H μέρα που ο Γκούλιτ και η Τσέλσι έδειχναν τον δρόμο…

Όταν ο Ρουντ Γκούλιτ κατακτούσε με την Τσέλσι το Κύπελλο Αγγλίας το 1997, μάλλον λίγοι μπορούσαν να φανταστούν την περίοδο… κυριαρχίας που θα «άνοιγαν» οι προπονητές με καταγωγή εκτός Αγγλίας ή Μεγάλης Βρετανίας γενικότερα στο Νησί τα επόμενα χρόνια…



H μέρα που ο Γκούλιτ και η Τσέλσι έδειχναν τον δρόμο…

Το να κατακτήσει κάποιος μη Άγγλος προπονητής τίτλο στο αγγλικό ποδόσφαιρο, αρκετά χρόνια πίσω, θα ακουγόταν μάλλον σαν αστείο…

Και μπορεί σήμερα η… αποικιοκρατία των ξένων προπονητών να φαίνεται ως κάτι που δεν προκαλεί εντυπώσεις, ωστόσο αυτό ως γεγονός δεν ίσχυε και το 1997, όταν η Τσέλσι κατακτούσε τότε το Κύπελλο Αγγλίας, με προπονητή τον Ολλανδό Ρουντ Γκούλιτ, απέναντι στην Μίντλεσμπρο του Μπράιαν Ρόμπσον με 2-0, στις 17/5/1997, και με σκόρερ τους Νιούτον-Ντι Ματέο…

Για την Τσέλσι, που αγνοούσε τότε ακόμα επί… δεκαετίες τον τίτλο του πρωταθλήματος, το Κύπελλο αυτό ήταν μόλις το δεύτερο στην ιστορία της (μετά την κατάκτηση του 1970), ενώ «άνοιγε» την πόρτα των επιτυχιών ξανά, λίγο πριν την έλευση της εποχής Αμπράμοβιτς και την κυριαρχία έκτοτε σε αγγλικό και όχι μόνο επίπεδο! Έναν χρόνο αργότερα, μετά το Κύπελλο Αγγλίας, θα ακολουθούσε και η κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων κόντρα στην Στουτγκάρδη.

Τον Γκούλιτ ακολούθησε έναν χρόνο αργότερα, πηγαίνοντας πάντως ένα βήμα παραπέρα, ο Αρσέν Βενγκέρ, με την Άρσεναλ και το πρωτάθλημα του 1998! Ο Αλσατός γινόταν τότε ο πρώτος προπονητής που δεν είχε καταγωγή από κάποια χώρα της Μεγάλης Βρετανίας αλλά κατακτούσε τον θρόνο του πρωταθλητή, κάτι που επανέλαβε και τις χρονιές 2001/02 και 2003/04.

Έκτοτε, το να πηγαίνει ο τίτλος του πρωταθλήματος (ή οι τίτλοι γενικότερα) στα χέρια κάποιου ξένου προπονητή, έγινε ο κανόνας: ακολούθησε ο Μουρίνιο (2005, 2006, 2015), ο  Πελεγρίνι (2014), και φυσικά οι τέσσερις Ιταλοί προπονητές, αριθμός-ρεκόρ για τα δεδομένα του αγγλικού ποδοσφαίρου! Ο Κάρλο Αντσελότι το 2010, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι το 2012, ο Κλαούντιο Ρανιέρι πέρυσι, και φέτος ο Αντόνιο Κόντε, συνθέτουν την τετράδα των Ιταλών, που σαν άλλοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες «κυριάρχησαν» ποδοσφαιρικά στην Αγγλία.

Με εξαίρεση επίσης τον θρυλικό Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και τους τόσους τίτλους του με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι Βρετανοί προπονητές…  αγνοούν εδώ και κάποια χρόνια τις μεγάλες επιτυχίες, ενώ αν απομονώσουμε συγκεκριμένα τους Άγγλους τεχνικούς, παρατηρείται πως η τελευταία φορά που κάποιος εξ αυτών πήρε πρωτάθλημα ήταν το 1992 (ο Χάουαρντ Γουίλκινσον με την Λιντς), δηλαδή 25 χρόνια πριν!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της… ξενομανίας που υπάρχει πάντως στους αγγλικούς πάγκους, μπορεί να είναι και η φετινή σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ, όπου οι Άγγλοι προπονητές αποτελούν μειονότητα (μόλις 6 από τους συνολικά 20). Αυτοί είναι οι Χάου, Άλαρνταϊς, Κλέμεντ, Ντάις, Σέικσπιρ και Άγνιου (οι δυο τελευταίοι ως υπηρεσιακοί), σε σύνολο 14 διαφορετικών εθνικοτήτων στους πάγκους των ομάδων της Πρέμιερ.