Χουάν Μάτα: Το πατρικό ρίσκο που δημιούργησε έναν μαέστρο!

Η απόφαση που δημιούργησε μία πανέμορφη καριέρα και ένας «αθώος» χαρακτήρας που δεν άφησε την απότομη προσγείωση να τον καταστρέψει. Ο Χουάν Μάτα συμπληρώνει το 32ο έτος της ζωής του, με την ευλογία των κορυφαίων τίτλων στο παλμάρε του αλλά και μία απώλεια που παραμένει απωθημένο. Ένας από τους καλύτερους μεσοεπιθετικούς του 21ου αιώνα οφείλει τα πάντα στον πατέρα του!  



Χουάν Μάτα: Το πατρικό ρίσκο που δημιούργησε έναν μαέστρο!

Πολλές πορείες στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, έχουν ένα πρόσωπο στην αφετηρία τους, το οποίο είναι και το βασικό συστατικό, μαζί με το ταλέντο του παίκτη, για την επιτυχημένη καριέρα. Μία από αυτές τις περιπτώσεις, αποτελεί και ο άνθρωπος που ήρθε στον κόσμο σαν σήμερα, στις 28 Απριλίου του 1988. Ο λόγος για τον Χουάν Μάτα, ένα μικρόσωμο «μάγο», ο οποίος είδε τον πατέρα του να λαμβάνει την πιο σημαντική απόφαση που θα απογείωνε την καριέρα του και θα τον έκανε έναν από τους πιο πολυσυζητημένους ποδοσφαιριστές της Ευρώπης. Οι διακρίσεις μπορεί να είναι αμέτρητες όπως και οι στιγμές του στο άθλημα, όμως ένα είναι το παράπονο που έχει και ελπίζει ότι δεν θα παραμείνει μέχρι το τέλος της πορείας του.

Το όνειρο που δεν ολοκληρώθηκε!

Ήταν στα μέσα του 2003, όταν ο, 15χρονος, τότε, Μάτα θα ενημερωθεί από τον συνονόματο πατέρα του, ότι η Ρεάλ Μαδρίτης θέλει να τον εντάξει στις ακαδημίες της, μετά τις τρομερές εμφανίσεις με την Οβιέδο. Ο ενθουσιασμός του νεαρού ποδοσφαιριστή, ήταν εμφανής και η αποδοχή της πρότασης έγινε δίχως δεύτερη σκέψη. Η πορεία του, στα τμήματα υποδομής, ήταν τόσο ανοδική που προσπερνούσε επίπεδα συνεχώς με σχετικά μεγάλη ευκολία και αρκετοί περίμεναν ότι θα αποτελούσε μέλος της πρώτης ομάδας. Στα 18 του, θα αγωνιστεί με την Καστίγια που είναι η δεύτερη ομάδα των «μερένγκες», δημιουργώντας ένα εξαιρετικό όνομα εντός και εκτός της Ισπανίας παρά την ταυτόχρονη παρουσία των Μαρσέλο, Νεγρέδο, Μπόρχα Βαλέρο και Καγιεχόν. Στο τέλος της σεζόν, η στιγμή της πιο σημαντικής απόφασης έχει φτάσει.

Δίχως να γίνει μέλος στην ανδρική ομάδα, ο πατέρας του, αποφασίζει να τον πάρει από τις ακαδημίες των Μαδριλένων και να του προσφέρει μία καλύτερη ευκαιρία να αρχίσει την καριέρα του. Η παρουσία μεγάλων «αστέρων» στην μεσοεπιθετική γραμμή των «μερένγκες», δυσκόλευε την συμμετοχή του νεαρού Ισπανού, χωρίς ωστόσο να προλάβει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του. Η Βαλένθια παρουσιάζει το πρότζεκτ που ήθελαν να ακούσουν μπαμπάς και γιος και η μετακίνηση του νεαρού Ισπανού, παίρνει «σάρκα και οστά» στα τέλη Ιουνίου του 2007. Η ιστορία έχει αρχίσει να γράφεται και κάθε παιχνίδι μετατρέπεται σε ακόμη μία απόδειξη ότι αυτός ο μικροκαμωμένος ποδοσφαιριστής, είναι από τους καλύτερους στην θέση του.

Η ευλογία της εθνικής Ισπανίας…

Ένα από τα αποτελέσματα αυτών των εμφανίσεων, είναι και η πρώτη του κλήση στην εθνική Ισπανίας σε ηλικία 21 ετών, το 2009 αλλά και η παρουσία του στην αποστολή των «ρόχας» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, όπου αναδείχθηκε πρωταθλητής. Αυτό ωστόσο, που συνδυάστηκε με τα τέσσερα χρόνια παρουσίας στην Βαλένθια και τα 46 γκολ, μαζί με τις 52 ασίστ σε 174 συμμετοχές, ήταν το UEFA Euro κάτω των 21 ετών. Εκεί, όχι μόνο βοήθησε τα μέγιστα για να κατακτήσει η Ισπανία τον τίτλο αλλά αναδείχθηκε και σε πολυτιμότερο παίκτη της διοργάνωσης, πράγμα που σήμαινε ότι το «Μεστάγια» ήταν αρκετό μικρό για να χωρέσει όλα αυτά που θα έδινε ο Μάτα στον αθλητισμό. Μετά από μία λονδρέζικη μάχη, η Τσέλσι καταφέρνει να τον κάνει δικό της και να τον «συστήσει» στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης.

Η Αγγλία και η προσγείωση!

Μπορεί τα δύο πρώτα χρόνια να «μάγευε» με την μπλε εμφάνιση και οι παραστάσεις του να ξεσήκωναν τα πλήθη, όμως ο απολογισμός των 31 τερμάτων και των 55 ασίστ μέσα από 118 παιχνίδια, δεν ήταν αρκετά για τον Ζοσέ Μουρίνιο όταν ανέλαβε την ομάδα. Δίχως να έχει θετική άποψη για τον Μάτα που αναδείχθηκε δύο σερί χρονιές πολυτιμότερος παίκτης για την Τσέλσι, αρχίζει να τον χρησιμοποιεί ως εξτρέμ. Η «προσγείωση» του Ισπανού διεθνή ήταν αρκετά απότομη, με αποτέλεσμα μετά από έξι μήνες να ψάχνει άλλο σύλλογο.

Κάπου εκεί θα βρεθεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που με τα 46 εκ. ευρώ θα τον πάρει με ελικόπτερο (!) στο «Old Trafford» και τον Ντέιβιντ Μόγιες να τρίβει τα χέρια του από χαρά. Σε ηλικία 26 ετών, εξέλαβε την εξέλιξη αυτή με τους «κόκκινους διαβόλους» ως κάτι διαφορετικό και ήταν αυτό που τον γέμιζε με ετοιμότητα. Η εργατικότητά του χτυπούσε κόκκινο. Παρότι δεν άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις την πρώτη χρονιά, δεν το έβαλε κάτω και προσπάθησε να συναγωνιστεί τους ποδοσφαιριστές της θέσης του αλλά πάντα κατέληγε στα «φτερά». Το πείσμα του και η τρομερή δουλειά, τον έκαναν να συμβιβαστεί σε αυτή την θέση, αποδεικνύοντας στον Μουρίνιο πόσο λάθος έκανε που του στέρησε μία δεύτερη ευκαιρία στον σύλλογο του Λονδίνου.

 

 

 

Το... περίεργο παράπονο!

Μέχρι και σήμερα, ο Χουάν Μάτα παραμένει στην ομάδα του Μάντσεστερ, με ένα τεράστιο απωθημένο. Παρότι έχει καταφέρει να σηκώσει όλα τα κορυφαία τρόπαια όπως Παγκόσμιο Κύπελλο (2010), UEFA Euro (2012), Champions League (2011/12) και Europa League (2012/13 και 2016/17) αλλά και όλα τα εγχώρια κύπελλα, όπως αυτό του Copa del Rey της Ισπανίας και τα League Cup και FA Cup της Αγγλίας, ένας τίτλος του λείπει από την συλλογή του. Δεν είναι άλλος, από αυτόν του πρωταθλητή, αφού με όποια ομάδα αγωνίστηκε, δεν κατάφερε ποτέ μέχρι και σήμερα να τερματίσει στην πρώτη θέση. Σίγουρα, η ευλογία που αισθάνεται κάθε φορά που κοιτάζει τα μετάλλια του, είναι τεράστια, όμως το παράπονο για μία τέτοια απουσία, την στιγμή που έχει αγωνιστεί σε κορυφαίες ομάδες, παραμένει μεγάλο αλλά, ταυτόχρονα, του διατηρεί το κίνητρο για να συνεχίσει να προσπαθεί.

Υπάρχουν αρκετές φορές στην ζωή του ανθρώπου, που οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν, είναι αρκετά ριψοκίνδυνες και καταλυτικές για την συνέχεια. Κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν άμα ο μπαμπάς Χουάν Μάτα, δεν έπαιρνε την απόφαση να πάρει τον γιο του από την Ρεάλ Μαδρίτης προτού δοκιμάσει την τύχη του στην πρώτη ομάδα. Το μόνο σίγουρο, είναι αυτός ο τρομερός ποδοσφαιριστής, ήταν, είναι και θα είναι, ένας από τους κορυφαίος μεσοεπιθετικούς στον 21ο αιώνα και το πατρικό ρίσκο δημιούργησε έναν… «μαέστρο»!

 

 

Νότης Χάλαρης