Η νύχτα που ο Κλοπ δικαιώνεται
Στις πρώτες του... ώρες ως προπονητής της Λίβερπουλ, έθεσε έναν στόχο. Έδωσε μια υπόσχεση. Δεν ήξερε πόσο χρόνο θα του πάρει. Ο Γιούργκεν Κλοπ, περίπου τρία χρόνια μετά, βλέπει το όραμά του να παίρνει σάρκα και οστά με τη συμμετοχή στον μεγάλο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Στα τέλη του 2015, κάθεται στον πάγκο των «κόκκινων», αντικαθιστά τον Μπρένταν Ρότζερς που απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία του κλαμπ και ο κόσμος ενθουσιάζεται γνωρίζοντας το έργο του Κλοπ στη Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Ο νέος, τότε, κόουτς του συλλόγου, δίνει το στίγμα του από την αρχή, αφήνει άπαντες να καταλάβουν πως πρόκειται για έναν τρομερά «ρομαντικό» άνθρωπο όσον αφορά το ποδόσφαιρο και εκείνος, δίνει μια υπόσχεση, πολύ πιο σημαντική και πολύ πιο δύσκολη από τα κλισέ της κατάκτησης των τίτλων και των επιτυχιών για την ιστορία της ομάδας, όπως θα μπορούσε να έχει αναφέρει οποιοσδήποτε άλλος προπονητής.
«Πρέπει να κάνουμε τους αμφισβητίες μας, να πιστέψουν σε εμάς..» είχε πει ο Κλοπ και τον Μάιο του 2018, βλέπει περήφανα πως κατάφερε να κρατήσει την υπόσχεση που έδωσε, πρώτα προς τον κόσμο της Λίβερπουλ κι έπειτα προς τον ίδιο του τον εαυτό για την προσπάθεια που όφειλε να καταβάλλει στο «Άνφιλντ».
Throwback to Klopp’s first ever message to us to change from ‘doubters to believers’. Everyone doubted we would be in this position but now we are believers. Time to bring the trophy home tomorrow. Allez Allez Allez. pic.twitter.com/jvE4fGsEtR
— Samue 🇺🇦 (@VintageSalah) 25 Μαΐου 2018
Και μπορεί ο αποψινός να είναι ο τρίτος τελικός της θητείας του στο κλαμπ, έπειτα από το LeagueCup και το Europa League του 2016, ωστόσο, εκείνες τις στιγμές, ο Κλοπ προσπάθησε να τις εκμεταλλευτεί ως «κάβα» εμπειριών για το μέλλον κι όχι να προσθέσει ευθύνες και βάρος στους ώμους του και τους ώμους των παικτών του για την αδυναμία να πάρουν κάποιο από τα τρόπαια που διεκδίκησαν.
«Μακάρι σε λίγα χρόνια να κοιτάζουμε πίσω και να βλέπουμε πως αυτό το παιχνίδι ήταν καθοριστικό για τη συνέχεια της ιστορίας της Λίβερπουλ...» είχε πει έπειτα από τον χαμένο τελικό (3-1) της Βασιλείας, όπου η Σεβίλλη έκανε το τρία στα τρία στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση.
Η 26η Μαΐου του 2018, τις ώρες πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του τελικού στο Κίεβο, είναι η μέρα που ο Γιούργκεν Κλοπ γνωρίζει πολύ καλά ότι όλοι όσους ήθελε να πείσει, είναι πλέον στο πλευρό εκείνου και της ομάδας του. Οι αμφισβητίες, έγιναν πιστοί ακόλουθοι. Όχι μονάχα για τη βελτίωση της ομάδας, όχι για τη φετινή ξέφρενη πορεία προς τον μεγάλο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όχι μονάχα για τον Σαλάχ, τον Μανέ, τον Φιρμίνο και τους υπόλοιπους.
Πολύ περισσότερο, πέτυχε να κάνει τον κόσμο των «κόκκινων» να πιστέψει στη φιλοσοφία του. Αυτή που δεν έχει καμία σχέση με τα στενά όρια του επαγγελματισμού και της διάκρισης ενός προπονητή, ο οποίος θα έχει συνεχώς το άγχος των αποτελεσμάτων και της πιθανότητας απόλυσής του.
Ο Κλοπ δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Δεν είναι τέτοιος προπονητής. «Από το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή, τρέχεις για τη ζωή σου, Μάχεσαι για τη ζωή σου. Παίζεις ποδόσφαιρο για τη ζωή σου. Κι έπειτα, ό,τι πιθανότητες έχεις, τις διεκδικείς...» ανέφερε σε συνέντευξη που παραχώρησε παραμονές του αγώνα με τη Ρεάλ και ήταν ξεκάθαρος ο τρόπος με τον οποίο οι ποδοσφαιριστές του θα παρουσιαστούν στον αγωνιστικό χώρο του «Olimpiyskiy»...
🎶 'It would be my Glastonbury' 🎶
— Liverpool FC (@LFC) 25 Μαΐου 2018
Scouser and #LFC fan @JamieWebster15 explains what it would mean to soundtrack another European triumph for the Reds 🏆
🔴 https://t.co/ee8k605J7v pic.twitter.com/lo9EyO8Uc1
Κώστας Ζάλιαρης
