεταξύ στελεχών και ιδιοκτήτες ομάδων υποχρεώθηκαν σε αναδίπλωση και δημόσιες απολογίες γιατί όπως οι ίδιοι ομολόγησαν «δεν αντιλήφθηκαν την σημασία του ποδοσφαίρου για την κοινωνία, την σημασία του ευ αγωνίζεσαι για τους οπαδούς», που θέλουν να βλέπουν την ομάδα τους να κατακτά με το σπαθί της την πρόκριση σε κάθε διοργάνωση, και όχι με το ..πορτοφόλι της. 

Γιατί είναι θέμα αρχών. Δεν πληρώνουμε ποτέ για αυτό που μας ανήκει.

Άκης Βαλαβάνης @LockdownFootball