Σερ Στέρλινγκ Μος: Ο μεγαλύτερος οδηγός που δεν έγινε ποτέ παγκόσμιος πρωταθλητής!

Ήταν ευχαριστημένος που ήταν γνωστός, όπως έλεγε συχνά, ως ο άνθρωπος που δεν κέρδισε ποτέ το παγκόσμιο πρωτάθλημα: για τον Σερ Στέρλινγκ Μος ήταν ο δικός του τρόπος για να ξεχωρίζει από εκείνους που μπορεί η ζωή να χάρισε ένα ή δυο πρωταθλήματα, αλλά η αιωνιότητα θα έχει πάντα μια θέση κρατημένη για τον άνθρωπο που το όνομα του έγινε συνώνυμο της οδήγησης στο νησί! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος  



Σερ Στέρλινγκ Μος: Ο μεγαλύτερος οδηγός που δεν έγινε ποτέ παγκόσμιος πρωταθλητής!

Γιατι ο Στέρλινγκ Μος, ο οποίος πέθανε στην ηλικία των 90 ετών, χτες, δεν ήταν απλά ένας οδηγός αγώνων αλλά ενας Θρύλος.

Ο τρόπος που λειτούργησε απεναντι σε έναν από τους μεγαλύτερους αντιπάλους του, καθιέρωσε το όνομά του ως συνθηματικό για την αθλητική ιπποσύνη και έγινε συνώνυμο του fair play.

Ήταν μετά το πορτογαλικό Grand Prix στο σιρκουί του Πόρτο τον 8ο γύρο του πρωταθληματος του 1958, όταν ο Μος εμφανίστηκε εθελοντικά ενώπιον των αγωνοδίκων για να πάρει το μέρος του μεγάλου αντιπάλου του, Μάικ Χόουθορν, απειλούμενο με αποκλεισμό από τη δεύτερη θέση με τη Ferrari του, που έκανε παράνομη ανακατεύθυνση της διαδρομής μετά από περιστροφή στον τελευταίο γύρο.

Ο Μος, ο οποίος είχε κερδίσει τον αγώνα με το αυτοκίνητο του, ένα Vanwall παίρνει το μέρος του συμπατριώτη του! Ο Χόουθορν απαλλάχθηκε και πήρε τους έξι πόντους για τη δεύτερη θέση του και τρεις μήνες αργότερα, όταν τελείωσε η σεζόν στην Καζαμπλάνκα, κέρδισε και τον παγκόσμιο τίτλο με το περιθώριο ενός μόνο βαθμού από τον Μος!

Και όμως, όχι μόνο δεν ακούστηκε ποτέ να εκφράζει τη λύπη του για τη χειρονομία που έκανε, είπε κιόλας πως ο αντίπαλός του ήταν άξιος πρωταθλητής εφόσον ο τίτλος απονέμεται σε μία σειρά αγώνων και όχι μόνο σε μία κούρσα!

Πριν από την αποχώρησή του ως επαγγελματίας οδηγός το 1962, είχε πάρει μέρος σε 529 αγώνες και είχε κερδίσει 212 από αυτούς, με εξαιρετικό ποσοστό επιτυχίας 40%.

Από τις 66 κούρσες της F1 που πήρε μέρος μεταξύ 1951 και 1961, κέρδισε 16 αυτό ωστόσο εξηγείται επειδή όλα τα πρώτα χρόνια που πέρασε σε μη ανταγωνιστικά βρετανικά αυτοκίνητα, πιστεύοντας πάντα στην λογική του ότι ένας Βρετανός οδηγός έπρεπε να βρίσκεται πίσω από το τιμόνι ενός βρετανικού αυτοκινήτου.

Η επί σειρά ετών κόντρα του με έναν οδηγό που τον λάτρευε και τον σεβόταν, κάτι που συνέβαινε και αντίστροφα, τον Αργεντινό Χουάν Μανουέλ Φάνχιο πέρασε στην ιστορία ως μία από τις κλασικότερες αθλητικές κόντρες, που ήταν όμως διαποτισμένη από ένα εξαιρετικά υψηλού επιπέδου FairPlay.

Σε μία εποχή που πολλά πρότυπα είναι λανθασμένα, είναι ωραίο να μπορεί κάποιος να αναφέρει πως θεωρητικά ένας που δεν έγινε ποτέ παγκόσμιος πρωταθλητής, εκτιμάται ως ένας από τους μεγαλύτερους οδηγούς όλων των εποχών και άλλωστε για την γενικότερη προσφορά του προς την κοινωνία έγινε Σερ το 2000 από την βασίλισσα Ελισάβετ.