Κάρλο ο πρώτος !
Ο Κάρλο Αντσελότι περνά στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου ως ο πρώτος προπονητής που αν και πανηγύρισε νταμπλ με κάποια ομάδα …απολύθηκε!
Από το πρώτο νταμπλ που πέτυχε η Πρέστον το 1889 μέχρι την περσινή «διπλή» επιτυχία της Τσέλσι, κανείς νταμπλούχος προπονητής στην Αγγλία δεν είχε απομακρυνθεί από τη θέση του. Αντίθετα με τον Αντσελότι, οι περισσότεροι από αυτούς παρέμειναν τουλάχιστον μια δεκαετία στο τιμόνι της ομάδας τους.
Ο Τζορτζ Ραμσει που οδήγησε την Αστον Βιλα στο νταμπλ το 1897, κάθισε στον πάγκο μέχρι το 1926 οπότε σε ηλικία 71 ετών έγινε αντιπρόεδρος του συλλόγου μετά από θητεία 42 ετών ως τεχνικός.
Ο Μπιλ Νικολσον που πανηγύρισε με την Τότεναμ την κατάκτηση του πρώτου νταμπλ στον 20ο αιώνα (1960-61), παραιτήθηκε το 1974 -έπειτα από παρουσία 16 χρόνων- όταν διαπίστωσε πως οι αλλαγές που συνέβαιναν στο ποδόσφαιρο εκείνη τη δεκαετία δεν συμβάδιζαν με τη φιλοσοφία του και κυρίως επειδή οι οπαδοί των Spurs έπαιξαν σημαίνοντα ρόλο στην έξαρση του χουλιγκανισμού.
Η σταδιακή αποχώρηση των παικτών της Αρσεναλ που κατέκτησαν το νταμπλ το 1971 και οι λιγότερο εντυπωσιακές σεζόν που ακολούθησαν αυτή την επιτυχία, οδήγησαν τον τότε τεχνικό Μπερτι Μι να εγκαταλείψει την προπονητική του καριέρα το 1976.
Η τραγωδία του Χίλσμπορο και η ψυχολογική πίεση που την ακολούθησε υπήρξε η αιτία για να υποβάλλει την παραίτηση του από τον πάγκο της Λίβερπουλ το 1991 ο Κενι Νταλγκλίς, ο οποίος είχε οδηγήσει τους «κόκκινους» στο νταμπλ το 1986, στη πρώτη χρονιά του ως παίκτη – μάνατζερ.
Ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, είναι ο άνθρωπος που έχει πανηγυρίσει τις περισσότερες φορές την ταυτόχρονη κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Αγγλίας (1994, 1996,1999) και συνεχίζει να είναι ένα από τα πολυτιμότερα περιουσιακά στοιχεία της Μάντσεστερ Γιουναιτεντ εδώ και 25 χρόνια.
Στον πάγκο της Αρσεναλ παραμένει και ο Αρσεν Βενγκερ ο οποίος οδήγησε την ομάδα δυο φορές στην κατάκτηση του νταμπλ (1998,2002).
Αντίθετα για τον Κάρλο Αντσελότι, η κατάκτηση του πρώτου νταμπλ στην ιστορία της Τσέλσι πριν ένα χρόνο δεν αποτέλεσε ασπίδα προστασίας, αφού ακόμη και η δεύτερη θέση μοιάζει αποτυχία για τον Ρομάν Αμπράμοβιτς.
