Λιντς: Το δέκατο δάχτυλο του Μπιέλσα

«Αν σε διακατέχει έμμονα μια ιδέα, τη βρίσκεις να εκδηλώνεται παντού. Μπορείς ακόμη και να τη μυρίσεις». Και σίγουρα στην περίπτωση του Μαρσέλο Μπιέλσα, το ποδόσφαιρο είναι έντονα στριμωγμένο στα προπονητικά του ρουθούνια.



Λιντς: Το δέκατο δάχτυλο του Μπιέλσα

Ο «el loco» είναι -και επίσημα- ο νέος προπονητής της Λιντς, ο άνθρωπος που έμαθε να υποδεικνύει τις ιδέες του ως τεχνικές επί... χόρτου, απαρνήθηκε την οικογενειακή παράδοση του διαβάσματος και επέλεξε να κάθεται στους πάγκους, ακόμη κι’αν αυτό του κοστίσει, κάποια στιγμή, μερικά... δάχτυλα.

Σκυθρωπός, εμμονικός, σκεπτόμενος, αλλά πάνω απ’όλα λατρεμένος. Ο Αργεντίνος κόουτς, που έμαθε να κουβαλά στο κεφάλι του τη μαεστρία του ποδοσφαίρου, να το εξελίσσει και να έχει απαιτήσεις από αυτό, είναι ίσως και το προπονητικό πρότυπο του Πεπ Γκουαρδιόλα. «Είναι ο καλύτερος προπονητής του πλανήτη», είχε υποστηρίξει συναδελφικά ο Ισπανός, με την επιθετική του φιλοσοφία, που του επέτρεψε να κατακτά τον κόσμο, να μοιάζει πως έχει πηγή προέλευσης. 

Ο Μπιέλσα ξεκίνησε την καριέρα του το 1990, με τους Νιούς Ολντ Μπόιζ να γίνονται η δική του αφετηρία και το «κλάσικο» με τη Ροσάριο Σεντράλ να αποδεικνύεται πιο σημαντικό και από τη γέννηση του παιδιού του. Αφήνοντας αναπάντητες τις κλήσεις της ετοιμόγεννης γυναίκας του, απέδειξε μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να κερδίσει. Ποιο είναι το αντίδοτο στο φόβο της αποτυχίας ή αλλιώς του δικού του «temor escenico»;

Ο θεότρελος Αργεντίνος μοιάζει πρόθυμος να θυσιάσει τα πάντα για τη νίκη, έχει υποσχεθεί ακόμη και... δάχτυλα αν σκοράρουν οι παίκτες του. Στη δεύτερη χρονιά της θητίας του στην «Απερτούρα» και ενώ τα πράγματα δεν έβαιναν καλά, οι οξύθυμοι «Λεπροί» του επιτέθηκαν στο σπίτι του, εκείνος απείλησε πως θα τους ανατινάξει στον αέρα, κρατώντας μια χειροβομβίδα με όλα του -περιέργως- τα δάχτυλα του χεριού, για να δώσει τη χαριστική βολή, με τη συμμετοχή της ομάδας στον τελικό του «Λιμπερταδόρες».

Ο εκκεντρικός Μαρσέλο όμως, δεν παύει να πασχίζει να αναλύσει αυτό που του έχει κυριεύσει το μυαλό, επιδιώκοντας να κάνει πλύση εγκεφάλου στους παίκτες του, απαιτώντας αφοσίωση, συγκέντρωση, πειθαρχία και αρμονία. Κατοχή, πίεση ασχέτως αντιπάλου, δημιουργία κενών χώρων, χτίσιμο επίθεσης μέσω της άμυνας, λεπτομέρεια απαραίτητη που κάνει τη διαφορά.

Ο προπονητής που μελετά διεξωδικά τον αντίπαλο, αφιερώνει ξεχωριστό «φακέλωμα για τον καθένα, αυτός που θα κατακτούσε τα πάντα αν έπαιζε με 11 ρομπότ. Ο πιο νορμάλ τρελός που μόνο οι καλύτεροι μπορούν να αντιγράψουν.

Τη νέα σεζόν, θα βρίσκεται στο Νησί, προσπαθώντας να κάνει τη Λιντς ξανά μεγάλη και να την επαναφέρει στα σαλόνια της Πρέμιερ Λιγκ. Εκεί, όπου αγωνίζεται ο πρωταθλητής και μεγαλύτερος θαυμαστής του, Πεπ. Μπορεί άραγε ο δάσκαλος να φτάσει το μαθητή;

Έλενα Χαριτάκη