Κολίνα για τον τελικό του '99: «Ασυναίσθητα πήγα στους παίκτες της Μπάγερν...»

Ο Πιερλουίτζι Κολίνα, 14 χρόνια μετά την απόσυρσή του από το χώρο της διαιτησίας και όντας εκείνος που «σφύριξε» τον τρομερό τελικό του 1999 στη Βαρκελώνη, μίλησε για την ασυναίσθητη κίνησή του να δώσει κουράγιο στους παίκτες της Μπάγερν μετά το 2-1 της Γιουνάιτεντ στις καθυστερήσεις! «Μοναδικό παιχνίδι, δεν έχει ξαναγίνει στον τελικό της κορυφαίας διοργάνωσης» είπε.  



Κολίνα για τον τελικό του '99: «Ασυναίσθητα πήγα στους παίκτες της Μπάγερν...»

Ο Ιταλός πρώην ρέφερι, ο πιο διάσημος... καραφλός του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, 20 χρόνια μετά από εκείνο το επικό παιχνίδι στο «Καμπ Νόου» και μια μέρα πριν από την αναβίωσή του στο «Ολντ Τράφορντ», την Κυριακή, μίλησε για ό,σα συνέβησαν στις καθυστερήσεις του τελικού της Βαρκελώνης και το ιστορικό come-back των «κόκκινων διαβόλων».

«Κανονικά θα κρατούσα... λίγες παραπάνω καθυστερήσεις. Τότε, μετρούσαμε μόνο τα λεπτά που χρειάζονταν για τις αλλαγές που έκαναν οι ομάδες, όμως, όταν υπάρχει γκολ και πανηγυρισμοί κρατάς ακόμα ένα λεπτό...» είπε για τις στιγμές που εκτυλίχθηκαν στον εξτρά χρόνο, σχολιάζοντας και τη δική του κίνηση να πάει ανθρώπινα στους παίκτες της Μπάγερν και να προσπαθήσει να τους σηκώσει από το χορτάρι μετά το γκολ του Σόλσκιερ, όταν όλα είχαν πλέον τελειώσει...

«Ήταν μια παντελώς ανθρώπινη αντίδραση... Όντως είναι κάτι που δεν συνηθίζεται και δεν το βλέπουμε. Δεν αντιλαμβανόμουν τι έκανα εκείνες τις στιγμές. Από τη μια έβλεπες τους παίκτες της Γιουνάιτεντ να το γιορτάζουν και από την άλλη τους παίκτες της Μπάγερν στο έδαφος συνετριμμένους γιατί είχαν καταλάβει πως όλα είχαν τελειώσει. Πήγαινα και τους έλεγα “ελάτε παιδιά, έχει ακόμα λίγα δευτερόλεπτα...”. Θα μπορούσα να έχω σφυρίξει τη λήξη αμέσως σ' εκείνο το σημείο, αλλά πάντα το σόου πρέπει να συνεχίζεται ό,τι κι αν συμβαίνει.

Αυτό που συνέβη σ' εκείνα τα τρία λεπτά των καθυστερήσεων στο μεγαλύτερο παιχνίδι της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, έκαναν αυτό τον τελικό να μείνει στην ιστορία... Γι' αυτό θεωρείται το απόλυτο παιχνίδι...».

Κώστας Ζάλιαρης