Φέργκιουσον: «Σκεφτόμουν πόσα ηλιόλουστα πρωινά μου είχαν απομείνει...»!
Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον θυμάται τις τρομακτικές σκέψεις του 2018, όταν νοσηλευόταν μετά την εγκεφαλική αιμορραγία, την τρομερή τύχη που είχε για να επιβιώσει δηλώνοντας πως οι πιθανότητες υπέρ του ήταν μόλις στο 20%, ενώ, αναφέρεται και στον τρόμο για την πιθανή απώλεια της μνήμης του, που τον οδήγησε στην απόφαση να τα εξιστορήσει όλα σε ένα ντοκιμαντέρ...
Ο θρυλικός Σερ Άλεξ, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα, την καριέρα και την ζωή του με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 2018 υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία τρομάζοντας όλο τον κόσμο που ευχόταν να καταφέρει ο Σκωτσέζος να βγει νικητής από την μεγάλη περιπέτεια.
Έχοντας περάσει πολύ δύσκολες στιγμές, αλλά όντας πλέον γερός στα πόδια του και παρών στο «Ολντ Τράφορντ» για να παρακολουθεί τους αγαπημένους του «κόκκινους διαβόλους», ο Σερ Άλεξ αναφέρθηκε στις πολύ δύσκολες μέρες της ζωής του.
Εκείνες της παραμονής στο νοσοκομείο, της δουλειάς με τον λογοθεραπευτή, τις μαύρες σκέψεις, τις αρνητικές πιθανότητες να επιβιώσει και το φιλμ που τελικά είναι έτοιμο και θα προβληθεί από το Amazon...
«Θυμάμαι να πέφτω και μετά από εκεί δεν θυμάμαι τίποτα. Ξαφνικά όλα σταμάτησαν. Ήμουν στο πουθενά. Εκείνη την ημέρα είχαν πεθάνει τρεις άνθρωποι από εγκεφαλική αιμορραγία. Από τους πέντε που το έπαθαν, διασώθηκαν οι δύο και εγώ ήμουν ο ένας. Οπότε ήμουν τυχερός.
Είχε ωραίο καιρό εκείνη τη μέρα, αυτό το θυμάμαι...
Κοιτούσα έξω από το παράθυρο του δωματίου και θυμάμαι να σκέφτομαι “άραγε πόσες τέτοιες όμορφες μέρες θα καταφέρω να δω;”. Έπειτα έχασα την φωνή μου. Δεν μπορούσα να μιλήσω... Ήταν τρομακτικό.
Όλα περνούσαν από το μυαλό μου. Σκεφτόμουν αν θα καταφέρω να μιλήσω ξανά... Μισούσα τη σκέψη ότι μπορεί να έχανα τη μνήμη μου. Θα ήταν απαίσιο για την οικογένεια μου να κάθομαι στο σπίτι και να μην ξέρω ποιος είμαι...
Έπειτα από 10 ημέρες κι αφού πρώτα με τον γιατρό είχαμε δουλέψει γράφοντας τα ονόματα των μελών της οικογένειάς μου, των ομάδων μου, των παικτών, των ζώων, των πουλιών και των ψαριών, η ομιλία μου επέστρεψε. Κατάλαβα ότι η μνήμη μου ήταν μια χαρά από εκείνο το σημείο.
Είχα 80% πιθανότητες να μην τα καταφέρω».
Κώστας Ζάλιαρης
