Το μπλε δεν έφυγε ποτέ απ' την καρδιά του... (pics & vids)

Από τα γεννοφάσκια του, έμαθε το μπλε χρώμα. Αυτό της Έβερτον. Από μικρός ευτύχησε να παίξει στην αγαπημένη του ομάδα. Να πανηγυρίσει μπροστά στον κόσμο της. Στα 31 του, επιστρέφει. Για να κερδίσει ξανά τον λαό του. Ο Γουέιν Ρούνεϊ, ήταν πράγματι μια φορά μπλε, για πάντα μπλε...  



Το μπλε δεν έφυγε ποτέ απ' την καρδιά του... (pics & vids)

Η μητέρα του, Τζάνετ, ο συνονόματος πατέρας του, Γουέιν, τα δυο τους αδέρφια, Γκράχαμ και Τζον, όλοι Έβερτον. Μαζί και μ' εκείνον, που δεν υπήρχε περίπτωση να τους ξεφύγει, τα πέντε μέλη της οικογένειας Ρούνεϊ ήταν... βαμμένα στα μπλε.

Από την ηλικία των 9 ετών, ενσωματώθηκε στα τμήματα υποδομής των «ζαχαρωτών». Οι επιδόσεις του ήταν τέτοιες που ακόμα και τότε, σε εποχές που δεν σημειώνεται αυτός ο χαμός με το κάθε ταλέντο που βγαίνει στην επιφάνεια και ξαφνικά τρελαίνεται όλος ο κόσμος μαζί του, ο Γουέιν Ρούνεϊ έδειχνε ότι ήταν ένα ταλέντο από αυτά που δεν παρουσιάζονται συχνά.

Σε 29 παιχνίδια με το ηλικιακό τμήμα κ-10 και κ-11 της Έβερτον, σκόραρε 114 φορές! Αδιανόητος αριθμός για τον πιτσιρικά, του οποίου οι προπονητές έκαναν... προσευχές για ν' αποτελέσει τον μελλοντικό θρύλο του συλλόγου του Μέρσεϊσαϊντ.

Ο Ντέιβιντ Μόγιες του δίνει το βάπτισμα του πυρός στην Πρέμιερ Λιγκ κι εκείνος, φροντίζει να δείξει γιατί θα έφτανε εν έτει 2017 να είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για την εθνική ομάδα της Αγγλίας και για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχοντας κατακτήσει σε διασυλλογικό επίπεδο ό,τι μπορεί να κατακτηθεί!

Σε ηλικία 16 ετών και 360 ημερών, λοιπόν, με τη φανέλα των «ζαχαρωτών», ο Ρούνεϊ σκοράρει στο φινάλε αναμέτρησης απέναντι στην Άρσεναλ στο «Γκούντισον Παρκ», το γήπεδο σείεται κι εκείνος βιώνει μια στιγμή γεμάτη αδρεναλίνη και πάθος, με τη φανέλα της ομάδας που στην ουσία, ουδέποτε έπαψε ν' αγαπά. Απλά την άφησε στην άκρη της καρδιάς του, μέχρι σήμερα...

«Είναι το μεγαλύτερο ταλέντο της Αγγλίας, τουλάχιστον απ' όσους έχω δει από την ημέρα που ήρθα εγώ στη χώρα» είχε πει τότε ο Αρσέν Βενγκέρ βλέποντας εκείνο το γκολ του Ρούνεϊ.

Ήταν από τους πιο ακριβοπληρωμένους νεαρούς ποδοσφαιριστές μέχρι τον Αύγουστο του 2004, όταν κατέθεσε αίτημα μεταγραφής και μετακόμισε στο Μάντσεστερ για χάρη της Γιουνάιτεντ. Εκεί όπου υπό τις οδηγίες του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έφτασε να θεωρείται από τις σημαντικότερες ποδοσφαιρικές μορφές της Βρετανίας.

Από τη 15η Μαΐου του 2004, στο παιχνίδι απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι, μέχρι και την 9η Ιουλίου του 2017, όταν και κατεγράφη με επίσημο τρόπο η επιστροφή του στην Έβερτον, μεσολάβησαν 4.803 ημέρες.

Σε αυτές τις μέρες, κατέκτησε ό,τι μπορούσε να κατακτήσει σε συλλογικό επίπεδο, βίωσε πολλές άσχημες στιγμές με την εθνική ομάδα της πατρίδας του, όμως επιστρέφει ως θρύλος. Όχι απαραίτητα της ομάδας της γενέτειράς του, αλλά του ποδοσφαίρου της χώρας του.

Και η επιστροφή του αυτή είναι από τα σημαντικότερα γεγονότα για τα «ζαχαρωτά». Κάποτε, πανηγυρίζοντας, είχε ετοιμάσει ένα μπλουζάκι που έγραφε: «Once a blue, always a blue». Δεν ήταν σκέψη της στιγμής σε ένα μυαλό «άγουρο» λόγω της ηλικίας.

Το εννοούσε, το πίστευε, το ένιωθε. Ήθελε να πιστεύει ότι κάποια μέρα θα επέστρεφε. Πως κάποια μέρα θα σταματούσε το εχθρικό κλίμα εις βάρος του στο «Γκούντισον Παρκ». Πως κάποια μέρα θα τον συγχωρούσαν οι οπαδοί αν κάποια στιγμή πανηγύρισε προκλητικά μπροστά τους.

Τα έφτιαξε όλα με την πάροδο των ετών. Ωριμάζοντας. Και τώρα είναι έτοιμος να σκοράρει ξανά και να πανηγυρίσει ξανά με τη μπλε φανέλα. Όπως τότε, όταν ήταν πιτσιρικάς...