Αρχίζει το ματς: O Γιάννης Διακογιάννης διαλέγει οκτώ τελικούς του FA Cup… (video)

Είναι ο άνθρωπος που έχει περιγράψει τους περισσότερους τελικούς Κυπέλλου Αγγλίας από οποιονδήποτε άλλο στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Διακογιάννης περιέγραψε από το 1970 μέχρι και το 1989 για την ΕΡΤ συνολικά 17 τελικούς του FA Cup και μιλώντας στον Χρήστο Σωτηρακόπουλο ξεχωρίζει για το england365 τους σημαντικότερους.



Αρχίζει το ματς: O Γιάννης Διακογιάννης διαλέγει οκτώ τελικούς του FA Cup… (video)

Δεν μπορώ να μην αρχίσω από τον πρώτο που μεταδώσαμε το 1970, το Τσέλσι Λιντς 2-2, που είχε και επαναληπτικό όπου πάλι το δείξαμε και με 2-1 οι Λονδρέζοι πήραν το τρόπαιο για παρθενική φορά! Βοήθησε στο να απλωθεί  γρήγορα η δημοφιλία του αγγλικού ποδοσφαίρου και το ματς που ήταν συγκλονιστικό.

Η Λιντς Γιουνάιτεντ του Ντον Ρέβι, η πανίσχυρη ομάδα της εποχής που κάθε χρόνο διεκδικούσε τρεις τίτλους, έπαιζε με την Τσέλσι μία σπουδαία ομάδα υπό τις οδηγίες του Ντέιβιντ Σέξτον και με πρωτεργάτες τους Πίτερ Όσγκουντ έναν φοβερό σέντερ φορ τον μπακ και αρχηγό Ρον Χάρις τον Σκωτσέζο εξτρέμ Τσάρλι Κουκ τον χαφ Τζον Χόλινς και τον δυναμικό Ντέιβ Γουέμπ που αν και αμυντικός έπαιξε ως χαφ στον επαναληπτικό. Ξεχώρισα όμως πολύ και τον Χάτσινσον που εκτελούσε πλάγια άουτ με εκπληκτική δύναμη από ένα τέτοιο μάλιστα πήραν και το Κύπελλο με κεφαλιά του Γουέμπ. 

Ένα χρόνο μετά στο Στάδιο Καραϊσκάκη τους περιέγραψα όταν κατέκτησαν και το Κύπελλο Κυπελλούχων νικώντας τη Ρεάλ Μαδρίτης στο τελευταίο ευρωπαϊκό ματς του τεράστιου Χεντο.

Ένας δεύτερος τελικός που ξεχωρίζω είναι εκείνος του 1973 γιατί είχαμε μία τεράστια έκπληξη με την Σάντερλαντ, ομάδα Β’ κατηγορίας σημερινή Τσάμπιονσιπ. Νίκησε 1-0 την Λιντς η οποία ενώ πήγαινε εκείνο το Μάιο για τρεις τίτλους δεν πήρε κανένα! Περισσότερο από το γκολ του Πόρτερφιλντ από ένα χτύπημα κόρνερ με σουτ μέσα από την περιοχή που έδωσε τον τίτλο στη Σάντερλαντ θυμάμαι μια διπλή εκπληκτική επέμβαση του τερματοφύλακα Μοντγκόμερι που κράτησε από κεφαλιά του Τσέρι και σουτ του Πίτερ Λόριμερ τη νίκη!

Το 1974 είδα τον Κέβιν Κίγκαν να κάνει ένα απίθανο παιχνίδι και τη Λίβερπουλ να κερδίζει 3-0 τη Νιούκαστλ. Μια ομάδα  γεμάτη ταλέντο οι καρακάξες με τον Μάλκολμ ΜακΝτόναλντ στην κορυφή και ακραίο μπακ τον Άλαν Κένεντι που αργότερα θα έκανε μεγάλη καριέρα στη Λίβερπουλ, αλλά εκείνη τη μέρα δεν απείλησαν τους κόκκινους!

Επόμενο θα αναφέρω τον τελικό του 1977 γιατί είχαμε από τη μια τη Λίβερπουλ η οποία κυνηγούσε το τρεμπλ και από την άλλη τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που κέρδισε. Σε ένα ματς με υπέροχη ατμόσφαιρα το τελικό 2-1 ήρθε δίκαια για την ομάδα των κόκκινων διαβόλων.

Πέμπτο ματς θα διαλέξω το Άρσεναλ - Μαντσεστερ Γιουναιτεντ του 1979 που τελείωσε 3-2. Αλλά όχι για την συνολική του εικόνα όσο για το φινάλε. Το ματς κυλούσε μέτρια μέχρι το 86’ με 2-0 για την Άρσεναλ που αν θυμάμαι καλά έπαιζε με κίτρινα, όμως η Γιουνάιτεντ ισοφάρισε ξαφνικά μέσα σε τρία λεπτά σε 2-2. Και εκεί που είχαμε ετοιμαστεί όλοι για την παράταση, στην επόμενη φάση ένα λάθος γκολκίπερ Μπέιλι έδωσε την ευκαιρία να πετύχει ένα τρίτο γκολ και να νικήσει η Άρσεναλ με τον Άλαν Σάντερλαντ 3-2.

Το 1985 η ομάδα που πήγαινε για τρεμπλ έχοντας κατακτήσει πρωτάθλημα και Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης  ήταν η Έβερτον που είχε ένα υπέροχο  σύνολο και αντιμετώπιζε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ η οποία είχε πολλά προβλήματα. Μάλιστα είχαμε την πρώτη αποβολή ποδοσφαιριστή σε τελικό, όταν ο Ιρλανδός Κέβιν Μοράν  άφησε τη Γιουνάιτεντ με δέκα. Και όμως αυτή κατάφερε να κερδίσει με ένα ωραίο σουτ του Γουάιτσαιντ.

Ένα χρόνο αργότερα το 1986 είδα πιθανώς τον ωραιότερο τελικό από αυτούς που μετέδωσα, όταν η Έβερτον προηγήθηκε με ένα γκολ του Λίνεκερ της Λίβερπουλ αλλά στο δεύτερο ημίχρονο η αρμάδα του Κένι Νταλγκλίς ήταν εντυπωσιακή και κέρδισε σκοράροντας τρεις φορές 3-1. Τα δυο γκολ ήταν  με τον Ίαν Ρας. Ίσως όμως κορυφαίος εκείνη την ημέρα για τη Λίβερπουλ να ήταν ο Δανός Γιαν Μέλμπι. Να σημειώσετε πως εκείνη τη χρονιά επέλεξα να μεταδώσω τον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας και όχι του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στο οποίο πήγε ο Νίκος Κατσαρός για την ΕΡΤ γιατί θεωρούσα πως οι δύο καλύτερες ομάδες της εποχής ήταν η Λίβερπουλ και η Έβερτον που έπαιζαν μαζί στο FA Cup και όχι η Μπαρτσελόνα με τη Στεάουα που συναντήθηκαν στη Σεβίλλη.

Τρία χρόνια μετά στη σκιά του Χίλσμπορο, οι δύο ομάδες ξανάπαιξαν και μετέδωσα το παιχνίδι που τελείωσε 3-2 για τη Λίβερπουλ, όμως υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα και το ένιωθες όλη τη μέρα.

Αυτοί είναι οι οκτώ τελικοί που είχε διαλέξει ο Γιάννης Διακογιάννης σε μια εκπομπή που κάναμε μαζί για το ραδιόφωνο του ΣΠΟΡ FM πριν μερικά χρόνια. Πιστεύω πως άξιζε τον κόπο να μεταφερθούν μέσω του England365 στους φίλους του αγγλικού ποδοσφαίρου από τον άνθρωπο που η φωνή του έγινε συνώνυμη των μεγάλων μεταδόσεων στα 70s και τα 80s.