Σαντιό Μανέ: Από τα αλώνια στα... σαλόνια

Η ζωή του Σαντιό Μανέ αποτελεί ένα παραμύθι με αίσιο τέλος, μια ανοδική πορεία που ξεκίνησε από τις φτωχές γειτονιές της Σενεγάλης, τις αλάνες, παιζοντας με σκισμένα παπούτσια και κρατώντας μυστικό από τους γονείς του τη ποδοσφαιρική πρόοδο.  



Σαντιό Μανέ: Από τα αλώνια στα... σαλόνια

Άξονας...ισορροπίας της δαιμόνιας επιθετικής τριπλέτας της Λίβερπουλ. Ο Σάντιο Μανέ αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές της ομάδας του λιμανιού που συμβάλλει τα μέγιστα στις επιτυχίες του συλλόγου υλοποιώντας τους στόχους του Γιούργκεν Κλοπ. Η ιστορία του Σενεγαλέζου και η σχέση του με το ποδόσφαιρο όμως έχει μια...γλυκόπικρη γεύση, ένα φτωχό όραμα στολισμένο με διαμάντια της ψυχής και ζήλου τόσο μεγάλου που έδιωξαν τα εμπόδια που βρήκε στο διάβα του και τον έφεραν αντιμέτωπο με τη δόξα.

Όπως τόσα και τόσα παιδιά, ο Μανέ έμαθε να λατρεύει τη μπάλα, να ζει με αυτή μέσα στις λάσπες και τους δρόμους. Μια σχέση ανιδιοτελούς αγάπης η οποία ήταν τόσο δυνατή που τον έκανε να ξεχωρίζει από τους άλλους, να εκπέμπει τη λάμψη από το ταλέντο του μέσα στους σκοτεινούς δρόμους της πατρίδας του. Λόγω οικονομικών συνθηκών ο Σαντιό, δεν έμενε με τους γονείς του και μεγάλωνε μαζί με το θείο του ο οποίος φρόντιζε για τις βασικές του ανάγκες. Ο μικρός δεν πήγαινε σχολείο και για ατελείωτες ώρες κλωτσούσε μια...μπάλα, από αυτές που κατασκεύαζαν οι ίδιοι.

Ο θείος του ήταν ο πρώτος που πίστεψε στον μικρό, που είδε τις δυνατότητες του, την όμορφη διαφορετικότητα ενός ταλέντου και έπεισε την οικογένεια του να πουλήσει τη σοδειά της ώστε να κάνει ο Μανέ το ταξίδι στην πρωτεύουσα και να κυνηγήσει αυτό που πραγματικά ήθελε, αυτό στο οποίο ήταν καλύτερος από όλους στο χωριό. Έτσι ο Μανέ εγκαταστάθηκε σε μια οικογένεια την οποία δεν γνώριζε αλλά του πρόσφερε στέγη και βοήθεια σε ό,τι χρειαζόταν. Όπως είπε και ο ίδιος άλλωστε "Αν και δεν με ήξεραν, με φρόντισαν σαν παιδί τους. Το μόνο, που έπρεπε να με απασχολεί ήταν το ποδόσφαιρο".

Το ταξίδι προς το όνειρο ξεκίνησε και σε ηλικία μόλις 12 ετών, ο Μανέ πήγε να δοκιμαστεί στην ακαδημία Generation Foot, στο Ντακάρ. "Πήγα στο γήπεδο, όπου υπήρχαν πολλά παιδιά για τις δοκιμές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την σκηνή. Με βλέπει ένας μεγάλος σε ηλικία κύριος. Δεν πίστευε ότι είχα πάει να παίξω ποδόσφαιρο. Με ρωτάει αν είχα πάει για τα τέστ, του λεω ναι και βλέπει τα παπούτσια μου: "Πώς θα παίξεις; Με αυτά; Και το σορτσάκι που φοράς δεν είναι καν ποδοσφαιρικό...

Πράγματι, τα παπούτσια μου ήταν σκισμένα και παλιά. Φορούσα ένα απλό σορτ, αλλά είχα τεράστια επιθυμία να παίξω μπάλα: "Αυτά είναι τα καλύτερα που διαθέτω. Άσε με να μπω στο γήπεδο". Όταν ακούμπησα την μπάλα, είδα την έκπληξη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Ήρθε και μου είπε: Θα έρθεις να παίξεις για μένα..."

Δύο χρόνια αργότερα η ακαδημία είχε τον Μανέ σαν σημαία, το βαρύ τους όπλο που ξεχώριζε και δεν άργησε να κάνει αισθητή τη παρουσία του στην Ευρώπη. Έτσι η γαλλική Μετς αποφάσισε να τον εντάξει στην ομάδα και να του δώσει την ευκαιρία που έψαχνε για διάκριση. Ο Μανέ έφυγε για...Γαλλία και κανείς εκτός από το θείο του δεν το γνώριζε. Ο Σενεγαλέζος το είχε κρατήσει...μυστικό για αρκετό καιρό μέχρι που μια μέρα τηλεφώνησε στη μητέρα του και της εξομολογήθηκε τη περιπέτεια του.

Η Μετς δεν εκτίμησε το ταλέντο του όμως η Ζάλτσμπουργκ είδε τη σπίθα στα μάτια του και τον έκανε δικό της. Ο Μανέ ‘’πυροβόλησε’’ 31 φορές τα αντίπαλα δίχτυα σε 63 αγώνες. Ήταν η αρχή ενός...μεγαλείου στη καριέρα του. Η πρώτη ομάδα στην οποία κατάφερε να φανεί αντάξιος των προσδοκιών και να διαψεύσει όσους δεν πίστεψαν σε αυτόν.

Η τρομερή απόδοση του στη Ζάλτσμπουργκ ανάγκασε τη Σαουθάμπτον να στρέψει το βλέμμα της στο νεαρό Σενεγαλέζο. Ο Μανέ έμεινε στο Σαουθάμπτον για 2 χρόνια (2014-2016) και η καθηλωτική του παρουσία στον αγωνιστικό χώρο και η σχέση αγάπης με τα αντίπαλα δίχτυα τον κατέστησαν ως τον εκλεκτό του Γιούργκεν Κλοπ για την επιθετική γραμμή της Λίβερπουλ.

Αν το όνειρο για κάποιον είναι να παίξει ποδόσφαιρο επαγγελματικά, τότε η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ αποτελεί κάτι το μοναδικό, κάτι που πολλοί θέλουν μα λίγοι το κατόρθωσαν. Ένα παιδί από τη Σενεγάλη σήκωσε το τρόπαιο το 2019 στον ουρανό της Μαδρίτης ενώ ‘’φλερτάρει’’ με το πρωτάθλημα φέτος. Ένας άνθρωπος...μαχητής που ξέρει να επιβιώνει και να κυνηγά το στόχο του όσες δυσκολίες, όσα εμπόδια και αν του παρουσιάζονται.

Παναγιώτης Κουζάλης